Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Jest to lek hamujący wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym, zawierający inhibitor pompy protonowej. Wskazany jest u dorosłych m.in. w: leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy, zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy, leczeniu choroby wrzodowej żołądka, zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej żołądka, w celu eradykacji Helicobacter pylori (H. pylori) w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami w chorobie wrzodowej, leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych z przyjmowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), zapobieganiu owrzodzeniom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów narażonych na ryzyko ich wystąpienia, leczeniu refluksowego zapalenia przełyku, długotrwałym leczeniu podtrzymującym po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku, leczeniu objawowej choroby refluksowej przełyku, leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona. Lek jest wskazany u dzieci po 1. roku życia i o masie ciała co najmniej 10 kg w: leczeniu refluksowego zapalenia przełyku, leczeniu objawowym zgagi i zarzucania treści żołądkowej w przebiegu choroby refluksowej przełyku. Lek jest wskazany u młodzieży i dzieci po 4. roku życia w skojarzeniu z antybiotykami w leczeniu choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej przez H. pylori.
Dawkowanie
Dorośli:
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy: 20 mg 1 raz na dobę przez 2–4 tygodni. U pacjentów z chorobą wrzodową dwunastnicy oporną na leczenie 40 mg 1 raz na dobę przez 4 tygodnie.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej dwunastnicy: zwykle 20 mg 1 raz na dobę; u niektórych chorych wystarczająca jest dawka 10 mg 1 raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg 1 raz na dobę.
Leczenie choroby wrzodowej żołądka: 20 mg 1 raz na dobę przez 4–8 tygodni. U pacjentów z chorobą wrzodową żołądka oporną na leczenie 40 mg 1 raz na dobę przez 8 tygodni.
Zapobieganie nawrotom choroby wrzodowej żołądka: zwykle 20 mg 1 raz na dobę. W razie potrzeby lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg 1 raz na dobę.
Eradykacja H. pylori u chorych z wrzodem trawiennym: 20 mg 2 razy na dobę lub 40 mg 1 raz na dobę w skojarzeniu z zaleconymi antybiotykami w zależności od przyjętego schematu leczenia, przez 7 dni. W razie potrzeby lekarz może zalecić powtórzenie leczenia.
Leczenie choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy związanej ze stosowaniem NLPZ: 20 mg 1 raz na dobę przez 4–8 tygodni.
Zapobieganie wrzodom żołądka i dwunastnicy związanym ze stosowaniem NLPZ u pacjentów z grup ryzyka (osoby po 60. roku życia, z chorobą wrzodową lub wcześniejszym krwawieniem z górnego odcinka przewodu pokarmowego): 20 mg 1 raz na dobę.
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku: 20 mg 1 raz na dobę przez 4–8 tygodni. U chorych z ciężkim refluksowym zapaleniem przełyku 40 mg 1 raz na dobę przez 8 tygodni.
Długotrwałe leczenie podtrzymujące po ustąpieniu refluksowego zapalenia przełyku: 10 mg 1 raz na dobę; w razie konieczności lekarz zwiększy dawkę do 20–40 mg 1 raz na dobę.
W leczeniu objawowym choroby refluksowej przełyku: 20 mg 1 raz na dobę; u niektórych chorych wystarczająca jest dawka 10 mg 1 raz na dobę. Jeżeli objawy nie ustąpią po 4 tygodniach stosowania preparatu w dawce 20 mg na dobę należy skonsultować się z lekarzem w celu dalszej diagnostyki.
Zespół Zollingera i Ellisona: początkowo zwykle 60 mg na dobę, dawka podtrzymująca 20–120 mg na dobę. Jeżeli dawki są większe niż 80 mg na dobę powinny być przyjmowane w 2 dawkach podzielonych. Czas trwania leczenia określi lekarz.
Dzieci po 1. roku życia o masie ciała co najmniej 10 kg:
Leczenie refluksowego zapalenia przełyku oraz objawowe leczenie zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku:
U dzieci po 1. roku życia i masie ciała 10–20 kg stosuje się 10 mg 1 raz na dobę; w razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 20 mg 1 raz na dobę. U dzieci po 2. roku życia i masie ciała większej niż 20 kg stosuje się 20 mg 1 raz na dobę; w razie konieczności lekarz może zwiększyć dawkę do 40 mg 1 raz na dobę. W refluksowym zapaleniu przełyku leczenie trwa 4–8 tygodni; objawowe leczenie zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w przebiegu choroby refluksowej przełyku trwa 2–4 tygodni. W przypadku braku poprawy lekarz zaleci dalsze badania diagnostyczne.
Młodzież i dzieci po 4. roku życia:
Leczenie choroby wrzodowej dwunastnicy wywołanej zakażeniem H. pylori, w skojarzeniu z zaleconymi antybiotykami, w zależności od schematu leczenia: masa ciała 15–30 kg: 10 mg 2 razy na dobę; masa ciała większa niż 30 kg: 20 mg 2 razy na dobę. Leczenie trwa przez 7 dni, niekiedy 14 dni, w skojarzeniu z antybiotykami.
Nie ma konieczności modyfikowania dawki u osób w podeszłym wieku lub z zaburzeniami czynności nerek. U osób z zaburzeniami czynności wątroby 10–20 mg na dobę.
Sposób stosowania:
Preparat w postaci kapsułek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Zaleca się przyjmowanie kapsułek rano, najlepiej na czczo. Kapsułki należy połykać w całości (nie rozgryzać, nie żuć ani nie kruszyć) popijając połową szklanki wody. W celu ułatwienia połykania można też otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość popijając połową szklanki wody albo po zmieszaniu z wodą lub lekko kwaśnym napojem (np. sokiem owocowym lub musem jabłkowym); zawiesinę należy przygotować bezpośrednio przed przyjęciem, po przyjęciu popić połową szklanki wody. Kapsułkę można również ssać, a następnie połknąć zawartość (bez żucia), popijając połową szklanki wody.
Działanie
Lek hamujący wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym, zawierający inhibitor pompy protonowej.
Skład
Lek zawiera substancję: omeprazol w dawce 10 mg
Działania niepożądane
Często lub niezbyt często mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka, zaparcia, wzdęcia, niestrawność, ból brzucha, bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, bezsenność, senność, parestezje, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, reakcje alergiczne (świąd, wysypka, pokrzywka), zapalenie skóry, złe samopoczucie, obrzęki obwodowe. Rzadko lub bardzo rzadko pojawiają się zaburzenia hematologiczne (pancytopenia, agranulocytoza, leukopenia, małopłytkowość), reakcje nadwrażliwości i anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy np. dotyczący twarzy, krtani, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie, skurcz oskrzeli, wstrząs anafilaktyczny), zmniejszenie stężenia sodu i/lub magnezu we krwi, omamy, splątanie, pobudzenie, depresja, agresja, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia (widzenie niewyraźne), uczucie suchości w jamie ustnej, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, drożdżyca przewodu pokarmowego, zapalenie wątroby, żółtaczka, niewydolność wątroby, encefalopatia u osób z wcześniejszą chorobą wątroby, bóle mięśni i stawów, osłabienie mięśni, śródmiąższowe zapalenie nerek, ginekomastia, obfite pocenie się, wypadanie włosów, nadwrażliwość na światło, ciężkie reakcje skórne, w tym zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy.
Interakcje
Preparat jest przeciwwskazany, jeżeli równolegle stosowany jest nelfinawir (lek przeciwwirusowy). Nie zaleca się równoległego stosowania omeprazolu i atazanawiru (lek przeciwwirusowy).
Należy zachować ostrożność, ponieważ omeprazol może powodować zwiększenie stężenia niektórych równolegle stosowanych leków i zwiększenie ogólnoustrojowej ekspozycji na te leki; dotyczy to między innymi leków takich jak:
· digoksyna; ostrożność jest wymagana szczególnie u osób w podeszłym wieku i/lub w przypadku gdy omeprazol stosowany jest w dużych dawkach; konieczne może być dostosowanie dawkowania digoksyny przez lekarza
· warfaryna i inni antagoniści witaminy K
· cilostazol
· diazepam
· fenytoina; może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki fenytoiny; zalecane jest monitorowanie stężenia fenytoiny w osoczu podczas pierwszych 2 tygodni leczenia omeprazolem i po zakończeniu leczenia
· takrolimus; należy kontrolować stężenie takrolimusu oraz czynność nerek (klirens kreatyniny); może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki takrolimusu
· sakwinawir.
Omeprazol może zmniejszać skuteczność działania klopidogrelu; nie można wykluczyć wpływu tej interakcji na występowanie zdarzeń sercowo-naczyniowych. Dla ostrożności należy unikać równoległego stosowania obu leków.
Omeprazol zmniejsza wydzielanie kwasu solnego w żołądku i w ten sposób zmniejsza kwasowość (zwiększa pH) soku żołądkowego. Dlatego omeprazol może zmniejszać wchłanianie niektórych leków, takich jak np. azole przeciwgrzybicze (ketokonazol, pozakonazol, itrakonazol) czy erlotynib i zmniejszać skuteczność ich działania. Należy unikać takiego leczenia skojarzonego.
Omeprazol jest metabolizowany w wątrobie z udziałem układu enzymatycznego cytochromu P450. Możliwe jest wystąpienie interakcji omeprazolu z innymi lekami metabolizowanymi przez ten układ enzymatyczny. Leki hamujące aktywność izoenzymu 2C19 (np. fluwoksamina) lub izoenzymu 3A4 (np. ketokonazol, worykonazol, inhibitory proteazy, klarytromycyna) mogą powodować zwiększenie stężenia omeprazolu we krwi; u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub wymagających długotrwałego stosowania preparatu konieczne może być dostosowanie dawkowania. Leki zwiększające aktywność izoenzymu 2C19 lub 3A4 (np. ryfampicyna, ziele dziurawca) mogą powodować znaczące zmniejszenie stężenia omeprazolu we krwi.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki będące pochodnymi benzimidazolu.
Preparat jest przeciwwskazany, jeżeli równolegle stosowany jest nelfinawir (lek przeciwwirusowy).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
