Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie nadciśnienia, gdy wskazane jest leczenie skojarzone.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz. Lek można przyjmować niezależnie od posiłków, najlepiej o stałej porze. Uwaga! W trakcie leczenia nie należy pić alkoholu. Alkohol nasila działanie leku. Aby leczenie było skuteczne i jak najbardziej bezpieczne należy przestrzegać zaleceń lekarza prowadzącego. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta. Lek ten został przepisany przez lekarza prowadzącego celem leczenia konkretnego schorzenia. Nie należy go odstępować innym osobom ani używać w innych okolicznościach bez konsultacji z lekarzem.
Działanie
Jest to preparat złożony zawierający 2 substancje czynne, ramipryl i hydrochlorotiazyd. Ramipryl jest inhibitorem konwertazy angiotensyny. Wspólny mechanizm działania leków z tej grupy polega na hamowaniu aktywności enzymu odpowiedzialnego za powstawanie angiotensyny II (enzym ten to konwertaza angiotensyny, często oznaczana skrótem ACE, który pochodzi od angielskiej nazwy Angiotensin Converting Enzyme). Zahamowanie aktywności tego enzymu powoduje ograniczenie przekształcania (konwersji) nieaktywnej angiotensyny I do aktywnej angiotensyny II. Angiotensyna II odgrywa istotną rolę w patofizjologii nadciśnienia tętniczego. Efektem działania angiotensyny II jest skurcz naczyń krwionośnych oraz nasilenie uwalniania aldosteronu, co prowadzi do zwiększenia ciśnienia tętniczego. Działanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny prowadzi do zmniejszenia stężenia angiotensyny II, a przez to do obniżenia ciśnienia tętniczego. Ponadto, inhibitory ACE nasilają efekty zależne od bradykininy (substancja działająca rozkurczowo na naczynia krwionośne), wywierają ochronny wpływ na naczynia i wykazują działanie przeciwmiażdżycowe. Stosowane są jako leki obniżające ciśnienie tętnicze oraz w leczeniu i profilaktyce chorób układu sercowo–naczyniowego, a także w leczeniu chorób nerek (nefropatii cukrzycowej i niecukrzycowej). Drugą substancją czynną preparatu jest hydrochlorotiazyd, lek moczopędny o budowie sulfonamidowej z grupy diuretyków tiazydowych. Działanie leków moczopędnych polega na zwiększeniu objętości wydalanego moczu. Hydrochlorotiazyd powoduje zahamowanie zwrotnego transportu jonów sodu w kanalikach nerkowych, co skutkuje nasileniem wydalania sodu z moczem i zwiększeniem objętości wydalanej wody. Zwiększonemu wydalaniu sodu towarzyszy zwiększone wydalanie potasu, magnezu i chloru, natomiast zmniejsza się wydalanie wapnia. Utrata potasu z moczem jest mniej nasilona w obecności lizynoprylu. Działanie hydrochlorotiazydu prowadzi także do rozszerzenia naczyń krwionośnych i zmniejszenia oporu naczyniowego.
Działanie przeciwnadciśnieniowe preparatu złożonego jest silniejsze niż działanie każdej z substancji czynnych stosowanych niezależnie (w monoterapii).
Skład
Lek zawiera substancję: hydrochlorotiazyd + ramipryl w dawce 12,5 mg + 2,5 mg
Działania niepożądane
Często: suchy kaszel. Niezbyt często: przyśpieszona praca serca, zaburzenia pracy nerek, swędzenie, pokrzywka, nudności. Rzadko: niedociśnienie, nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi po przyjęciu pozycji siedzącej, obrzęk obwodowy, nagłe zaczerwienie, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, ataki niedokrwienia, zaburzenia przepływu krwi, kołatanie serca, niedobór lub nadmiar potasu w surowicy krwi. Stosowanie leku może upośledzać zdolność koncentracji i szybkość reakcji, szczególnie na początku leczenia oraz w okresie zwiększania dawki leku.
Interakcje
Przeciwwskazane są procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami mogą spowodować wystąpienie ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych, stanowiących niekiedy bezpośrednie zagrożenie życia. Przed tego typu zabiegiem konieczna jest konsultacja z lekarzem, który może zalecić inne leki przeciwnadciśnieniowe lub stosowanie innego rodzaju błon dializacyjnych.
Nie zaleca się skojarzonego stosowania różnych leków działających na układ renina-angiotensyna-aldosteron. Dlatego nie zaleca się równoległego stosowania preparatu i antagonistów receptora angiotensyny lub aliskirenu, ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, w tym niedociśnienia tętniczego, zaburzeń czynności nerek, hiperkaliemii, omdlenia i udaru. Jeżeli lekarz zaleci takie leczenie skojarzone, należy kontrolować ciśnienie tętnicze, czynność nerek i stężenia elektrolitów.
Stosowanie preparatu równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego GFR mniejszy niż 60 ml/min/1,73 m2) jest przeciwwskazane.
Nie zaleca się równoległego stosowania z preparatami zwiększającymi stężenie potasu (sole potasu, niektóre leki moczopędne i przeciwnadciśnieniowe np. spironolakton, triamteren, amiloryd, eplerenon, suplementy potasu, trimetoprym, takrolimus, cyklosporyna, heparyna) oraz zawierającymi potas zamiennikami soli kuchennej. Może to prowadzić do wystąpienia hiperkaliemii (zwiększenie stężenia potasu we krwi). Jeżeli konieczne jest stosowanie ww. preparatów lekarz zaleci regularną kontrolę stężenia potasu we krwi.
Preparat może nasilać działanie stosowanych równolegle innych leków przeciwnadciśnieniowych, leków rozszerzających naczynia krwionośne lub innych leków mogących obniżać ciśnienie tętnicze (np. niektóre leki przeciwdepresyjne, przeciwpsychotyczne, nasenne, uspokajające, barbiturany, opioidy, azotany, baklofen, alfuzosyna, doksazosyna, prazosyna, tamsulozyna, terazosyna). Może wystąpić nasilenie działania przeciwnadciśnieniowego i niedociśnienie tętnicze.
Leki zwiększające ciśnienie tętnicze (np. sympatykomimetyki, dopamina, epinefryna) mogą zmniejszać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu. Należy regularnie kontrolować ciśnienie tętnicze.
Leki mogące wpływać na morfologię krwi (allopurynol, leki immunosupresyjne, kortykosteroidy, prokainamid, cytostatyki) zwiększają ryzyko wystąpienia zaburzeń hematologicznych.
Preparat może powodować zwiększenie stężenia litu oraz nasilać jego toksyczne działanie. Nie zaleca się równoległego stosowania litu, a w razie konieczności takiego leczenia skojarzonego należy zachować ostrożność i często kontrolować stężenie litu we krwi.
Preparat może wpływać na skuteczność działania doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz insuliny i może być konieczne dostosowanie ich dawkowania przez lekarza. Należy ściśle kontrolować stężenie glukozy we krwi.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. kwas acetylosalicylowy, ibuprofen, ketoprofen, indometacyna, selektywne inhibitory COX-2) mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie preparatu oraz powodować zaburzenia czynności nerek i zwiększenie stężenia potasu we krwi. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie i regularnie kontrolować czynność nerek. Należy zachować ostrożność, zwłaszcza u chorych w podeszłym wieku.
Działanie leków przeciwzakrzepowych może ulec osłabieniu podczas równoległego stosowania hydrochlorotiazydu.
Równoległe stosowanie preparatu z lekami powodującymi utratę potasu (np. kortykosteroidami, tetrakozaktydem, amfoterycyną B, karbenoksolonem, ACTH, penicyliną G, kwasem salicylowym i jego pochodnymi, lekami przeczyszczającymi, niektórymi lekami moczopędnymi, preparatami z korzenia lukrecji) może zwiększać ryzyko hipokaliemii (zmniejszenia stężenia potasu we krwi). Jeżeli konieczne jest stosowanie tych substancji należy monitorować stężenie potasu we krwi.
Preparat może powodować hipokaliemię, która nasila toksyczność glikozydów nasercowych i innych leków przeciwarytmicznych oraz wydłużających odstęp QT w zapisie EKG. U chorych stosujących powyższe preparaty należy zachować ostrożność i kontrolować stężenie potasu oraz wykonywać regularnie badania EKG.
Stosowanie preparatu z metylodopą może przyczynić się do rozwoju niedokrwistości hemolitycznej.
Leki wiążące kwasy żółciowe (cholestyramina, kolestypol) mogą znacząco zmniejszać wchłanianie hydrochlorotiazydu z przewodu pokarmowego. Tiazydy należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 4–6 godzin po przyjęciu tych preparatów.
Preparat może nasilać i przedłużać działanie leków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryny).
Równoległe stosowanie soli wapnia lub witaminy D może nasilać zwiększenie stężenia wapnia we krwi (hiperkalcemię). Jeżeli konieczne jest stosowanie preparatów uzupełniających wapń należy ściśle kontrolować stężenie wapnia we krwi.
Hydrochlorotiazyd może wpływać na wyniki badań czynności przytarczyc, ze względu na jego wpływ na metabolizm wapnia.
Równoległe stosowanie karbamazepiny może spowodować hiponatremię (zmniejszenie stężenia sodu we krwi). Należy kontrolować stężenie sodu we krwi.
Hydrochlorotiazyd zmniejsza wydalanie penicyliny i chininy.
Środki kontrastujące zawierające jod u chorych odwodnionych skutkiem działania diuretyków zwiększają ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek. Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie chorego przed zastosowaniem tych preparatów.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu lub na inne leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), na tiazydowe leki moczopędne lub na inne sulfonamidy. Nie możesz także stosować preparatu jeżeli:
· kiedykolwiek wystąpił u Ciebie obrzęk naczynioruchowy lub występuje wrodzony (dziedziczny) obrzęk naczynioruchowy
· stosowane są procedury krążenia pozaustrojowego (hemodializa, hemofiltracja, afereza lipoprotein o małej gęstości LDL), w czasie których krew narażona jest na kontakt z elektrycznie ujemnie naładowanymi powierzchniami (może to doprowadzić do wystąpienia ciężkich reakcji rzekomoanafilaktycznych)
· występuje istotne obustronne zwężenie tętnic nerkowych lub jednostronne w przypadku jedynej czynnej nerki
· występują ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min)
· występują istotne klinicznie zaburzenia elektrolitowe
· występują ciężkie zaburzenia czynności wątroby
· encefalopatia wątrobowa.
Nie stosować równoległe z aliskirenem u chorych na cukrzycę lub z zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 60 ml/min).
Preparat jest przeciwwskazany w II i III trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Nie należy stosować preparatu w I trymestrze ciąży.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
