Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat Clindamycin stosuje się w przypadku podejrzenia zakażenia wywołanego przez bakterie wrażliwe na klindamycynę. Zaleca się jego przyjmowanie w przypadku zakażenia:
• kości i stawów,
• ucha, nosa i gardła,
• w obrębie zębów
• dolnych dróg oddechowych,
• w obrębie jamy brzusznej,
• w obrębie miednicy i żeńskich narządów rozrodczych,
• skóry i tkanek miękkich,
a także w przypadku zapalenia kości szczęki i żuchwy, płonicy, sepsy czy zapalenia wsierdzia.
Dawkowanie
Lek Clindamycin MIP 600 dostępny jest w formie doustnej. Wyrób medyczny należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zażywanie większej ilości preparatu, niż to zostało wskazane, może zagrażać zdrowiu lub życiu. Wszelkie wątpliwości dotyczące przyjmowania antybiotyku Clindamycin 600 należy skonsultować z lekarzem.
Stosowanie:
W przypadku osób dorosłych i młodzieży po 14. roku życia zaleca się przyjmowanie od 600 do 1800 mg preparatu na dobę, w 3-4 dawkach podzielonych. Jeśli przebieg choroby jest ciężki, zaleca się przyjmowanie leku dożylnie.
W przypadku dzieci po 5. roku życia należy stosować od 8 do 25 mg substancji czynnej na kilogram masy ciała na 24h w 3-4 dawkach podzielonych. W przypadku konieczności podawania mniejszej dawki substancji aktywnej, należy sięgnąć po preparat z niższą zawartością klindamycyny. U dzieci, które mają trudność z połknięciem tabletki, zaleca się inne formy wyrobu medycznego.
U osób ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, należy zachować ostrożność w stosowaniu, a także monitorować stężenie substancji czynnej we krwi – wynika to z dłuższego okresu biologicznego półtrwania. W takich sytuacjach należy skonsultować przyjmowanie leku z lekarzem, który może zalecić zmniejszenie dawki lub zwiększenie odstępów czasowych między kolejnymi partiami preparatu Clindamycin.
Jeśli pacjent poddawany jest hemodializie, nie ma konieczności przyjmowania dodatkowej dawki klindamycyny, co wynika z faktu, że nie jest ona usuwana podczas tego procesu.
Jak przyjmować antybiotyk Clindamycin 600? Stosuje się go doustnie, popijając np. wodą. Lekarz określa, jak długo powinna trwać terapia preparatem.
Działanie
Substancją czynną jest klindamycyna, która hamuje syntezę białek bakteryjnych. Wynika to z blokowania bakteryjnych rybosomów, a także struktur komórkowych, niezbędnych do tej syntezy. Ma działanie bakteriostatyczne i w niektórych przypadkach bakteriobójcze. Klindamycyna po stosowaniu doustnym łatwo przenika z krwi do tkanek i kości. Clindamycin MIP jest polecany szczególnie pacjentom cierpiącym na alergię na penicylinę.
Skład
W jednej tabletce powlekanej znajduje się około 600 mg klindamycyny.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, również Clindamycin-MIP 300, -600 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Możliwe jest wystąpienie następujących działań niepożądanych: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, zapalenie błony śluzowej przełyku, owrzodzenie przełyku, zapalenie okrężnicy, rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się m. in. biegunką), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zapalenie wątroby, neutropenia/leukopenia/agranulocytoza (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów/zmniejszenie liczby krwinek białych czyli leukocytów/znaczne zmniejszenie liczby granulocytów), eozynofilia, małopłytkowość, nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych i skóry, zapalenie pochwy), hamowanie przewodzenia nerwowo-mięśniowego, gorączka polekowa, zapalenie wielostawowe, zaburzenia smaku. Możliwe reakcje nadwrażliwości (w tym ciężkie reakcje anafilaktyczne), takie jak: wysypka, świąd, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy (możliwy obrzęk ust, języka, gardła, krtani utrudniający oddychanie), niedociśnienie tętnicze, duszność, wstrząs anafilaktyczny, a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry, martwica toksyczna rozpływna. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Interakcje
W przypadku zalecenia zażywania antybiotyku Clindamycin należy bezwzględnie poinformować lekarza o wszystkich stosowanych ostatnio lekach, w tym też tych, które są dostępne bez recepty. Szczególnie to dotyczy takich substancji jak:
• erytromycyna lub pozostałych antybiotyków z grupy makrolidów,
• linkomycyna,
• leki mające działanie blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe,
• preparaty zwiotczające, w tym eter, tubo kuraryna, halogenki pankuronium,
• doustnie środki antykoncepcyjne.
Antybiotyki, takie jak erytromycyna, a także te z grupy makrolidów przyjmowane wraz z klindamycyną mogą osłabiać swoje działanie, a także zmniejszać efektywność leku. Mikroorganizmy, które wykazują oporność na działanie klindamycyny, nie reagują także na linkomycynę (oporność krzyżowa). Z drugiej strony substancja czynna Clindamycin MIP może wzmacniać efekty leków blokujących połączenia nerwowo mięśniowe i zwiotczających (w tym eteru, tubo kuraryny, halogenków pankuronium). Efekt połączenia klindamycyny z tymi preparatami może prowadzić do sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia (w tym w wyniku powikłań śródoperacyjnych).
Należy również zwrócić uwagę na fakt, że preparat ten, podobnie jak i inne antybiotyki, cechujące się szerokim spektrum działania, może negatywnie wpływać na skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych. W przypadku przyjmowania takich preparatów należy skonsultować się z lekarzem.
Przeciwwskazania
Wśród przeciwwskazań do stosowania Clindamycin MIP 600 można wyróżnić poszczególne okoliczności i choroby. Mogą one wpłynąć na zalecenie lekarza o niezażywaniu preparatu lub zmianie jego dawki. W niektórych okolicznościach mogą zostać zlecone wybrane badania kontrolne.
Do okoliczności, które wymagają ostrożności, wyróżnia się:
• zaburzenia czynności wątroby,
• zaburzenia przewodnictwa nerwowo mięśniowego (np. u osób chorych na miastenię czy z chorobą Parkinsona),
• choroby przewodu pokarmowego (w tym przede wszystkim zapalenie jelita grubego).
Jeśli preparat przyjmowany jest dłużej niż 3 tygodnie, konieczne jest wykonywanie regularnego badania krwi, a także czynności nerek i wątroby.
Jednym z możliwych efektów długotrwałego stosowania antybiotyku Clindamycin MIP 600 jest namnożenie się opornych na substancję czynną bakterii i grzybów. Należy więc stale obserwować, czy nie pojawiły się objawy potencjalnych nowych zakażeń. W przypadku, jeśli zostały one potwierdzone i są pochodzenia bakteryjnego lub grzybiczego (w tym drożdżyca), konieczna jest natychmiastowa konsultacja z lekarzem.
Jeśli w trakcie terapii lub po jej zakończeniu pojawi się rozwolnienie, również należy udać się na konsultację lekarską. Może być ona bowiem objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, którego przebieg może nawet zagrażać życiu. Szczególnie jeśli objawy te pojawiają się u osób wycieńczonych chorobą lub w podeszłym wieku. Główne objawy, w tym wodniste stolce z krwią i śluzem, a także tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha oraz podwyższona temperatura ciała czy okresowe parcie na stolec, wywoływane są przez pałeczkę Clostridium difficile. Bakteria ta namnaża się w organizmie, w którym została zaburzona naturalna flora bakteryjna w jelitach. Z tego też powodu nie należy stosować preparatów, hamujących perystaltykę jelit. Lekarz po stwierdzeniu choroby orzeknie, jaką formę leczenia należy przyjąć.
W trakcie leczenia mogą pojawić się różne reakcje w wyniku nadwrażliwości. Dotyczy to szczególnie tych osób, które są uczulone na penicylinę – stąd też zaleca się wyjątkową ostrożność w stosowaniu Clindamycin MIP u pacjentów z tą alergią. Wśród tych objawów mogą wystąpić także te, które zagrażają życiu, m.in. obrzęk naczynioruchowy, a także wstrząsy anafilaktyczne. W przypadku pojawienia się cięższych objawów nadwrażliwości należy natychmiast wezwać specjalistyczną pomoc medyczną.
Klindamycyna natomiast słabo przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, dlatego też nie zaleca się stosowania jej w terapii zapalenia opono mózgowo-rdzeniowych. Należy również pamiętać, że antybiotyki nie są również efektywne w leczeniu wirusowych zakażeń dróg oddechowych.
W przypadku prezentowanego preparatu nie udowodniono negatywnego wpływu na zdolności motoryczne, konieczne do prowadzenia i obsługi pojazdów lub maszyn.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
