Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
Opis
Trifas 200 tabletki zawiera substancję czynną torasemid i należy do grupy leków nazywanych diuretykami pętlowymi.
Torasemid działa moczopędnie i obniża również ciśnienie krwi.
Lek jest przeznaczony wyłącznie do stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 20 ml/min i/lub stężenie kreatyniny większe niż 6 mg /100 dl). Lekarz poprzez analizę krwi może ustalić jaki stopień niewydolności nerek występuje u pacjenta.
U osób z ciężką niewydolnością nerek lek Trifas 200 umożliwia wystarczające wydalanie odpowiedniej ilości moczu. Lek jest również skuteczny u dializowanych pacjentów. Jednakże w tym przypadku pacjent powinien nadal wydalać 200 ml/ 24h (resztkowej ilości) moczu.
Lek Trifas 200 stosowany jest u dorosłych w celu leczenia:
- zatrzymania płynów w tkankach (obrzęków) i (lub),
- zatrzymania płynów w jamach ciała (wysięków),
- zbyt wysokiego ciśnienia krwi.
Uwaga: lek Trifas 200 może być stosowany tylko w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek, nie w przypadku prawidłowej czynności nerek!
Dawkowanie
Dawkowanie powinno być ustalane indywidualnie dla każdego pacjenta w zależności od stopnia niewydolności nerek.
Zalecana dawka początkowa to ¼ tabletki leku Trifas 200 na dobę (co odpowiada 50 mg torasemidu). W razie niedostatecznej diurezy, dawka może być zwiększona do ½ tabletki leku Trifas 200 na dobę (co odpowiada 100 mg torasemidu), maksymalnie do 1 tabletki na dobę (co odpowiada 200 mg torasemidu).
Leczenie lekiem Trifas 200 powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską.
Dzielenie tabletekNacięcie tabletki w kształcie krzyża ułatwia jej podzielenie.
Tabletkę można łatwo podzielić na dwie lub cztery części, co umożliwia dawkowanie zgodnie z indywidualnymi wymaganiami.
- Tabletkę należy położyć na twardej powierzchni (np. na stole lub powierzchni roboczej), nacięciem skierowanym do góry.
- Następnie złamać tabletkę naciskając tabletkę jednym kciukiem po prawej, a drugim kciukiem po lewej stronie linii podziału, aby przełamać ją na dwie części
- Ćwiartki tabletki można uzyskać przełamując połówki w identyczny sposób.
Pacjenci z niewydolnością wątrobyLeczenie powinno być prowadzone ze szczególną ostrożnością, z uwagi na możliwość zwiększenia stężenia torasemidu we krwi.
Pacjenci w podeszłym wieku Nie jest wymagane modyfikowanie dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Sposób podawaniaTabletki należy połykać rano, popijając niewielką ilością płynu. Lek można przyjmować z posiłkiem lub nie.
Czas stosowaniaO czasie leczenia lekiem Trifas 200 decyduje lekarz prowadzący.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Trifas 200:
- jeśli pacjent ma uczulenie na:
-- substancję czynną torasemid,
-- substancje o zbliżonej budowie chemicznej do torasemidu (pochodne sulfonylomocznika),
-- którykolwiek z pozostałych składników tego leku ,
- jeśli pacjent ma niewydolność nerek z bezmoczem;
- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności wątroby przebiegające z upośledzeniem postrzegania (stan przedśpiączkowy i śpiączka wątrobowa);
- jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi;
- jeśli u pacjenta występuje zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemia);
- jeśli pacjent ma obniżone stężenie sodu i potasu we krwi (hiponatremia, hipokalemia);
- jeśli pacjent ma znaczne zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego (np.: spowodowane rozrostem gruczołu krokowego);
- jeśli pacjentka karmi piersią;
- w przypadku prawidłowej lub tylko umiarkowanych zaburzeń czynności nerek: klirens kreatyniny powyżej 30 ml/min i (lub) stężenie kreatyniny w surowicy poniżej 3,5 mg/100 ml, z powodu ryzyka nadmiernej utraty wody i elektrolitów. Lekarz powinien wziąć to pod uwagę analizując wyniki badania krwi.
Skład
- Substancją czynną leku jest torasemid. Każda tabletka zawiera 200 mg torasemidu.
- Inne składniki leku to: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, poliwidon K 25, krospowidon, magnezu stearynian.
Działania niepożądane
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 pacjentów):
• zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej (zasadowica metaboliczna),
• kurcze mięśni (zwłaszcza na początku leczenia),
• podwyższenie stężenia kwasu moczowego, glukozy i lipidów we krwi (trójglicerydy, cholesterol)
• niedobór potasu (hipokaliemia) z jednoczesnym stosowaniem diety ubogopotasowej, wymiotach, biegunce, nadużyciu środków przeczyszczających, u pacjentów z przewlekłymi zaburzeniami czynności wątroby,
• w zależności od stosowanej dawki i długości trwania leczenia, mogą wystąpić zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, w szczególności zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemia), utrata potasu i sodu: hipokaliemia i (lub) hiponatremia,
• zaburzenia żołądkowo-jelitowe (np. utrata apetytu, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunki, zaparcia), szczególnie na początku leczenia,
• zwiększenie aktywności niektórych enzymów wątrobowych (gamma-gt) we krwi,
• bóle i zawroty głowy, uczucie zmęczenia, osłabienie (zwłaszcza na początku leczenia).
Niezbyt często (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 100 pacjentów)
• podwyższone stężenie mocznika i kreatyniny (białko mięśniowe) i mocznika we krwi u pacjentów z zaburzeniami oddawania moczu (np. z powodu przerostu gruczołu krokowego), może nastąpić zatrzymanie moczu. w takich przypadkach oddawanie moczu jest utrudnione albo niemożliwe,
• suchość w jamie ustnej,
• uczucie drętwienie i zimna w kończynach (parestezje).
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)
• zmniejszona liczba komórek krwi (krwinek czerwonych i białych) oraz płytek krwi (trombocytów),
• reakcje alergiczne, na przykład świąd, wysypka, nadwrażliwość na światło, ciężkie alergiczne reakcje skórne,
• powstawanie zakrzepów krwi w naczyniach (komplikacje zakrzepowo-zatorowe),
• stany splątania,
• niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie),
• zaburzenia w krążeniu wieńcowym lub mózgowym (w tym niedokrwienie mięśnia sercowego i mózgu). stany te mogą prowadzić do zaburzeń rytmu serca (arytmia), uczucia ucisku w obrębie klatki piersiowej (dławicy piersiowej), ostrego zawału mięśnia sercowego lub, na przykład, nagłej utraty przytomności (omdleń),
• zapalenie trzustki,
• zaburzenia widzenia,
• szumy uszne,
• utrata słuchu.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
