Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Zakażenia bakteryjne spowodowane szczepami wrażliwymi na klinadamycynę. Zakażenia kośći i stawów, zakażenia ucha, nosa oraz gardła. Zakażenia w obrębie zębów i odzębowe zapalenia kości szczęk, zakażenia dolnych dróg oddechowych, zakażenia w obrębie jamy brzusznej, zakażenia w obrębie miednicy i żeńskich narządów płciowych, zakażenia skóry i tkanek miękkich, płonica. W przypadku ciężkiego zakażenia zaleca się zastosowanie w postaci dożylnej zamiast doustnej.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież >14 lat: 600-1800 mg/dobę, w 3-4 dawkach podzielonych. Dzieci >5 lat: 8-25 mg/kg mc./dobę, w 3-4 dawkach podzielonych. Tabl. powl. nie są odpowiednie do stosowania u dzieci w wieku Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki, gdy lek podaje się co 8 h; jednakże u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością wątroby należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi i zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami. U pacjentów lekką lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczne zmniejszenie dawki; u pacjentów z ciężką niewydolnością lub bezmoczem należy monitorować stężenie klindamycyny we krwi i zależnie od wyników tych badań może być konieczne zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami do 8 lub nawet 12 h. Nie ma konieczności podawania dodatkowej dawki leku przed dializą ani po dializie. Sposób podania. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabl. 600 mg można podzielić na równe dawki.
Działanie
Antybiotyk linkozamidowy. W zależności od drobnoustroju i stężenia działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Działa na: gronkowce (Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis), Streptococcus pneumoniae (u pneumokoków opornych na penicylinę wykryto częściową oporność na klindamycynę), Streptococcus pyogenes z grupy A, Streptococcus viridans, Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Actinomycetes spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium, Mycoplasma hominis. Wrażliwość bakterii Clostridium spp. jest różna, niektóre gatunki są oporne na klindamycynę. Oporność wtórna rozwija się rzadko. Do szczepów opornych należą: Enterococcus spp. (E. faecalis, E. faecium), Neisseria spp. (np. N. gonorrhoeae, N. meningitidis), Haemophilus spp., Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Serratia spp., Proteus spp., Pseudomonas spp., Salmonella spp.., Shigella spp. i Nocardia spp. Występuje całkowita oporność krzyżowa patogenów na klindamycynę i linkomycynę oraz częściowa oporność krzyżowa na klindamycynę i erytromycynę. Po podaniu doustnym lek jest szybko i prawie całkowicie wchłania się z przewodu pokarmowego; pokarm nieznacznie wydłuża okres wchłaniania. Cmax jest osiągane po ok. 45-60 min (na czczo), po ok. 2 h (po posiłku). W zakresie stężeń terapeutycznych stopień wiązania z białkami osocza wynosi 60-94%. Klindamycyna osiąga stężenie terapeutyczne w większości tkanek (np. kościach, górnych i dolnych drogach oddechowych) i płynów ustrojowych oprócz płynu mózgowo-rdzeniowego. Przenika łatwo przez barierę łożyskową i do mleka. Jest metabolizowana w wątrobie (niektóre metabolity są czynne mikrobiologicznie) i wydalana z kałem (2/3) oraz z moczem (1/3). T0,5 wynosi około 3 h u dorosłych i około 2 h u dzieci. T0,5 jest dłuższy u osób z zaburzeniami czynności nerek i (lub) z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby. Klindamycyna nie jest usuwana podczas hemodializy.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 300 mg klindamycyny (w postaci chlorowodorku).
Działania niepożądane
Niezbyt często zaburzenia żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka). Objawy te są zależne od dawki i ustępują w trakcie terapii lub po jej zakończeniu. Może również dojść do zapalenia przełyku, języka lub błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko rzekomobłniaste zapalenie jelit. Należy wówczas odstawić lek i w zależności od ciężkości przebiegu zapalenia zastosować skuteczny antybiotyk lub chemioterapeutyk i w razie konieczności odpowiednie leczenie objawowe. Preparaty hamujące perystaltykę jelit są przeciwwskazane. Rzadko obserwuje się objawy alergiczne, zmiany obrazu krwi, zaburzenia funkcji wątroby (przemijające niewielkie podwyższenie aktywności aminotransferazy w surowicy). Bardzo rzadko przemijające zapalenie wątroby z żółtaczką cholestatyczną, świąd skóry, złuszczające i pęcherzowe zapalenie skóry, zapalenie pochwy, zapalenie wielostawowe. W przypadku iniekcji może wystąpić dodatkowo ból, podrażnienie, stwardnienie i jałowe ropnie po domięśniowym podaniu oraz ból i zakrzepowe zapalenie żyły po podaniu dożylnym. Długotrwałe i wielokrotne stosowanie klindamycyny może prowadzić do zakażenia i nadmiernego rozwoju opornych bakterii lub drożdżaków, zwłaszcza w obrębie skóry lub błon śluzowych. W przypadku wystąpienia innych niewymienionych działań niepożądanych należy o nich poinfromować lekarza. Uwaga! W trakcie długotrwałego (dłuższego niż 3 tygodnie) stosowania leku wskazania jest okresowa kontrola obrazu krwi, czynności wątroby oraz nerek. Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych.
Interakcje
Działa antagonistycznie z antybiotykami makrolidowymi (np. erytromycyną) - nie stosować łącznie. Wykazuje oporność krzyżową z linkomycyną. Może nasilać działanie środków zwiotczających mięśnie (np. eteru, tubokuraryny, bromku pankuronium). Może osłabiać skuteczność doustnych środków antykoncepcyjnych - zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji podczas leczenia klindamycyną.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na klindamycynę, linkomycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.