Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
- Wartości odżywcze
Opis
Saxenda jest lekiem wspomagającym utratę masy ciała, stosowanym łącznie z dietą i ćwiczeniami fizycznymi u osób dorosłych w wieku 18 lat i powyżej, u których:
- BMI wynosi 30 lub powyżej (otyłość),
lub
- BMI wynosi od 27 do mniej niż 30 (nadwaga) oraz u których występują stany związane z nadwagą (takie jak cukrzyca, wysokie ciśnienie tętnicze, nieprawidłowy poziom tłuszczów we krwi lub zaburzenia oddychania podczas snu zwane „bezdechem sennym”).
Wskaźnik masy ciała (ang. Body Mass Index, BMI) jest współczynnikiem masy ciała w stosunku do wzrostu.
Stosowanie leku Saxenda należy kontynuować tylko wówczas, gdy początkowa masa ciała zmniejszyła się o co najmniej 5% w ciągu 12 tygodni stosowania leku w dawce 3 mg/dobę. Aby kontynuować leczenie należy skonsultować się z lekarzem.
Dawkowanie
Lek Saxenda należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza.
Lekarz rozpocznie od wprowadzenia diety i programu ćwiczeń fizycznych. Należy stosować się do tych zaleceń w trakcie leczenia lekiem Saxenda.
DorośliLeczenie rozpoczyna się od niskiej dawki, którą należy stopniowo zwiększać w ciągu pierwszych pięciu tygodni leczenia.
- Dawka początkowa leku Saxenda wynosi 0,6 mg raz na dobę, przez co najmniej tydzień.
- Należy zwiększać dawkę o 0,6 mg co tydzień, aż do osiągnięcia zalecanej dawki 3,0 mg raz na dobę.
Lekarz udzieli informacji, jaką ilość leku Saxenda należy przyjąć w kolejnych tygodniach terapii.
Zwykle zalecany jest sposób dawkowania przedstawiony poniżej:
- Tydzień 1. - 0,6 mg raz na dobę.
- Tydzień 2. - 1,2 mg raz na dobę.
- Tydzień 3. - 1,8 mg raz na dobę.
- Tydzień 4. - 2,4 mg raz na dobę.
- Od 5. tygodnia - 3,0 mg raz na dobę.
Po osiągnięciu zalecanej dawki 3,0 mg w tygodniu 5. należy ją utrzymać do końca terapii. Nie należy dalej zwiększać dawki.
Przed pierwszym użyciem wstrzykiwacza, lekarz lub pielęgniarka pokażą, jak należy go używać.
Lek Saxenda można przyjmować o każdej porze dnia, razem z pokarmem i napojami lub niezależnie od nich.
Należy przyjmować lek Saxenda w przybliżeniu o tej samej porze każdego dnia – pacjent może wybrać najbardziej dogodną dla siebie porę.
Miejsce wstrzyknięcia.Lek Saxenda należy wstrzykiwać pod skórę (wstrzyknięcie podskórne).
Najlepsze miejsca do wykonania wstrzyknięcia to przednia część talii (brzuch) lub ud oraz ramię.
Nie należy wstrzykiwać leku do żyły ani do mięśnia.
Przeciwwskazania
Nie należy stosować leku w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub którykolwiek składnik preparatu.
Środki ostrożnościStosowanie leku Saxenda u pacjentów z ciężką niewydolnością serca nie jest zalecane.
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, nie powinna stosować produktu Saxenda. Brak jest danych na temat wpływu leku Saxenda na zdrowie dziecka.
Nie należy karmić piersią podczas stosowania leku Saxenda. Brak jest informacji dotyczących przenikania leku Saxenda do mleka matki.
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność leku u dzieci w wieku poniżej 12 lat nie były badane.
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Pacjenci chorzy na cukrzycę nie powinni stosować leku Saxenda jako zamiennika insuliny.
Jeśli u pacjenta występuje lub występowała w przeszłości choroba trzustki, należy skonsultować się z lekarzem.
Skład
- Substancją czynną leku jest liraglutyd.
1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 6 mg liraglutydu. Jeden fabrycznie napełniony wstrzykiwacz zawiera 18 mg liraglutydu.
- Pozostałe składniki: disodu fosforan dwuwodny, glikol propylenowy, fenol, kwas chlorowodorowy i wodorotlenek sodu (do dostosowania pH) oraz woda do wstrzykiwań.
Działania niepożądane
Ciężkie działania niepożądane:Ciężkie reakcje alergiczne (anafilaksja) były rzadko zgłaszane u pacjentów leczonych lekiem Saxenda. W przypadku wystąpienia objawów, takich jak trudności z oddychaniem, obrzęk gardła i twarzy, przyspieszone bicie serca, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Stany zapalne trzustki (zapalenie trzustki) były niezbyt często zgłaszane u pacjentów leczonych produktem Saxenda. Zapalenie trzustki może mieć poważny przebieg, pote,ncjalnie zagrażający życiu.
Inne działania niepożądane:Bardzo często (mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów): mdłości (nudności), wymioty, biegunka, zaparcia – te objawy ustępują najczęściej po kilku dniach lub tygodniach.
Często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 10 pacjentów): zaburzenia czynności żołądka i jelit, takie jak: niestrawność (dyspepsja), zapalenie błony śluzowej żołądka, dolegliwości żołądkowe, ból w górnej części brzucha, zgaga, wzdęcia, gazy, odbijania, suchość w jamie ustnej, uczucie osłabienia lub zmęczenia, zburzenia smaku, zawroty głowy, trudności w zasypianiu/bezsenność (objawy te zwykle występują podczas 3 pierwszych miesięcy leczenia), kamienie żółciowe, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, niskie stężenie cukru we krwi (hipoglikemia).
Niezbyt często (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów): utrata płynów (odwodnienie), stan zapalny pęcherzyka żółciowego, reakcje alergiczne, ogólne złe samopoczucie, przyspieszone tętno.
Rzadko (mogą wystąpić nie częściej niż u 1 na 1 000 pacjentów): upośledzenie czynności nerek, ostra niewydolność nerek, objawy mogą obejmować zmniejszenie objętości moczu, metaliczny smak w ustach i łatwo powstające siniaki.
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przed pierwszym użyciem:Przechowywać w lodówce (2°C – 8°C) z dala od elementu chłodzącego. Nie zamrażać.
Po rozpoczęciu używania wstrzykiwacza:Wstrzykiwacz można przechowywać go do jednego miesiąca w temperaturze poniżej 30°C lub w lodówce (2°C – 8°C) z dala od elementu chłodzącego. Nie zamrażać.
Jeśli wstrzykiwacz nie jest używany, w celu ochrony przed światłem nakładać nasadkę na wstrzykiwacz.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
