Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Lek jest stosowany w stanach chorobowych, w których konieczne jest ograniczenie wydzielania kwasu żołądkowego, takich jak: choroba wrzodowa dwunastnicy, choroba wrzodowa żołądka, leczenie zakażenia H. pylori (terapia skojarzona z antybiotykami), refluksowe zapalenie przełyku - leczenie i zapobieganie, leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ, zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka wymagających stałego leczenia, objawowa choroba refluksowa przełyku, zespół Zollingera-Ellisona.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 2 tyg. Choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg. Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności zwiększyć dawkę do 30 mg. Eradykacja H. pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym (amoksycylina 1000 mg 2 razy na dobę i klarytromycyna 250-500 mg 2 razy na dobę lub klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę). Leczenie łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4 tyg., w razie konieczności kontynuować przez kolejne 4 tyg.; u pacjentów z trudnymi do wyleczenia owrzodzeniami lub ryzykiem takich owrzodzeń, leczenie należy prawdopodobnie kontynuować przez dłuższy czas i (lub) większymi dawkami. Zapobieganie owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy towarzyszącym leczeniu NLPZ u pacjentów z grupy ryzyka, wymagających stałego leczenia NLPZ: 15 mg raz na dobę, w razie konieczności zwiększyć dawkę do 30 mg. Objawowa choroba refluksowa przełyku: 15-30 mg na dobę, należy rozważyć indywidualny dobór dawkowania. Zespół Zollingera-Ellisona: indywidualnie, 60-180 mg na dobę, nie jest określony maksymalny okres stosowania leku, dobową dawkę większą niż 120 mg należy podawać w 2 dawkach podzielonych. U pacjentów z umiarkowaną lub ciężką chorobą wątroby zaleca się zmniejszenie dawki dobowej o połowę. U pacjentów w podeszłym wieku nie przekraczać dawki 30 mg na dobę. Kaps. należy przyjmować w całości, rano lub wieczorem (najlepiej na czczo). Jeśli pacjent nie może połknąć kaps., zawartość kaps. można zmieszać z sokiem jabłkowym. U pacjentów ze zgłębnikiem nosowo-żołądkowym zawartość kaps. można podać przez zgłębnik, po zmieszaniu z 40 ml soku jabłkowego.
Działanie
Inhibitor pompy protonowej. Hamuje wydzielanie soku żołądkowego w komórkach okładzinowych żołądka w wyniku blokowania aktywności H+/K+-ATP-azy (tzw. pompy protonowej). Działanie leku jest odwracalne, zależy od dawki i prowadzi do zahamowania zarówno wydzielania podstawowego, jak i stymulowanego. Jednorazowe doustne podanie 30 mg lanzoprazolu hamuje pobudzone przez pentagastrynę wydzielanie kwasu żołądkowego o ok. 80%. Po 7 dniach regularnego stosowania produkcja kwasu żołądkowego zmniejsza się o ok. 90%. Lanzoprazol szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax w ciągu 1,5-2 h. Biodostępność wynosi 80-90%, pokarm spowalnia wchłanianie i zmniejsza biodostępność leku. W 97% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany w wątrobie, głównie przez izoenzym CYP2C19 oraz częściowo przez izoenzym CYP3A4. T0,5 wynosi 1-2 h, u osób w podeszłym wieku wydłuża się o ok. 50-100%. Wydalany w 1/3 w postaci metabolitów z moczem, pozostała część z kałem. Ekspozycja na lanzoprazol wzrasta 2-krotnie u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby i znacznie wyraźniej u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością wątroby.
Skład
Lek zawiera substancję: lanzoprazol w dawce 30 mg
Działania niepożądane
Często: ból głowy, zawroty głowy; nudności, biegunka, ból brzucha, zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, suchość w jamie ustnej lub gardle; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; pokrzywka, świąd, osutka; zmęczenie. Niezbyt często: trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia; depresja; ból mięśni, ból stawów, obrzęki. Rzadko: niedokrwistość; bezsenność, omamy, splątanie; niepokój, zawroty głowy z zaburzeniami równowagi, parestezje, senność, drżenia mięśniowe; zaburzenia widzenia; zapalenie języka, kandydoza przełyku, zapalenie trzustki, zaburzenia smaku; zapalenie wątroby, żółtaczka; wybroczyny, plamica, utrata owłosienia, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło; śródmiąższowe zapalenie nerek; ginekomastia, gorączka; wzmożona potliwość, obrzęk naczynioruchowy, jadłowstręt, impotencja. Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia, zapalenie okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, wstrząs anafilaktyczny, zwiększenie stężenie cholesterolu i triglicerydów we krwi, hiponatremia.
Interakcje
Lanzoprazol może zaburzać wchłanianie leków, których dostępność biologiczna zależy od pH soku żołądkowego. Lanzoprazol może prowadzić do zmniejszenia stężeń ketokonazolu i itrakonazolu do wartości mniejszych niż terapeutyczne - należy unikać skojarzonego stosowania tych leków. Jednoczesne podawanie lanzoprazolu i digoksyny może powodować zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu - należy kontrolować stężenie digoksyny w osoczu, a na początku i pod koniec leczenia lanzoprazolem w razie konieczności dostosować dawkę. Lanzoprazol może powodować zwiększenie osoczowego stężenia leków metabolizowanych przez izoenzym CYP3A4 - należy zachować ostrożność w przypadku skojarzonego stosowania. Lanzoprazol może zmniejszać stężenie teofiliny - należy zachować ostrożność. Jednoczesne stosowanie lanzoprazolu powoduje wzrost osoczowego stężenia takrolimusa - zaleca się kontrolę stężenia takrolimusu w osoczu na początku lub pod koniec leczenia lanzoprazolem. W przypadku skojarzonego stosowania lanzoprazolu i fluwoksaminy można rozważyć zmniejszenie dawki leku (stężenie lanzoprazolu wzrasta nawet 4-krotnie). Substancje indukujące aktywność izoenzymów CYP2C19 i CYP3A4, np. ryfampicyna oraz preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego, mogą znacznie zmniejszać stężenie lanzoprazolu w osoczu. Sukralfat oraz leki zobojętniające kwas solny w żołądku mogą zmniejszać dostępność biologiczną lanzoprazolu - lek należy zażywać po upływie co najmniej 1 h po przyjęciu leków z tej grupy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lanzoprazol lub pozostałe składniki preparatu. Nie stosować u pacjentów leczonych jednocześnie atazanawirem.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
