Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Interakcje
Opis
WskazaniaOsoby zdrowe: czynne uodpornianie przeciw ospie wietrznej od ukończenia 9 mż. Szczepionka jest również zalecana u osób zdrowych pozostających w bliskim kontakcie z pacjentami zagrożonymi ciężkim przebiegiem ospy wietrznej w celu zmniejszenia ryzyka przeniesienia wirusa ospy na tych pacjentów. Dotyczy to rodziców i rodzeństwa pacjentów z grup wysokiego ryzyka i innych osób pozostających z nimi w bliskim kontakcie, a także personelu medycznego i paramedycznego. Pacjenci z grup wysokiego ryzyka - szczepionka zalecana do czynnego uodpornienia osób szczególnie podatnych na zakażenie i zagrożonych ciężkim przebiegiem ospy wietrznej (jeśli nie przebyli tej choroby w przeszłości lub jeśli nie stwierdzono u nich przeciwciał): pacjenci z białaczką w okresie pełnej remisji hematologicznej (gdy całkowita liczba limfocytów wynosi co najmniej 1200/mm3 i nie występują inne zaburzenia odporności komórkowej), pacjenci poddani leczeniu immunosupresyjnemu (w tym kortykosteroidami) z powodu litych guzów złośliwych lub ciężkich chorób przewlekłych (takich jak przewlekła niewydolność nerek, choroby autoimmunologiczne, kolagenozy, ciężka astma oskrzelowa), jeśli całkowita liczba limfocytów wynosi co najmniej 1200/mm3 i nie występują inne zaburzenia odporności komórkowej, pacjenci zakwalifikowani do przeszczepienia narządu (szczepienie zaleca się na kilka tygodni przed rozpoczęciem leczenia immunosupresyjnego), pacjenci z chorobami przewlekłymi (zaburzenia metaboliczne lub endokrynologiczne, przewlekłe choroby układu krążenia lub oddechowego, mukowiscydoza, zaburzenia nerwowo-mięśniowe). Pacjentów szczepionych w ostrym okresie białaczki nie powinno poddawać się chemioterapii tydzień przed i tydzień po zaszczepieniu. Nie powinno się szczepić pacjentów w trakcie radioterapii.
Dawkowanie
Podskórnie w okolicę mięśnia naramiennego lub przednio-boczną część uda. Pacjenci od ukończenia 9 mż.: 2 dawki szczepionki (0,5 ml) podane w odstępie co najmniej 6 tyg. pomiędzy szczepieniami. U pacjentów należących do grup wysokiego ryzyka może zaistnieć potrzeba podania dodatkowych dawek szczepionki. 1 dawka szczepionki może zostać podana osobom, które już wcześniej otrzymały 1 dawkę innej szczepionki zawierającej wirus ospy wietrznej. Po podaniu 1 dawki szczepionki może zostać podana 1 dawka innej szczepionki zawierającej wirus ospy wietrznej.
Działanie
Szczepionka przeciwko ospie wietrznej, zawierająca wirusy Varicella zoster szczepu Oka otrzymane poprzez namnażanie wirusa na ludzkich komórkach diploidalnych linii MRC5. U osób nieuodpornionych, podanie szczepionki wywołuje klinicznie bezobjawową postać ospy wietrznej. Możliwe jest uzyskanie ograniczonej odporności, jeżeli zastosuje się szczepionkę w ciągu 72 h od chwili kontaktu z osobą chorą. U dzieci zdrowych szczepionych w wieku 9 mż.-12 rż. w 6 tyg. po szczepieniu jedną dawką szczepionki całkowity odsetek serokonwersji wynosił powyżej 98%. U osób zdrowych, szczepionych powyżej 13 rż. odsetek serokonwersji wynosił 100% w 6 tyg. po podaniu drugiej dawki szczepionki. Po roku od szczepienia u wszystkich zaszczepionych pacjentów stwierdzono obecność przeciwciał. U pacjentów należących do grup wysokiego ryzyka całkowity odsetek serokonwersji wynosił 80%, u pacjentów z białaczką - około 90%. szczepionki. Wyniki oznaczania miana przeciwciał po szczepieniu u osób z grup wysokiego ryzyka mogą stanowić wskazówkę do podawania kolejnej dawki szczepionki. U pacjentów z białaczką częstość występowania półpaśca jest niższa po szczepieniu przeciwko ospie wietrznej w porównaniu z grupą pacjentów nieszczepionych.
Działania niepożądane
Bardzo często: ból, zaczerwienienie. Często: wysypka, obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, gorączka (mierzona pod pachą lub w jamie ustnej ≥37,5st.C, mierzona w odbycie ≥38st.C). Niezbyt często: zakażenie górnych dróg oddechowych, zapalenie gardła, uogólnione powiększenie węzłów chłonnych, rozdrażnienie, ból głowy, senność, kaszel, nieżyt nosa, nudności, wymioty, wysypka przypominająca występującą w przebiegu ospy wietrznej, świąd, ból stawów i mięśni, gorączka (mierzona pod pachą lub w jamie ustnej >39st.C, mierzona w odbycie >39,5st.C), zmęczenie, złe samopoczucie. Rzadko: zapalenie spojówek, ból brzucha, biegunka, pokrzywka. Obserwowano tendencję do częstszego występowania bólu, zaczerwienienia i obrzęku po podaniu drugiej dawki leku w porównaniu z pierwszą dawką. Działania niepożądane zgłoszone po wprowadzeniu szczepionki do obrotu: półpasiec, trombocytopenia, nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne, zapalenie mózgu, incydent naczyniowo-mózgowy, zapalenie móżdżku, objawy przypominające zapalenie móżdżku (w tym przejściowe zaburzenia chodu i przejściowa ataksja), drgawki, zapalenie naczyń (w tym plamica Schonleina - Henocha i zespół Kawasaki), rumień wielopostaciowy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na neomycynę, ale obecne w wywiadzie kontaktowe zapalenie skóry po neomycynie nie stanowi przeciwwskazania. Varilrix jest przeciwwskazany u osób, u których wcześniej wystąpiły objawy nadwrażliwości po podaniu szczepionki przeciw ospie wietrznej. Ciężki humoralny lub komórkowy (pierwotny lub nabyty) niedobór odporności, np. ciężki, złożony niedobór odporności, agammaglobulinemia lub AIDS, lub objawowe zakażenie wirusem HIV, lub właściwy dla wieku odsetek limfocytów T CD4+ u dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy z CD4+ <25%; w wieku między 12 a 35 miesięcy z CD4+ <20%; w wieku między 36 a 59 miesięcy z CD4+ <15%.Ciąża. Ponadto, należy unikać zajścia w ciążę przez 1 miesiąc po zaszczepieniu.
Interakcje
Pacjenci po transfuzji krwi lub podaniu immunoglobuliny nie powinni być szczepieni przez co najmniej 3 mies. (możliwość braku odpowiedzi ze względu na obecność nabytych biernie przeciwciał przeciw ospie wietrznej). Po szczepieniu przeciw ospie należy unikać podawania przez okres 6 tyg. pochodnych kwasu salicylowego ze względu na możliwość wystąpienia zespołu Reye'a. Osoby zdrowe: szczepionka może być podawana w tym samym czasie co inne szczepionki; inaktywowane szczepionki mogą być podawane w dowolnym czasie po podaniu szczepionki przeciw ospie wietrznej; jeżeli z jakichkolwiek przyczyn szczepionka zawierająca wirusy odry nie może być podana w tym samym czasie co szczepionka przeciw ospie wietrznej zaleca się, aby zachowana była przerwa co najmniej jednomiesięczna pomiędzy szczepieniami, gdyż szczepionka przeciw odrze może spowodować krótkotrwałe obniżenie komórkowej odpowiedzi immunologicznej. Pacjenci z grup wysokiego ryzyka: szczepionka nie powinna być stosowana jednocześnie z innymi żywymi, atenuowanymi szczepionkami; jeśli nie występują inne dodatkowe przeciwwskazania, inaktywowane szczepionki mogą być stosowane w dowolnym czasie od podania szczepionki przeciw ospie wietrznej. Różne szczepionki muszą być podawane w różne miejsca.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.