Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
- Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie z wczesnym stadium inwazyjnego raka piersi z receptorami dla hormonów.
- Przedłużone leczenie uzupełniające u pacjentek po menopauzie z hormonozależnym inwazyjnym rakiem piersi we wczesnym stadium zaawansowania, po standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem trwającym 5 lat.
- Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego raka piersi u kobiet po menopauzie.
- Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a które uprzednio były leczone lekami o działaniu przeciwestrogenowym.
- Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa operacja nie jest wskazana.
Nie stwierdzono skuteczności produktu leczniczego u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów dla hormonów.
Dawkowanie
Doustnie. Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku: 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami leczenie należy prowadzić do czasu pojawienia się dowodów świadczących o progresji procesu nowotworowego. W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym leczenie należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu nawrotu choroby nowotworowej. W terapii uzupełniającej można także rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W terapii neoadjuwantowej leczenie może być kontynuowane przez 4 do 8 miesięcy w celu uzyskania optymalnego zmniejszenia nowotworu. Jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi, należy zaprzestać leczenia oraz wyznaczyć termin operacji i (lub) omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentek z zaburzoną czynnością nerek z Ccr ≥10 ml/min. Brak wystarczających danych dotyczących stosowania letrozolu pacjentek z Ccr Sposób podania. Tabletki można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadchodzi już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę leku i powrócić do zwykłego planu dawkowania. Nie należy podwajać dawki leku, ponieważ po podaniu dawek dobowych przekraczających zalecaną dawkę wynoszącą 2,5 mg obserwowano nieproporcjonalne zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej.
Działanie
Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy - enzymu przekształcającego androgeny nadnerczowe do estronu i estradiolu. Wybiórcze zahamowanie aromatazy powoduje zahamowanie biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych i w samej tkance nowotworowej. Letrozol unieczynnia aromatazę poprzez kompetycyjne wiązanie się z kompleksem aromataza-cytochrom P-450, w wyniku czego hamuje biosyntezę estrogenów we wszystkich tkankach, w których znajduje się ten kompleks. U kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi, leczonych dobową dawką 0,1-5 mg, letrozol zmniejsza stężenie estradiolu, estronu i siarczanu estronu we krwi o 75-95% u wszystkich leczonych pacjentek w stosunku do wartości podstawowych. Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy w związku z czym, nie ma konieczności stosowania leczenia uzupełniającego glikokortykosteroidami czy mineralokortykoidami. Po podaniu doustnym letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi 99,9%). Obecność pokarmu nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania leku, ale nie ma wpływu na biodostępność. Lek wiąże się z białkami osocza w około 60%. Stężenie letrozolu w erytrocytach stanowi około 80% stężenia w osoczu. Jest szybko dystrybuowany do tkanek. Główną drogą metabolizmu letrozolu jest redukcja do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu - karbinolu, która przebiega przy udziale izoenzymów 3A4 i 2A6 cytochromu P-450. Jest wydalany głównie z moczem (około 90%), gdzie stwierdzono 6% dawki leku w postaci nie zmienionej i 75% w postaci metabolitu. Pozostała część wydalana jest z kałem (około 3,8%). T0,5 wynosi około 2 -4 dni. Stan stacjonarny osiągany jest w ciągu 2-6 tygodni. Stężenia w stanie stacjonarnym są około 7-krotnie większe, niż stężenia mierzone po podaniu pojedynczej dawki 2,5 mg. Zaburzenia czynności nerek (dobowy klirens kreatyniny 9-116 ml/min) oraz łagodne do umiarkowanych zaburzenia czynności wątroby nie wpływają na farmakokinetykę letrozolu.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 2,5 mg letrozolu. Preparat zawiera laktozę i żółcień pomarańczową.
Działania niepożądane
Bardzo często: hipercholesterolemia, uderzenia gorąca, zwiększona potliwość, bóle stawów, uczucie zmęczenia (w tym astenia, złe samopoczucie ogólne). Często: jadłowstręt, zwiększenie łaknienia, depresja, ból i zawroty głowy, kołatania serca, nadciśnienie tętnicze, nudności, wymioty, niestrawność, zaparcie, biegunka, ból brzucha, łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, plamisto-grudkowa, przypominająca zmiany łuszczycowe, pęcherzykowa), suchość skóry, bóle mięśni, bóle kości, osteoporoza, złamania kości, zapalenie stawów, krwawienia z dróg rodnych, obrzęki obwodowe, ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: zakażenia układu moczowego, ból nowotworowy, leukopenia, lęk (nerwowość i drażliwość), senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, zaburzenia czucia (drętwienie, niedoczulica), zaburzenia smaku, udar mózgowy, zespół cieśni nadgarstka, zaćma, podrażnienie oka, niewyraźne widzenie, tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (w tym nowe przypadki lub nasilenie już istniejącej dławicy, dławica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia sercowego i niedokrwienie mięśnia sercowego), zakrzepowe zapalenie żył (powierzchownych i głębokich), duszność, kaszel, zapalenie jamy ustnej, suchość w jamie ustnej, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, hiperbilirubinemia, żółtaczka, świąd, pokrzywka, zwiększenie częstości oddawania moczu, wydzielina z dróg rodnych, suchość pochwy, bóle piersi, obrzęki ogólne, gorączka, suchość błon śluzowych, nasilone pragnienie, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: zator tętnicy płucnej, zakrzepica tętnic, udar niedokrwienny mózgu. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, rumień wielopostaciowy, palec trzaskający.
Interakcje
Letrozol jest częściowo metabolizowany z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby, niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Dotychczas nie ma doświadczenia klinicznego w stosowaniu letrozolu w skojarzeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi, z wyjątkiem tamoksyfenu. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe lub leki zawierające estrogeny mogą osłabiać działanie farmakologiczne letrozolu. Wykazano ponadto, że jednoczesne stosowanie tamoksyfenu i letrozolu powoduje znaczne zmniejszenie stężenia letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. W badaniach in vitro wykazano, że letrozol hamuje aktywność izoenzymów 2A6 i umiarkowanie, 2C19 cytochromu P450, ale znaczenie kliniczne tego wpływu jest nieznane. Należy dlatego zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, które są metabolizowane głównie przez ww. izoenzymy i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidrogel).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, stan przed menopauzą, ciąża, okres karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
