Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Lek Venlafaxine Bluefish XL jest lekiem przeciwdepresyjnym, który należy do grupy leków zwanych inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Leki z tej grupy stosowane są w leczeniu depresji oraz innych chorób, takich jak zaburzenia lękowe. Uważa się, że u ludzi w stanie depresji i (lub) lęku występuje mniejsze stężenie serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Mechanizm działania leków przeciwdepresyjnych nie jest do końca poznany, ale mogą one pomóc przez zwiększenie stężenia serotoniny i noradrenaliny w mózgu. Lek Venlafaxine Bluefish XL stosuje się w leczeniu depresji u osób dorosłych. Lek Venlafaxine Bluefish XL wskazany jest również w leczeniu następujących zaburzeń lękowych u osób dorosłych: uogólnionych zaburzeń lękowych, fobii społecznej (lęk lub unikanie sytuacji społecznych) oraz lęku napadowego (ataki paniki). Aby pacjent poczuł się lepiej, ważne jest, żeby leczenie depresji oraz zaburzeń lękowych przebiegało we właściwy sposób. W przypadku nie podjęcia leczenia stan pacjenta może się nie poprawić, ulec pogorszeniu i będzie znacznie trudniejszy do leczenia.
Dawkowanie
Doustnie. Venlafaxine Bluefish XL należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Dawkę, częstotliwość oraz okres stosowania ustala lekarz. Lek Venlafaxine Bluefish XL należy przyjmować codziennie mniej więcej o tej samej porze, niezależnie od tego, czy lek przyjmowany jest rano czy wieczorem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając płynem. Nie należy ich otwierać, kruszyć, żuć ani rozpuszczać. Żucie, kruszenie lub rozpuszczanie zawartości kapsułki może powodować uszkodzenie otoczki tabletek, co zmienia uwalnianie leku. Lek Venlafaxine Bluefish XL należy przyjmować z pokarmem. W trakcie leczenia lekiem Venlafaxine Bluefish XL należy unikać spożywania alkoholu.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest wenlafaksyna. Mechanizm jej działania prawdopodobnie polega na nasilaniu aktywności neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym. Hamuje ona wychwyt zwrotny serotoniny i noradrenaliny, a także (słabiej) dopaminy przez komórkę znajdującą się przed synapsą (połączeniem komórek nerwowych). Prowadzi to do wzrostu stężenia tych mediatorów w szczelinie synaptycznej, a co za tym idzie do wzmocnienia przekazywanego przez nie sygnału. Wenlafaksyna zmniejsza również reaktywność receptorów ß-adrenergicznych zarówno na bodźce ostre (podanie pojedyncze), jak i długotrwałe (podanie wielokrotne). Ponieważ wenlafaksyna nie wykazuje in vitro powinowactwa do receptorów muskarynowych, cholinergicznych, histaminowych H1 ani 1-adrenergicznych, nie powoduje, charakterystycznych dla innych leków przeciwdepresyjnych, działań niepożądanych takich jak: działanie cholinolityczne, uspokajające lub reakcje ze strony układu sercowo-naczyniowego. Wenlafaksyna nie ma aktywności hamującej monoaminooksydazę (MAO). Nie wykazano ani znaczniejszej, ani zmniejszonej podatności na uzależnienie od wenlafaksyny.
Skład
Lek zawiera substancję: wenlafaksyna w dawce 150 mg
Działania niepożądane
Bardzo często: suchość w jamie ustnej, ból głowy, nudności, pocenie się (w tym poty nocne); często: zmniejszenie masy ciała, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, niezwykłe sny, zmniejszenie popędu płciowego, zawroty głowy, zwiększenie napięcia mięśniowego, bezsenność, nerwowość, mrowienie, uspokojenie, drżenie, dezorientacja, uczucie odseparowania (lub braku zaangażowania) od samego siebie i od rzeczywistości, zamazane widzenie, zwiększenie ciśnienia krwi, nagłe zaczerwienienie, kołatanie serca, ziewanie, zmniejszenie łaknienia, zaparcia; wymioty, dreszcze, trudności z oddawaniem moczu, zwiększona częstość oddawania moczu, zaburzenia wytrysku /orgazmu (mężczyźni), brak orgazmu, impotencja, nieregularności w miesiączkowaniu, takie jak nasilone krwawienie lub częstsze nieregularne krwawienie, osłabienie (astenia). Niezbyt często: siniaki, czarne smołowate stolce (kał) lub krew w stolcu, które mogą być oznaką wewnętrznego krwawienia, zwiększenie masy ciała, apatia, omamy, mimowolne skurcze mięśni, pobudzenie, zaburzenia koordynacji i równowagi, dzwonienie w uszach (szum uszny), zawroty głowy (zwłaszcza przy zbyt szybkim wstawaniu), omdlenie; przyspieszenie czynności serca, zgrzytanie zębami, biegunka, zmiany smaku, zaburzenia orgazmu (kobiety), nadwrażliwość na światło. Rzadko: uczucie niepokoju lub niezdolność do usiedzenia lub ustania w miejscu; drgawki, uczucie nadmiernego pobudzenia lub euforii. Inne: zmniejszona liczba płytek krwi prowadząca do zwiększonego ryzyka siniaków lub krwawień, zaburzenia krwi, niewielkie zmiany aktywności enzymów wątrobowych we krwi, zmniejszenie stężenia sodu we krwi, swędzenie, żółty kolor skóry lub oczu, ciemny kolor moczu, objawy grypopodobne, dezorientacja, nadmierne zatrzymanie wody, nieprawidłowe wydzielanie mleka u kobiet, wysoka gorączka ze sztywnością mięśni, dezorientacja lub pobudzenie i pocenie się lub urywane ruchy mięśni, których nie można kontrolować, uczucie euforii, ospałość, utrzymujące się szybkie ruch gałki ocznej, niezgrabność, niepokój, uczucie bycia pijanym, pocenie się lub sztywność mięśni, dezorientacja z często występującymi omamami (majaczenie), sztywność, skurcze i niekontrolowane ruchy mięśni, myśli o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa, ciężki ból oka oraz zaburzenia widzenia lub niewyraźne widzenie, obniżenie ciśnienia krwi, nieprawidłowa, przyspieszona lub nieregularna akcja serca, która może spowodować omdlenie, kaszel, sapanie, zadyszka i wysoka temperatura, ciężkie bóle brzucha lub pleców, wysypka skórna mogąca prowadzić do powstawania pryszczy i złuszczania się skóry, swędzenie, łagodna wysypka, niewyjaśnione bóle, tkliwość lub osłabienie mięśni (rabdomioliza), opuchnięcie twarzy lub języka, duszność lub trudności z oddychaniem, często z wysypką skórną. Lek Venlafaxine Bluefish XL, 150 mg zawiera barwniki, czerwień allura i żółcień pomarańczową, które mogą powodować reakcje alergiczne. Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń mechanicznych, do czasu poznania wpływu leku na organizm.
Interakcje
Ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, który potencjalnie może stanowić zagrożenie dla życia, nie stosować wenlafaksyny w skojarzeniu z nieodwracalnymi inhibitorami MAO (IMAO) oraz w ciągu co najmniej 14 dni od zakończenia leczenia nieodwracalnymi IMAO. Stosowanie IMAO można rozpocząć po upływie co najmniej 7 dni od zakończenia leczenia wenlafaksyną. Nie stosować jednocześnie z odwracalnymi, nieselektywnymi inhibitorami MAO, np. linezolidem. Nie stosować z odwracalnymi selektywnymi IMAO-A, takimi jak moklobemid. Po zakończeniu leczenia odwracalnym IMAO, przerwa przed rozpoczęciem stosowania wenlafaksyny może być krótsza niż 14 dni. Stosowanie odwracalnych IMAO można rozpocząć po upływie co najmniej 7 dni od zakończenia leczenia wenlafaksyną. Zespół serotoninowy może wystąpić także podczas jednoczesnego podawania wenlafaksyny z lekami, które mogą wpływać na neuroprzekaźnictwo serotoninergiczne (np.: inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI, inhibitory zwrotnego wychwytu noradrenaliny i serotoniny - SNRI, lit, sybutramina, tramadol, ziele dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum); z lekami osłabiającymi metabolizm serotoniny (włączając IMAO) lub prekursorami serotoniny (np. suplementy tryptofanu). Jeśli leczenie wenlafaksyną w skojarzeniu z SSRI, SNRI lub agonistą receptora serotoninowego (tryptan) jest klinicznie uzasadnione, zaleca się uważne obserwowanie pacjenta, zwłaszcza na początku leczenia i w przypadku zwiększania dawkowania. Stosowanie wenlafaksyny jednocześnie z prekursorami serotoniny (takimi jak suplementy tryptofanu) nie jest zalecane. Zaleca się ostrożność podczas stosowania wenlafaksyny w skojarzeniu z innymi substancjami oddziaływującymi na o.u.n. Inhibitory CYP3A4 (np. atazanawir, klarytromycyna, indynawir, itrakonazol, worykonazol, posakonazol, ketokonazol, nelfinawir, rytonawir, sakwinawir, telitromycyna) mogą zwiększać stężenie wenlafaksyny i ODV - zalecana jest ostrożność podczas jednoczesnego stosowania. Wenlafaksyna nie ma wpływu na farmakokinetykę i farmakodynamikę diazepamu oraz jego aktywnego metabolitu; diazepam nie wpływa na farmakokinetykę welafaksyny. Nie wiadomo czy występują interakcje z innymi benzodiazepinami. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania wenlafaksyny i imipraminy (odnotowano zależne od dawki zwiększenie o 2,5-4,5 razy wartości AUC 2-hydroksydezypraminy podczas podawania wenlafaksyny w dawce od 75 do 150 mg na dobę); imipramina nie wpływa na farmakokinetykę wenlafaksyny i ODV. Wenlafaksyna powodowała zmniejszenie o 42% całkowitego doustnego klirensu, zwiększenie wartości AUC o 70%, zwiększenie wartości Cmax o 88%, ale brak zmiany T0,5 dla haloperydolu - należy wziąć to pod uwagę podczas jednoczesnego stosowania haloperydolu i wenlafaksyny. Wenlafaksyna nieznacznie oddziaływuje na profil farmakokinetyczny całkowitej aktywnej frakcji (rysperydon i 9-hydroksyrysperydon). Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania wenlafaksyny i metoprololu (jednoczesne stosowanie obu leków powodowało zwiększenie stężenia metprololu we krwi o ok. 30-40%, podczas gdy stężenie aktywnego metabolitu α-hydroksymetoprololu nie uległo zmianie; metoprolol nie wpływa na profil farmakokinetyczny wenlafaksyny oraz ODV). Wenlafaksyna zmniejsza wartość AUC oraz Cmax indynawiru odpowiednio o 28% i 36%; indynawir nie wpływa na farmakokinetykę wenlafaksyny i ODV.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest również równoległe przyjmowanie nieodwracalnych inhibitorów monoaminooksydazy (MAO). Wenlafaksynę można zacząć stosować po upływie 14 dni od zakończenia leczenia inhibitorami MAO; inhibitory MAO można wprowadzić do leczenia po 7 dniach od zakończenia przyjmowania wenlafaksyny.
Preparatu nie należy stosować u dzieci i młodzieży do 18. roku życia.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.