Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Informacje dodatkowe
- Interakcje
Opis
Wskazania: zapobieganie ciąży.
Dawkowanie
Tabletki stosuje się codziennie, o stałej porze, 1 tabletkę na dobę przez kolejnych 21 dni, przez następnych 7 dni nie przyjmuje się preparatu i w czasie tej przerwy rozpoczyna się krwawienie z odstawienia. Krwawienie rozpoczyna się zwykle w 2–3 dniu po przyjęciu ostatniej tabletki. Przyjmowanie tabletek z następnego opakowania rozpoczyna się po 7 dniach przerwy, nawet jeśli krwawienie z odstawienia jeszcze trwa. Szczegółowe informacje dotyczące podawania i modyfikacji dawkowania znajdują się w materiałach producenta (ulotka dla pacjenta).
Działanie
Preparat należy do grupy dwuskładnikowych hormonalnych środków antykoncepcyjnych do stosowania doustnego. Zawiera syntetyczne hormony sterydowe: etynyloestradiol (hormon z grupy estrogenów) oraz drospirenon (hormon z grupy progestagenów). Jest to tzw. preparat jednofazowy, co oznacza, że każda tabletka zawiera stałą ilość etynyloestradiolu i drospirenonu (w odróżnieniu od tabletek wielofazowych o zmiennej zawartości hormonów w kolejno przyjmowanych tabletkach).
Działanie wszystkich dwuskładnikowych doustnych środków antykoncepcyjnych obejmuje kilka mechanizmów:
• zatrzymują dojrzewanie pęcherzyków Graafa i hamują owulację
• zmieniają właściwości endometrium (błony śluzowej) macicy, co w przypadku gdy pomimo stosowania preparatu dojdzie do zapłodnienia komórki jajowej, utrudnia zagnieżdżenie się zarodka w błonie śluzowej macicy (tzw. implantację) i powoduje, że ludzki zarodek obumiera w ciągu kilku dni
• zmieniają właściwości śluzu szyjki macicy, który utrudnia migrację plemników
• zmniejszają perystaltykę jajowodów.
Drospirenon jest szybko i niemal całkowicie wchłaniany. Po podaniach wielokrotnych maksymalne stężenie w stanie stacjonarnym występuje po około 8 dniach od rozpoczęcia stosowania. Podlega szybkiemu metabolizmowi, główne metabolity powstają bez udziału układu enzymatycznego cytochromu P450. Wydalany z kałem i moczem, przede wszystkim w postaci metabolitów. Etynyloestradiol jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Całkowicie metabolizowany, wydalany z kałem i moczem, wyłącznie w postaci metabolitów
Skład
Każda tabletka zawiera 0,02 mg etynyloestradiolu (Ethinylestradiolum) (w postaci etynyloestradiolu klatratu betadeksu) i 3 mg drospirenonu (Drospirenonum).
Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna 46 mg
Działania niepożądane
Stosowanie złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych może być związane z wystąpieniem licznych działań niepożądanych, w tym stanowiących zagrożenie życia:
• żylne i/lub tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (w tym zawał serca, udar, przemijający napad niedokrwienny, zakrzepica żylna, zatorowość płucna)
• nadciśnienie tętnicze
• nowotwory hormonozależne (nowotwory wątroby, piersi)
• wystąpienie lub pogorszenie przebiegu klinicznego choroby Leśniowskiego i Crohna, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, padaczki, migreny, mięśniaków macicy, porfirii, tocznia rumieniowatego układowego, pląsawicy Sydenhama, zespołu hemolityczno-mocznicowego, żółtaczki związanej z zastojem żółci (cholestatycznej)
• ostuda
• ostre lub przewlekłe zaburzenia czynności wątroby, które mogą wymagać przerwania stosowania preparatu do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby
• hipertrójglicerydemia
• u kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym estrogeny mogą wywołać obrzęk naczynioruchowy lub nasilić jego objawy.
U kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne nieznacznie częściej rozpoznawany jest rak piersi, jednakże dotychczas nie potwierdzono związku przyczynowo-skutkowego.
Ponadto możliwe jest wystąpienie niżej wymienionych działań niepożądanych. Często: bóle brzucha, bóle głowy, zwiększenie masy ciała, zaburzenia i zmiany nastroju, zaburzenia miesiączkowania, krwawienia niezwiązane z cyklem miesiączkowym, ból i/lub tkliwość piersi, trądzik. Niezbyt często: zakażenie wirusem opryszczki zwykłej, kandydoza, nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, zapalenie żołądka i jelit, nadciśnienie tętnicze, zatorowość płucna, migrenowe bóle głowy, parestezje, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, żylaki, zmniejszenie libido, powiększenie piersi, dysplazja włóknisto-torbielowata piersi, mlekotok, torbiel jajnika, uderzenia gorąca, zaburzenia miesiączkowania (w tym brak miesiączki, obfite krwawienie miesiączkowe), zapalenie pochwy, kandydoza (drożdżyca) pochwy, wydzielina z pochwy, choroby sromu, suchość pochwy, ból w obrębie miednicy, nieprawidłowe wyniki w badaniu cytologicznym, zapalenie gardła, reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy, wyprysk, świąd, łysienie, wysypka i pokrzywka, suchość skóry, łojotok, zwiększenie apetytu, depresja, nerwowość, zaburzenia snu, zmniejszenie popędu płciowego, zwiększenie częstotliwości rytmu serca (tachykardia), skurcze dodatkowe, ból szyi, ból kończyn, kurcze mięśniowe, zapalenie pęcherza moczowego, obrzęk, osłabienie, ból, wzmożone pragnienie, obfite pocenie się, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: astma, upośledzenie słuchu, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy. Może wystąpić zwiększenie stężenia potasu we krwi (hiperkaliemia) oraz zwiększenie stężenia trójglicerydów.
Przeciwwskazania
Nie stosować w przypadku niżej wymienionych stanów:
• występowanie żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej lub ryzyko jej wystąpienia:
– czynna żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (leczona lekami przeciwzakrzepowymi) lub przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna)
– znana dziedziczna lub nabyta predyspozycja do występowania żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (np. oporność na aktywne białko C w tym czynnik V Leiden, niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S)
– rozległy zabieg operacyjny związany z długotrwałym unieruchomieniem
– duże ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wskutek występowania wielu czynników ryzyka
• występowanie tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub ryzyko ich wystąpienia:
– czynne tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (np. zawał serca) lub stany, które mogą być pierwszym objawem takich zaburzeń (np. dławica piersiowa)
– choroby naczyń mózgowych (czynny lub przebyty udar albo objawy zwiastunowe w wywiadzie, np. przemijający napad niedokrwienny)
– stwierdzona dziedziczna lub nabyta skłonność do występowania tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych np. hiperhomocysteinemia i obecność przeciwciał antyfosfolipidowych (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy)
– migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie
– duże ryzyko zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic z powodu występowania wielu czynników ryzyka lub występowania jednego z poważnych czynników ryzyka, takich jak: cukrzyca ze zmianami naczyniowymi, ciężkie nadciśnienie tętnicze, ciężka dyslipoproteinemia
• ciężka lub ostra niewydolność nerek
• występująca obecnie lub w przeszłości ciężka choroba wątroby (do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby)
• obecne lub przebyte nowotwory wątroby (łagodne lub złośliwe)
• rozpoznane lub podejrzewane nowotwory narządów rodnych lub piersi zależne od wpływu hormonów płciowych
• krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionej przyczynie
• ciąża lub jej podejrzenie.
Jeżeli, którykolwiek z wyżej wymienionych stanów wystąpi po raz pierwszy podczas stosowania preparatu, należy natychmiast przerwać jego stosowanie i skonsultować się z lekarzem.
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu równolegle z następującymi lekami: ombitaswir, parytaprewir, rytonawir i dazabuwir.
Informacje dodatkowe
Ostrzeżenia:1. Zaburzenia krążenia
Stosowanie jakichkolwiek złożonych hormonalnych środków antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia tętniczych (np. zawał serca, udar mózgu, przemijający napad niedokrwienny) i żylnych (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna) zaburzeń zakrzepowo-zatorowych. Przypadki tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych mogą stanowić bezpośrednie zagrożenia życia i mogą zakończyć się śmiercią. Wzrost ryzyka jest różny i zależny od kilku czynników, w tym od składu hormonalnego preparatu. W porównaniu do preparatów o najmniejszym ryzyku żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, ryzyko związane ze stosowaniem niniejszego preparatu jest dwukrotnie większe. Ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej jest największe w 1. roku stosowania doustnych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Ryzyko zwiększa się też, jeżeli środki te są stosowane ponownie po przerwie w ich przyjmowaniu trwającej 4 tygodnie lub dłużej. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może stanowić zagrożenie życia (w 1–2 % przypadków może zakończyć się zgonem). Niezwykle rzadko możliwe jest wystąpienie zakrzepicy innych naczyń krwionośnych (np. żył i tętnic wątrobowych, krezkowych, mózgowych lub siatkówkowych).
Jeżeli wystąpi którykolwiek z niżej wymienionych objawów, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, ponieważ objawy te mogą świadczyć o wystąpieniu żylnych lub tętniczych zaburzeń zakrzepowych i/lub zakrzepowo-zatorowych:
• jednostronny obrzęk kończyny dolnej (obrzęk stopy, obrzęk nogi, obrzęk wzdłuż żyły)
• ból lub tkliwość w nodze, które mogą być odczuwane tylko podczas stania lub chodzenia
• zwiększona temperatura w chorobowo zmienionej nodze, czerwona lub przebarwiona skóra kończyny dolnej
• nagły napad spłycenia lub przyśpieszenia oddechu
• nagły, silny ból w klatce piersiowej, który może (lecz nie musi) promieniować do lewego ramienia, szczęki, gardła, żołądka czy pleców
• nagły kaszel, niekiedy połączony z krwiopluciem
• nagły ból, uczucie ściskania lub pełności w klatce piersiowej
• uczucie pełności, niestrawności lub zadławienia
• pocenie się, osłabienie, niepokój, nudności, wymioty lub zawroty głowy
• zaburzenia rytmu serca lub zwiększenie jego częstotliwości
• każdy nietypowy, silny, długotrwały ból głowy
• nagłe zaburzenia widzenia, nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku
• niewyraźna mowa lub afazja
• zamroczenie lub zawroty głowy
• utrata przytomności, której mogą towarzyszyć napady drgawek
• nagłe osłabienie bądź zdrętwienie połowiczne lub obejmujące część ciała (np. twarz, ręce i nogi)
• zaburzenia ruchowe, utrata równowagi lub koordynacji ruchowej
• nagłe kłopoty z chodzeniem
• ostry brzuch (charakterystyczny zespół objawów klinicznych).
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej u kobiet przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne obejmują:
• wiek (szczególnie po 35. roku życia)
• otyłość (wskaźnik masy ciała BMI większy niż 30 kg/m2); ryzyko istotnie zwiększa się ze wzrostem BMI
• unieruchomienie przez dłuższy czas, poważny zabieg operacyjny, każdy zabieg operacyjny w obrębie kończyn dolnych lub miednicy, zabieg neurochirurgiczny, poważny uraz (w wymienionych sytuacjach wymagane jest zaprzestanie stosowania preparatu - co najmniej 4 tygodnie przed planowanym zabiegiem chirurgicznym - i nie stosowanie go co najmniej przez 2 tygodnie od momentu powrotu pełnej sprawności ruchowej; konieczne może być także stosowanie leczenia przeciwzakrzepowego – decyzję podejmuje lekarz)
• tymczasowe unieruchomienie (np. podróż samolotem trwająca dłużej niż 4 godziny), szczególnie u kobiet ze współistniejącymi innymi czynnikami ryzyka
• występowanie zaburzeń zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa lub rodziców (jeżeli podejrzewa się predyspozycje genetyczne, przed zastosowaniem preparatu należy skonsultować się ze specjalistą)
• inne choroby związane z żylną chorobą zakrzepowo-zatorową, w tym: nowotwór, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne choroby jelit (np. choroba Leśniowskiego i Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatokrwinkowa
• obecność żylaków i zakrzepowego zapalenia żył powierzchniowych (rola tego czynnika nie została w pełni ustalona)
• okres poporodowy.
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia tętniczych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych lub incydentów naczyniowo-mózgowych u kobiet przyjmujących złożone doustne środki antykoncepcyjne obejmują:
• wiek (szczególnie po 35. roku życia)
• otyłość (wskaźnik masy ciała większy niż 30 kg/m2); ryzyko istotnie zwiększa się ze wzrostem BMI
• palenie tytoniu (kobietom stosującym złożone doustne preparaty antykoncepcyjne zdecydowanie odradza się palenie, a po 35. roku u kobiet palących tytoń stosowanie preparatu jest przeciwwskazane)
• nadciśnienie tętnicze
• migrena; zwiększenie częstości występowania lub nasilenie migreny może zapowiadać wystąpienie incydentu naczyniowo-mózgowego, w tym udaru niedokrwiennego mózgu i może wymagać natychmiastowego przerwania stosowania preparatu
• występowania zaburzeń zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa lub rodziców (jeżeli podejrzewa się predyspozycje genetyczne, przed zastosowaniem preparatu należy skonsultować się ze specjalistą)
• inne choroby związane ze zdarzeniami niepożądanymi w obrębie naczyń, w tym: cukrzyca, hiperhomocysteinemia, dyslipoproteinemia, wady zastawkowe serca, migotanie przedsionków oraz toczeń rumieniowaty układowy.
Obecność jednego poważnego lub kilku czynników ryzyka żylnych lub tętniczych zaburzeń zatorowo-zakrzepowych stanowi przeciwwskazanie do stosowania preparatu. Należy skonsultować się z lekarzem.
2. Nowotwory
Długotrwałe stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych może zwiększać ryzyko wystąpienia niektórych typów nowotworów.
Trwają jednak dyskusje dotyczące znaczenia czynników dodatkowych (jak np. zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego HPV w przypadku raka szyjki macicy) oraz istnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy stosowaniem preparatów a rozwojem nowotworu w przypadku raka piersi.
U kobiet stosujących złożone doustne preparaty antykoncepcyjne rzadko możliwe jest wystąpienie łagodnych nowotworów wątroby, jeszcze rzadziej nowotworów złośliwych wątroby. Nowotwory te mogą w rzadkich przypadkach prowadzić do wystąpienia krwotoków w jamie brzusznej, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia. Bóle w nadbrzuszu, powiększenie wątroby lub krwawienie do jamy brzusznej u kobiet stosujących hormonalne środki antykoncepcyjne może być objawem nowotworu wątroby.
3. Inne stany
U chorych leczonych z powodu zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C (HCV) zwiększenie aktywności aminotransferaz (enzymów wątrobowych) znacząco częściej występowało u kobiet przyjmujących hormonalne środki antykoncepcyjne.
Drospirenon zawarty w preparacie rzadko może przyczyniać się do zwiększenia stężenia potasu we krwi. Zaleca się kontrolę stężenia potasu przed rozpoczęciem stosowania preparatu, a także podczas pierwszego cyklu stosowania preparatu u kobiet z zaburzeniami czynności nerek oraz stężeniem potasu w pobliżu górnej granicy normy, szczególnie jeśli równolegle stosowane są inne preparaty oszczędzające potas.
U kobiet ze zwiększonym stężeniem trójglicerydów we krwi (hipertriglicerydemia) lub ze skłonnością genetyczną w tym kierunku (u członków rodziny występuje zwiększone stężenie trójglicerydów) stosowanie doustnych złożonych preparatów antykoncepcyjnych może zwiększać ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki.
Stosowanie doustnych złożonych środków antykoncepcyjnych może wiązać się z wystąpieniem zwiększonego ciśnienia tętniczego, ale rzadko ma to znaczenie kliniczne. Jednakże w tych rzadkich przypadkach konieczne może być zaprzestanie stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych. Jeżeli w okresie stosowania preparatu wystąpi zwiększenie ciśnienia tętniczego, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Stosowanie doustnych złożonych preparatów antykoncepcyjnych może być związane (chociaż nie potwierdzono jednoznacznie związku przyczynowo-skutkowego) z występowaniem lub pogorszeniem przebiegu: żółtaczki, świądu związanego z zastojem żółci, kamicy żółciowej, porfirii, tocznia rumieniowatego układowego, zespołu hemolityczno-mocznicowego, pląsawicy Sydenhama, opryszczki ciężarnych oraz utraty słuchu związanej z otosklerozą.
U kobiet z dziedzicznym obrzękiem naczynioruchowym przyjmowanie estrogenów może nasilać objawy lub powodować wystąpienie obrzęku naczynioruchowego.
Jeżeli wystąpią zaburzenia czynności wątroby konieczne może być przerwanie stosowania preparatu; należy skonsultować się z lekarzem. Nawrót żółtaczki cholestatycznej i/lub świądu związanego z zastojem żółci, które wystąpiły pierwszy raz podczas ciąży lub w okresie stosowania hormonów płciowych, wymagają zaprzestania stosowania preparatu.
Kobiety chore na cukrzycę w okresie stosowania doustnych złożonych środków antykoncepcyjnych powinny zachować ostrożność i pozostawać pod kontrolą lekarską, wykonując regularnie zalecone badania (możliwy wpływ środków antykoncepcyjnych na insulinooporność i tolerancję glukozy).
Doustne złożone środki antykoncepcyjne mogą powodować pogorszenie przebiegu depresji endogennej, padaczki, choroby Leśniowskiego i Crohna oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Stosowanie preparatu może powodować wystąpienie ostudy (plam barwnikowych na twarzy). Kobiety skłonne do występowania zmian barwnikowych na twarzy powinny unikać ekspozycji na słońce lub promieniowanie UV w okresie stosowania doustnych preparatów antykoncepcyjnych.
Preparat nie stanowi zabezpieczenia przez zakażeniem wirusem HIV ani innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową.
Skuteczność antykoncepcji zależy od regularności stosowania, a także od prawidłowego wchłaniania (zaburzenia przewodu pokarmowego, takie jak np. biegunka czy wymioty, mogą wpływać na dostępność biologiczną substancji czynnych preparatu) oraz od potencjalnych interakcji z innymi lekami przyjmowanymi równolegle. Pominięcie dawki, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i stosowanie innych leków może zmniejszać skuteczność antykoncepcji.
Preparaty zawierające ziele dziurawca zwyczajnego mogą zmniejszać skuteczność antykoncepcyjną preparatu.
W okresie stosowania doustnych złożonych środków antykoncepcyjnych mogą wystąpić nieregularne krwawienia (plamienie lub krwawienie śródcykliczne), zwłaszcza w pierwszych miesiącach stosowania preparatu. Jeżeli po upływie okresu adaptacyjnego wystąpią lub utrzymują się nieregularne krwawienia, należy skonsultować się z lekarzem; lekarz zaleci odpowiednie badania w celu wykluczenia nowotworów złośliwych lub ciąży.
W niektórych przypadkach nie występują krwawienia z odstawienia (podczas zalecanej przerwy w przyjmowaniu preparatu). Jeżeli preparat przyjmowany był niezgodnie z zaleceniami i nie wystąpiło krwawienie z odstawienia albo jeżeli nie wystąpiły 2 kolejne krwawienia może to świadczyć o ciąży i dlatego przed kontynuacją stosowania preparatu należy skonsultować się z lekarzem.
Interakcje
Przeciwwskazane jest stosowanie preparatu równolegle z następującymi lekami: ombitaswir, parytaprewir, rytonawir i dazabuwir.
Równoległe stosowanie preparatu z lekami zawierającymi rytonowair, ombitaswir, parytaprewir lub dazabuwir może powodować zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych i zmniejszać skuteczność działania antykoncepcyjnego preparatu, a stan taki może utrzymywać się przez kilka tygodni po zakończeniu stosowania wymienionych powyżej leków. Uzyskanie w tym okresie skutecznej antykoncepcji wymaga zastosowania innych metod antykoncepcyjnych; należy skonsultować się z lekarzem.
Leki zwiększające aktywność enzymów mikrosomalnych i metabolizm wątrobowy, takie jak np. karbamazepina, barbiturany, fenytoina, prymidon, ryfampicyna, bosentan, leki stosowane w leczeniu zakażeń wirusem HIV (np. rytonawir, newirapina, efawirenz), a także okskarbazepina, topiramat, felbamat, gryzeofulwina oraz preparaty ziołowe zawierające dziurawiec zwyczajny (Hypericum perforatum) mogą powodować zmniejszenie skuteczności antykoncepcyjnej preparatu. Efekt takiego działania wymienionych powyżej leków, utrzymuje się przez około 4 tygodnie po zakończeniu ich przyjmowania.
Inhibitory proteazy HIV, nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy, w tym w skojarzeniu z inhibitorami HCV mogą zwiększać lub zmniejszać (działanie zmienne) stężenie estrogenów lub progestagenów w osoczu, co może mieć znaczenie kliniczne i wpływać na skuteczność antykoncepcyjną. Zawsze należy zapoznać się z informacjami zawartymi w ulotkach dla pacjentów stosowanych leków.
Stosowanie jakiegokolwiek leku z wymienionych powyżej grup może zmniejszać skuteczność antykoncepcji, nie tylko w okresie stosowania danego leku, ale także po zakończeniu jego stosowania. Zmniejszenie skuteczności antykoncepcyjnej może utrzymywać się przez pewien czas, który jest zależny od rodzaju stosowanego leku. W takich sytuacjach dla uzyskania skutecznej antykoncepcji wymagane są inne (niehormonalne) metody antykoncepcji i należy skonsultować się z lekarzem.
Leki zmniejszające aktywność izoenzymu 3A4 cytochromu P450, takie jak azolowe leki przeciwgrzybicze (ketokonazol), cymetydyna, werapamil, makrolidy (np. erytromycyna), diltiazem, leki przeciwdepresyjne i sok grejpfrutowy mogą zwiększać stężenie estrogenów lub progestagenów w osoczu. Jednakże, główne metabolity drospirenonu powstają bez udziału cytochromu P450, jest zatem mało prawdopodobne, by leki hamujące aktywność tego układu enzymatycznego wpływały na metabolizm drospirenonu.
Preparat może wpływać na metabolizm innych leków i powodować zwiększenie (np. cyklosporyna) lub zmniejszenie (np. lamotrygina) ich stężenia.
Preparat może powodować niewielkie (np. teofilina) lub umiarkowane (np. tyzanidyna) zwiększenie stężenia w osoczu leków będących substratami dla izoenzymu 1A2 cytochromu P450.
Hormonalne środki antykoncepcyjne mogą nasilać przeciwnadciśnieniowe działanie tyzanidyny; należy zachować ostrożność.
Stosowanie preparatu i leków moczopędnych oszczędzających potas lub antagonistów aldosteronu wymaga kontroli stężenia potasu we krwi podczas pierwszego cyklu stosowania preparatu.
Stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań diagnostycznych (np. parametry krzepnięcia krwi, parametry metabolizmu węglowodanów, parametry czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, na stężenie białek osocza i inne).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
