Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Interakcje
Opis
Leczenie schizofrenii. W okresie manii (pobudzenia) w przebiegu choroby maniakalno-depresyjnej (tzw. choroby afektywnej dwubiegunowej) oraz w innych stanach psychotycznych z urojeniami, halucynacjami, depresją i lękiem.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.
Uwaga! W trakcie leczenia nie należy pić alkoholu.
Działanie
Lek z grupy neuroleptyków stosowany w leczeniu niektórych chorób psychicznych, zawierający olanzapinę.
Skład
Lek zawiera substancję: olanzapina w dawce 10 mg
Działania niepożądane
Skórne reakcje alergiczne (zaczerwienienie, wysypki, świąd i pieczenie skóry), bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, wahania nastroju, uczucie osłabienia, impotencja, zaburzenia ejakulacji i orgazmu, może wystąpić tzw. priapizm czyli bolesny wzwód, wzrost masy ciała, wzrost enzymów wątrobowych, wzrost ciśnienia tętniczego, nadmierne spadki ciśnienia przy zmianie pozycji ciała na pionową (hipotonia ortostatyczna), zaburzenia żołądkowo-jelitowe (suchość w ustach, brak apetytu, zaparcia, wzdęcia, nudności, wymioty), drżenie mięśniowe, drgawki, zaburzenia rytmu serca.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, soję, albo orzeszki ziemne lub jeśli stwierdzono u Ciebie ryzyko wystąpienia jaskry z zamykającym kątem przesączania.
Interakcje
Olanzapinę należy ostrożnie stosować w skojarzeniu z innymi lekami działającymi na o.u.n. Olanzapina jest metabolizowana przez CYP1A2 - substancje, które wybiórczo indukują lub hamują ten izoenzym mogą mieć wpływ na farmakokinetykę olanzapiny. Metabolizm olanzapiny może być przyspieszony przez palenie tytoniu i karbamazepinę, co może prowadzić do zmniejszenia stężenia olanzapiny - zalecane jest monitorowanie stanu klinicznego i w razie potrzeby rozważenie zwiększenia dawki olanzapiny. Fluwoksamina (inhibitor CYP1A2) istotnie hamuje metabolizm olanzapiny. W przypadku równoczesnego stosowania fluwoksaminy lub innego inhibitora CYP1A2 takiego jak np. ciprofloksacyna, należy rozważyć zmniejszenie dawki początkowej olanzapiny; w przypadku rozpoczęcia leczenia inhibitorem CYP1A2, należy rozważyć zmniejszenie dawki olanzapiny. Węgiel aktywowany zmniejsza biodostępność podanej doustnie olanzapiny o 50-60% i powinien być podawany co najmniej 2 h przed lub po olanzapinie. Nie stwierdzono, aby fluoksetyna (inhibitor CYP2D6), pojedyncze dawki leków zobojętniających kwas solny (glin, magnez) czy cymetydyna w istotny sposób wpływały na farmakokinetykę olanzapiny. Olanzapina może wywierać antagonistyczne działanie wobec bezpośrednich i pośrednich agonistów dopaminy. Olanzapina nie hamuje in vitro głównych izoenzymów CYP450 (np. 1A2, 2D6, 2C9, 2C19, 3A4), dlatego nie należy się spodziewać żadnych istotnych interakcji. Potwierdzono to w badaniach in vivo, w których nie stwierdzono hamowania metabolizmu następujących substancji czynnych: trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (głównie szlak metaboliczny CYP2D6), warfaryny (CYP2C9), teofiliny (CYP1A2) lub diazepamu (CYP3A4 i 2C19). Nie stwierdzono interakcji olanzapiny podawanej równocześnie z litem czy biperydenem. Podczas stosowania z walproinianem nie ma konieczności dostosowywania jego dawki po rozpoczęciu podawania olanzapiny; podczas jednoczesnego stosowania olanzapiny z walproinianem opisywano przypadki neutropenii. Należy zachować ostrożność stosując jednocześnie olanzapinę z lekami, które powodują wydłużenie odstępu QTc.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
