Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i (lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie). Ponadto tabl. powl. 120 mg: zapobieganie i leczenie przewlekłej hiperurykemii u pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (TLS). Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Dna moczanowa: 80 mg raz na dobę; jeśli po 2-4 tyg. leczenia stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi wynosi >6 mg/dl (357 μmol/l), można rozważyć zastosowanie dawki 120 mg raz na dobę. Podczas rozpoczynania leczenia febuksostatem zaleca się profilaktykę przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez co najmniej 6 mies.
Działanie
Lek hamujący wytwarzanie kwasu moczowego. Febuksostat jest silnym, niepurynowym, selektywnym inhibitorem oksydazy ksantynowej - XO (NP-SIXO) - enzymu katalizującego etapy metabolizmu puryny prowadzące do powstania kwasu moczowego. Febuksostat silnie hamuje zarówno utlenione, jak i zredukowane postacie XO. W stężeniach terapeutycznych nie hamuje innych enzymów biorących udział w metabolizmie puryny lub pirymidyny. Febuksostat szybko (Tmax 1-1,5 h) i dobrze (co najmniej 84%) wchłania się z przewodu pokarmowego. Wiąże się z białkami osocza w ok. 99,2%; czynne metabolity - w ok. 82-91%. Febuksostat jest w znacznym stopniu metabolizowany: z udziałem UDP-glukuronozylotransferazy (głównie UGT1A1, 1A8 i 1A9) - koniugacja; z udziałem CYP450 (głównie CYP1A1, 1A2, 2C8) - utlenianie. Zidentyfikowano 4 farmakologicznie czynne metabolity hydroksylowe. Jest wydalany z moczem i kałem - w postaci metabolitów, częściowo w postaci niezmienionej.
Skład
Lek zawiera substancję: febuksostat w dawce 80 mg
Działania niepożądane
Często: zaostrzenie dny moczanowej (często wkrótce po rozpoczęciu leczenia i podczas pierwszych miesięcy leczenia), ból głowy, biegunka (częstsza u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną), nudności, zaburzenia czynności wątroby (częstsze u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną), wysypka, obrzęk. Niezbyt często: zwiększone stężenie TSH, cukrzyca, hiperlipidemia, zmniejszenie apetytu, zwiększenie masy ciała, zmniejszone libido, bezsenność, zawroty głowy, parestezje, niedowład połowiczy, senność, zaburzenia smaku, niedoczulica, osłabienie węchu, migotanie przedsionków, kołatanie serca, nieprawidłowy zapis EKG, nadciśnienie tętnicze, zaczerwienienie, uderzenia gorąca, duszność, zapalenie oskrzeli, infekcja górnych dróg oddechowych, kaszel, ból brzucha, wzdęcia, refluks żołądkowo-przełykowy, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, zaparcie, częste wypróżnianie, wzdęcia z oddawaniem gazów, dyskomfort żołądkowo-jelitowy, kamica żółciowa, zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, zmiana zabarwienia skóry, uszkodzenie skóry, wybroczyny, wysypka plamkowa, wysypka grudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa, bóle stawów, zapalenie stawów, bóle mięśni, bóle mięśniowo-stawowe, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, nadmierne napięcie mięśni, zapalenie kaletki, niewydolność nerek, kamica nerkowa, krwiomocz, częstomocz, białkomocz, zaburzenia erekcji, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatce piersiowej, zwiększenie stężenia amylazy we krwi, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie stężenia hematokrytu, zwiększenie stężenia LDH we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi. Rzadko: pancytopenia, trombocytopenia, reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość, niewyraźne widzenie, zmniejszenie masy ciała, nasilony apetyt, jadłowstręt, nerwowość, szumy uszne, zapalenie trzustki, owrzodzenie jamy ustnej, zapalenie wątroby, żółtaczka, uszkodzenie wątroby, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, reakcje na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, uogólniona wysypka (ciężka), rumień, wysypka złuszczająca, wysypka grudkowa, wysypka pęcherzykowa, wysypka krostkowa, wysypka swędząca, wysypka rumieniowata, wysypka odropodobna, łysienie, nadmierne pocenie się, rabdomioliza, sztywność stawów, sztywność mięśniowo-stawowa, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, parcie na mocz, pragnienie, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, przedłużony czas kaolinowokefalinowy, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności CPK. U pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (stosowana dawka 120 mg/dobę) profil działań niepożądanych jest podobny do obserwowanego w leczeniu dny moczanowej; nie obserwowano żadnych dodatkowych działań niepożądanych, z wyjątkiem trzech poniższych: blok lewej odnogi pęczka Hisa, częstoskurcz zatokowy, krwawienie (niezbyt często).
Interakcje
Hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) przez febuksostat może powodować zwiększenie stężenia merkaptopuryny i azatiopryny, nasilając toksyczność tych leków - nie stosować jednocześnie; jeśli nie można uniknąć równoczesnego stosowania pacjenta należy ściśle monitorować; zalecane jest zmniejszenie dawek merkaptopuryny lub azatiopryny w celu uniknięcia możliwych reakcji hematologicznych. Nie przeprowadzono badań interakcji febuksostatu z cytotoksycznymi środkami chemoterapeutycznymi - nie można wykluczyć wystąpienia interakcji. Inhibitory XO mogą prowadzić do wzrostu stężenia teofiliny we krwi - nie obserwowano takiego działania w przypadku stosowania febuksostatu w dawce 80 mg (nie zaleca się zachowania specjalnej ostrożności); brak danych dla febuksostatu w dawce 120 mg. Febuksostat może być podawany jednocześnie z kolchicyną lub indometacyną bez konieczności modyfikacji dawki żadnego z leków. Nie jest wymagana modyfikacja dawki febuksostatu w przypadku jednoczesnego podawania z hydrochlorotiazydem. Febuksostat nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny (brak zmian wskaźnika INR i aktywności czynnika krzepnięcia VII) - nie jest konieczna modyfikacja dawki warfaryny w przypadku jednoczesnego podawania z febuksostatem. Febuksostat in vivo nie hamuje CYP2C8 - nie jest wymagana jakakolwiek zmiana dawkowania podczas jednoczesnego podawania febuksostatu i rosiglitazonu lub innych substratów CYP2C8. Febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2D6 - wydaje się, że modyfikacja dawkowania substratów CYP2D6 (np. dezypramina) nie jest wymagana. Leki hamujące glukuronidację (np. leki z grupy NLPZ i probenecyd) mogą teoretycznie wpływać na eliminację febuksostatu - obserwowano niewielkie zwiększenie ekspozycji na febuksostat (Cmax 28%, AUC 41% i T0,5 26%) podczas stosowania z naproksenem; stosowanie naproksenu lub innych leków z grupy NLPZ/inhibitorów COX-2 nie było związane z żadnym klinicznie istotnym zwiększeniem częstości zdarzeń niepożądanych; febuksostat może być podawany jednocześnie z naproksenem bez konieczności modyfikacji dawki któregokolwiek z leków. Leki silnie indukujące enzymy UGT mogą potencjalnie przyspieszać metabolizm i zmniejszać skuteczność febuksostatu - zaleca się kontrolowanie stężenia kwasu moczowego we krwi przez 1-2 tyg. po rozpoczęciu leczenia silnym induktorem glukuronidacji; przerwanie leczenia induktorem glukuronidacji może doprowadzić do zwiększonych stężeń febuksostatu we krwi. Leki zobojętniające sok żołądkowy (wodorotlenek magnezu i wodorotlenek glinu) opóźniają wchłanianie febuksostatu (o ok. 1 h) i zmniejszają Cmax (o 32%), natomiast nie zaobserwowano znaczącej zmiany wartości AUC - febuksostat można przyjmować niezależnie od stosowania leków zobojętniających sok żołądkowy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
