Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Stany niedoboru endogennego progesteronu pod postacią zaburzeń cyklu miesiączkowego, bolesnego miesiączkowania, cykli bezowulacyjnych, zespołu napięcia przedmiesiączkowego i czynnościowych krwawień macicznych. Leczenie endometriozy. Programy zapłodnienia in vitro. Leczenie niepłodności związanej z niedomogą lutealną. Leczenie poronień nawykowych i zagrażających. Leczenie niewydolności fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego. Hormonalna terapia zastępcza, u kobiet po menopauzie z zachowaną macicą, celem ochrony endometrium.
Dawkowanie
Dopochwowo. Dorośli. Dla dawek innych niż 100 mg dostępne są tabl. dopochwowe o mocy 50 mg i 200 mg. Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie w zależności od wskazań oraz odpowiedzi terapeutycznej. Zaburzenia cyklu miesiączkowego, bolesne miesiączkowanie, zespół napięcia przedmiesiączkowego, niewydolność fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego: 25-50 mg 2 razy na dobę w drugiej fazie cyklu miesiączkowego (naturalnego lub odtworzonego) przez 10-12 dni. Zaburzenia cyklu miesiączkowego, bolesne miesiączkowanie, zespół napięcia przedmiesiączkowego leczenie kontynuuje się przez 3-6 kolejnych cykli. Niewydolność fazy lutealnej okresu przedmenopauzalnego leczenie należy prowadzić do wystąpienia menopauzy. Hormonalna terapia zastępcza w połączeniu z estrogenami: 25-50 mg 2 razy na dobę w terapii sekwencyjnej od 15 do 25 dnia cyklu lub w terapii ciągłej codziennie. Próba progesteronowa we wtórnym braku miesiączki: 50 mg 2 razy na dobę przez 5-7 dni - krwawienie powinno wystąpić ciągu 7-10 dni od zaprzestania podawania progesteronu. Leczenie czynnościowe krwawień z dróg rodnych: 50 mg 2 razy na dobę przez 5-7 dni; leczenie należy kontynuować przez kolejne 2-3 miesiące, podając lek w dawce 25-50 mg 2 razy na dobę od 15 do 25 dnia cyklu. Endometrioza: 50-100 mg 2 razy na dobę w terapii ciągłej przez 6 miesięcy. Poronienia nawykowe i zagrażające, cykle bezowulacyjne i indukowane: 50-150 mg 2 razy na dobę; w przypadku poronień nawykowych suplementację progesteronu należy rozpocząć w cyklu, w którym planuje się zajście w ciążę, leczenie należy kontynuować nieprzerwanie do 18-20 tyg. ciąży. Programy zapłodnienia in vitro: 150-200 mg 2 razy na dobę, leczenie kontynuuje się do 77 dnia po transferze zarodka. Zakończenie terapii powinno następować poprzez stopniowe zmniejszenie podawanej dawki leku. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Lek należy umieścić bezpośrednio w pochwie za pomocą dołączonego aplikatora.
Działanie
Syntetycznie otrzymywany hormon identyczny z naturalnym hormonem ciałka żółtego jajnika. W warunkach fizjologicznych progesteron jest wytwarzany w zluteinizowanych komórkach ziarnistych ciałka żółtego jajnika, w zespólni kosmków łożyska od 14-18 tygodnia ciąży, w warstwie pasmowatej i siatkowatej kory nadnerczy oraz w OUN. Najważniejsze efekty oddziaływania progesteronu na narząd rodny to: umożliwienie owulacji poprzez nasilenie proteolizy ściany pęcherzyka Graafa; sekrecyjna przemiana endometrium, umożliwiająca implantację zapłodnionego jaja; hamowanie nadmiernego rozrostu endometrium pod wpływem działania estrogenów; cykliczne zmiany w nabłonku jajowodów, szyjki macicy i pochwy. Progesteron działa synergicznie z estrogenami na gruczoł sutkowy, pobudzając wzrost pęcherzyków gruczołowych i nabłonka przewodów oraz uczestnicząc w ekspresji receptorów niezbędnych do laktacji. Jest hormonem niezbędnym do utrzymania ciąży przez cały okres jej trwania: hamuje odpowiedź immunologiczną matki na antygeny płodu. Jest substratem do produkcji glikokortykoidów i mineralokortykoidów płodu. Progesteron hamuje samoistną czynność skurczową ciężarnej macicy oraz jest konieczny do uruchomienia mechanizmów inicjujących poród. Jest skutecznym środkiem w terapii schorzeń związanych z niedoborem endogennego hormonu. Wykazano również jego skuteczność w zapobieganiu nadmiernemu rozrostowi endometrium. Terapia progesteronem jest skuteczna w leczeniu niepłodności związanej z niedoborem endogennego hormonu, w leczeniu cykli bezowulacyjnych i w indukowaniu owulacji. Wykazano również skuteczność progesteronu w poronieniach nawykowych i zagrażających. Progesteron powszechnie stosowany jest w technikach wspomaganego rozrodu, m.in. w programach zapłodnienia in vitro. Po podaniu dopochwowym 100 mg progesteronu hormon osiąga maksymalne stężenia w osoczu po około 6 h od podania i stężenia te wynoszą średnio 10,9±4,2 ng/ml. Około 96% do 99% progesteronu wiąże się z białkami surowicy, głównie z albuminami i globulinami wiążącymi kortykosteroidy. Metabolizowany jest głównie przez wątrobę, przeważnie do pregnandioli i pregnanolonów. Pregnandiole i pregnanolony sprzęgane są w wątrobie do pochodnych glukuronidowych i siarczanowych. T0,5 progesteronu podawanego dopochwowo wynosi około 13 h. Wydalany jest głównie przez nerki; niewielka ilość niezmienionego progesteronu wydalana jest z żółcią.
Skład
1 tabl. dopochwowa zawiera 100 mg progesteronu.
Działania niepożądane
Niezbyt często: senność, bóle i zawroty głowy, zaburzenia koncentracji i uwagi, uczucie lęku, stany depresyjne, zaburzenia dotyczące pochwy (podrażnienie, świąd, upławy).
Interakcje
Leki pobudzające aktywność izoenzymów cytochromu P450 (np. ryfampicyna, karbamazepina lub preparaty roślinne zawierające ziele dziurawca) mogą zwiększać szybkość wydalania progesteronu, a tym samym zmniejszać jego działanie terapeutyczne. Odwrotnie, ketokonazol i inne inhibitory aktywności izoenzymów cytochromu P450 mogą zmniejszać szybkość wydalania progesteronu, a tym samym zwiększać jego działanie. Ponieważ progesteron może powodować obniżenie wrażliwości na insulinę, u pacjentek z cukrzycą przyjmujących progesteron może być konieczne dostosowanie dawek leków przeciwcukrzycowych. Wykazano, że progesteron może hamować metabolizm cyklosporyny, a tym samym zwiększać jej stężenie we krwi nawet do poziomu mogącego powodować toksyczność.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Krwawienie z pochwy nieznanego pochodzenia, poronienie zatrzymane, ciąża pozamaciczna. Nowotwór lub podejrzenie nowotworu piersi lub dróg rodnych. Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub ciężkie zakrzepowe zapalenie żył, zarówno czynne jak i przebyte w przeszłości. Ciężkie zaburzenia czynności lub choroba wątroby. Okres karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
