Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie dużych epizodów depresyjnych u dorosłych.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę, wieczorem przed snem. Po 2 tyg. leczenia, jeżeli nie ma poprawy, dawka może być zwiększona do 50 mg raz na dobę (2 tabl. przed snem). Decydując o zwiększeniu dawki należy wziąć pod uwagę wyższe ryzyko zwiększenia aktywności aminotransferaz. Każde zwiększenie dawki do 50 mg powinno być oparte na ocenie korzyści i ryzyka u konkretnego pacjenta oraz na ścisłym przestrzeganiu monitorowania wyników testów czynnościowych wątroby. Pacjenci z depresją powinni być leczeni przez okres przynajmniej 6 mies. Nie jest wymagane stopniowe zmniejszanie dawki leku w celu przerwania leczenia. Zmiana leczenia z leku przeciwdepresyjnego z grupy SSRI/SNRI na leczenie agomelatyną: po przerwaniu stosowania leku przeciwdepresyjnego z grupy SSRI lub SNRI u pacjentów mogą wystąpić objawy odstawienia. Aby ich uniknąć, należy sprawdzić w ChPL aktualnie stosowanego leku z grupy SSRI/SNRI, jak należy go odstawiać. Podawanie agomelatyny można rozpocząć od razu w trakcie zmniejszania dawkowania leku z grupy SSRI/SNRI. Szczególne grupy pacjentów. Ustalono skuteczność i bezpieczeństwo stosowania agomelatyny (25 do 50mg/dobę) u pacjentów w podeszłym wieku (Sposób podania. Tabletki mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez pokarmu.
Działanie
Lek przeciwdepresyjny - agonista melatonergiczny (receptorów MT1 i MT2) i antagonista receptorów 5-HT2C. Badania wykazują, że agomelatyna nie ma wpływu na wychwyt monoamin i nie ma powinowactwa do receptorów α- i β-adrenergicznych, histaminergicznych, cholinergicznych, dopaminergicznych i benzodiazepinowych. Lek przywraca rytm okołodobowy w modelach zwierzęcych zakłóconego rytmu okołodobowego. Agomelatyna zwiększa uwalnianie noradrenaliny i dopaminy, szczególnie w korze czołowej i nie ma wpływu na zewnątrzkomórkowe stężenia serotoniny. Wykazano wpływ agomelatyny podobny do działania przeciwdepresyjnego w zwierzęcych modelach depresji (wyuczony test bezradności, test rozpaczy, przewlekły umiarkowany stres), jak również w modelach desynchronizacji rytmu okołodobowego i w modelach związanych ze stresem i lękiem. U ludzi preparat wykazuje właściwości pozytywnego przesunięcia faz, wywołuje przyspieszoną fazę snu, spadek temperatury ciała oraz rozpoczęcie działania melatoniny. Po podaniu doustnym lek wchłania się szybko i dobrze (≥80%) z przewodu pokarmowego. Całkowita dostępność biologiczna jest mała (0,5 w osoczu wynosi 1-2 h. Wydalanie zachodzi głównie z moczem (80%) i w postaci metabolitów.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 25 mg agomelatyny. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Bardzo często: ból głowy. Często: lęk, nietypowe sny, zawroty głowy, senność, bezsenność, nudności, biegunka, zaparcie, ból brzucha, wymioty, zwiększone wartości AlAT i (lub) AspAT (w badaniach klinicznych zwiększenie >3-krotnej wartości górnej granicy prawidłowego zakresu dla AlAT i (lub) AspAT stwierdzono u 1,2% pacjentów stosujących agomelatynę w dawce 25 mg na dobę oraz u 2,6% pacjentów stosujących dawkę 50 mg na dobę wobec 0,5% po placebo), ból pleców, zmęczenie, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: myśli lub zachowania samobójcze, pobudzenie oraz powiązane objawy (takie jak drażliwość i niepokój), agresja, koszmary senne, mania/hipomania (objawy te mogą być także spowodowane przez chorobę podstawową), stan splątania, migrena, parestezje, zespół niespokojnych nóg, niewyraźne widzenie, szum uszny, zwiększona aktywność GGT (>3-krotnej wartości górnej granicy prawidłowego zakresu), wzmożone pocenie, egzema, świąd, pokrzywka, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: omamy, akatyzja, zapalenie wątroby, zwiększona aktywność fosfatazy zasadowej (>3-krotnej wartości górnej granicy prawidłowego zakresu), niewydolność wątroby, żółtaczka, wysypka rumieniowata, obrzęk twarzy i obrzęk naczynioruchowy, zatrzymanie moczu.
Interakcje
Agomelatyna jest metabolizowana głównie przez CYP1A2 (90%) i przez CYP2C9/19 (10%). Leki, które oddziałują na te izoenzymy, mogą zmniejszać lub zwiększać biodostępność agomelatyny. Fluwoksamina, silny inhibitor CYP1A2 i umiarkowany inhibitor CYP2C9, znacząco hamuje metabolizm agomelatyny, powodując 60-krotne (zakres 12-412 razy) zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Jednoczesne stosowanie agomelatyny z silnymi inhibitorami CYP1A2 (np. fluwoksamina i cyprofloksacyna) jest przeciwwskazane. Jednoczesne stosowanie agomelatyny z estrogenami (umiarkowane inhibitory CYP1A2) powoduje kilkakrotne zwiększenie ekspozycji na agomelatynę. Należy zachować ostrożność stosując agomelatynę z innymi umiarkowanymi inhibitorami CYP1A2 (np. propranololem, grepafloksacyną, enoksacyną). Ryfampicyna (lek indukujący wszystkie 3 cytochromy biorące udział w metabolizmie agomelatyny) może zmniejszać jej biodostępność. Palenie tytoniu indukuje CYP1A2, co zmniejsza biodostępność agomelatyny, zwłaszcza u pacjentów palących duże ilości papierosów (≥15 papierosów/dobę). Agomelatyna nie powinna zmieniać ekspozycji na leki metabolizowane przez CYP450. W I fazie badań klinicznych nie znaleziono dowodów na występowanie interakcji z lekami, które mogłyby być przepisywane jednocześnie z agomelatyną: pochodnymi benzodiazepiny, litem, paroksetyną, flukonazolem i teofiliną. Skojarzenie leku z alkoholem nie jest wskazane. Brak doświadczenia dotyczącego jednoczesnego stosowania agomelatyny i terapii elektrowstrząsami. Konsekwencje kliniczne leczenia za pomocą TE przeprowadzanego jednocześnie z terapią agomelatynąsą uważane za mało prawdopodobne.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zaburzenie czynności wątroby (tj. marskość lub czynna choroba wątroby); pacjenci, u których aktywność aminotransferaz w surowicy przewyższa 3-krotnie GGN. Jednoczesne stosowanie z silnymi inhibitorami CYP1A2 (np. fluwoksamina, cyprofloksacyna).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
