Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Nadciśnienie tętnicze. Niewydolność serca.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków.
Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego.
Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem.
Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.
Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.
Działanie
Walsartan jest aktywnym po podaniu doustnym, silnym i specyficznym antagonistą receptora dla angiotensyny II. Działa wybiórczo na podtyp receptora AT1. Zwiększone stężenie angiotensyny II w osoczu po zablokowaniu receptora AT1 przez walsartan może stymulować receptor AT2, który działa antagonistycznie w stosunku do działania receptora AT1. Walsartan nie wykazuje nawet częściowej aktywności agonistycznej w stosunku do receptora AT1 i ma dużo większe (około 20 000 razy) powinowactwo do receptora AT1 niż do receptora AT2. Nie hamuje aktywności ACE, w związku z czym częstość występowania suchego kaszlu jest znamiennie mniejsza. Walsartan nie wiąże się z innymi receptorami hormonów ani z kanałami jonowymi, które odgrywają rolę w regulacji czynności układu krążenia, ani ich nie blokuje. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym powoduje obniżenie ciśnienia bez wpływu na częstość tętna. Początek działania występuje w ciągu 2 h, maksymalne obniżenie ciśnienia jest osiągane w ciągu 4-6 h i utrzymuje się przez 24 h. Podczas wielokrotnego podawania, maksymalne obniżenie ciśnienia tętniczego jest zazwyczaj osiągane w ciągu 2-4 tyg. i utrzymuje się w czasie długotrwałego leczenia. Walsartan po podaniu doustnym wchłania się szybko, średnia, całkowita biodostępność wynosi 23%. W dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (94-97%), przede wszystkim z albuminami. Jest wydalany głównie w postaci niezmienionej z kałem (83%) i moczem (13%). T0,5 wynosi 6 h.
Skład
Lek zawiera substancję: walsartan w dawce 160 mg
Działania niepożądane
Bóle i zawroty głowy, zakażenia wirusowe, zakażenia górnych dróg oddechowych, zapalenie zatok, nieżyt nosa, kaszel, biegunka, uczucie zmęczenia, bóle pleców, bóle brzucha, nudności, zapalenie gardła, bóle stawów. Rzadziej obrzęki , bezsenność, osutka, zmniejszenie libido, zmiany obrazu krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny, potasu i bilirubiny całkowitej. Bardzo rzadko reakcje nadwrażliwości.
Występowanie po stosowaniu leku działań niepożądanych, takich jak np. zawroty głowy, uczucie znużenia stwarza niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów i obsługą maszyn.
Interakcje
Nie stwierdzono interakcji walsartanu z cymetydyną, warfaryną (lub acenokumarolem), furosemidem, digoksyną, atenololem, indometacyną, hydrochlarotiazydem, amlodypiną i glibenklamidem. Należy zachować ostrożność i często kontrolować stężenie potasu w przypadku jednoczesnego stosowania preparatów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków mogących powodować zwiększenie stężenia potasu we krwi (heparyna itp.). Działanie obniżające ciśnienie może być nasilone przez inne leki przeciwnadciśnieniowe. W przypadku podawania antagonistów angiotensyny II jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ), np. wybiórcze inhibitory COX-2, kwas acetylosalicylowy (> 3 g na dobę) oraz nieselektywne NLPZ, może wystąpić osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego. Jednoczesne stosowanie antagonistów angiotensyny II i NLPZ może powodować zwiększone ryzyko pogorszenia czynności nerek, w tym ostrej niewydolności nerek oraz zwiększenie stężenia potasu w surowicy, zwłaszcza u pacjentów z uprzednio istniejącą osłabioną czynnością nerek. Podczas jednoczesnego stosowania walsartanu i litu może wystąpić przemijające zwiększenie stężenia litu we krwi i nasilenie jego toksyczności - nie zaleca się leczenia skojarzonego (jeśli leczenie skojarzone jest konieczne, należy kontrolować stężenie litu we krwi). Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron w wyniku jednoczesnego zastosowania inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu jest związana z większą częstością występowania zdarzeń niepożądanych, takich jak: niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek) w porównaniu z zastosowaniem leku z grupy antagonistów układu renina-angiotensyna-aldosteron w monoterapii.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu, ciężkie zaburzenia czynności wątroby, marskość żółciowa wątroby, cholestaza, II i III trymestr ciąży, równoległe stosowanie z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
