Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Przeciwwskazania
- Interakcje
- Działania niepożądane
Opis
Nadciśnienie tętnicze samoistne.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę (najlepiej rano). Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku stężenie kreatyniny w osoczu musi być skorygowane według wieku, masy ciała i płci. Pacjenci w podeszłym wieku mogą być leczeni preparatem jedynie wówczas, gdy czynność nerek jest prawidłowa lub zaburzona jedynie w nieznacznym stopniu. Sposób podania. Połykać w całości, popijając wodą. Tabletek nie należy żuć.
Działanie
Lek moczopędny o działaniu hipotensyjnym - pochodna sulfonamidowa o właściwościach farmakologicznych podobnych do diuretyków tiazydowych. Działa w części korowej nerek, gdzie hamuje wchłanianie zwrotne sodu. Zwiększa to wydalanie nerkowe sodu i chlorków, w mniejszym stopniu potasu i magnezu, zwiększając w ten sposób objętość wydalanego moczu. Poprzez zmniejszenie objętości krwi krążącej zmniejsza ciśnienie tętnicze. Indapamid zmniejsza przerost lewej komory serca. Nie wpływa na metabolizm lipidów i węglowodanów (również u pacjentów z cukrzycą). Właściwości przeciwnadciśnieniowe indapamidu są związane z poprawą podatności tętnic i zmniejszaniem oporu naczyniowego i całkowitego oporu obwodowego. Maksymalne stężenie we krwi występuje po 12 h od podania. Indapamid wiąże się z białkami osocza w 79%. Stan stacjonarny osiągany jest po 7 dniach leczenia. Indapamid jest wydalany z moczem (70%) i kałem (22%) w postaci nieczynnych metabolitów. T0,5 wynosi 14-24 h (średnio 18 h).
Skład
Indapamide 1.5 mg
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne sulfonamidy lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek. Encefalopatia wątrobowa lub inne ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Hipokaliemia.
Interakcje
Preparatu nie należy podawać równocześnie z solami litu (jeśli leczenie skojarzone jest konieczne, należy kontrolować stężenie litu we krwi). Ostrożnie stosować podczas jednoczesnego podawania z NLPZ lub kwasem acetylosalicylowym ≥3 g/dobę (osłabienie działania hipotensyjnego, zwiększone ryzyko ostrej niewydolności nerek u pacjentów odwodnionych, pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, należy monitorować czynność nerek); lekami wywołującymi częstoskurcz torsade de pointes - leki przeciwarytmiczne (chinidyna, hydrochinidyna, dizopiramid, amiodaron, dofetylid, ibutylid), chloropromazyna, cyjamemazyna, lewomepromazyna, tiorydazyna, trifluoperazyna, amisulpryd, sulpiryd, sultopryd, tiapryd, droperydol, haloperydol, beprydyl, cyzapryd, difemanyl, erytromycyna i.v., halofantryna, mizolastyna, moksyfloksacyna, pentamidyna, sparfloksacyna, winkamina i.v. - (należy zapobiegać hipokaliemii, należy kontrolować stężenie elektrolitów we krwi oraz wykonywać badanie EKG, jeśli występuje hipokaliemia, należy stosować leki niepowodujące torsade de pointes); inhibitorami ACE (ryzyko nagłego niedociśnienia tętniczego i (lub) ostrej niewydolności nerek, kiedy leczenie inhibitorami ACE jest rozpoczynane przy niedoborze sodu, szczególnie u pacjentów ze zwężeniem tętnicy nerkowej; u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym należy odstawić lek moczopędny na 3 dni przed rozpoczęciem stosowania inhibitorów ACE, a następnie jeżeli to konieczne, powrócić do leczenia lekiem moczopędnym nieoszczędzającym potasu lub rozpocząć leczenie inhibitorem ACE w małych dawkach i stopniowo je zwiększać; u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca rozpoczynać leczenie od bardzo małych dawek inhibitora ACE, jeżeli to możliwe po zmniejszeniu dawki leku moczopędnego nieoszczędzającego potasu, we wszystkich przypadkach należy monitorować stężenie kreatyniny przez pierwsze tygodnie leczenia inhibitorem ACE); amfoterycyną B (i.v.), gliko- i mineralokortykosteroidami (stosowanymi ogólnie), tetrakozaktydem (osłabienie działania hipotensyjnego, ryzyko hipokaliemii), lekami przeczyszczającymi o działaniu pobudzającym perystaltykę (zwiększone ryzyko hipokaliemii); baklofenem (nasilenie działania hipotensyjnego, należy nawodnić pacjenta oraz na początku leczenia kontrolować czynność nerek); glikozydami naparstnicy (hipokaliemia nasila toksyczność glikozydów, kontrolować stężenie potasu i zapis EKG); allopurynolem (zwiększenie częstości reakcji nadwrażliwości na allopurynol). Należy rozważyć jednoczesne stosowanie z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (racjonalne kojarzenie tych leków, korzystne dla niektórych pacjentów, nie eliminuje ryzyka hiperkaliemii lub hipokaliemii, szczególnie u pacjentów z cukrzycą lub niewydolnością nerek, należy często oznaczać stężenie potasu we krwi i wykonywać badanie EKG); metforminą (ryzyko wystąpienia kwasicy mleczanowej; nie należy stosować metforminy, kiedy stężenie kreatyniny wynosi >1,5 mg/dl u mężczyzn i >1,2 mg/dl u kobiet); środkami kontrastowymi zawierającymi jod (ryzyko rozwoju ostrej niewydolności nerek w przypadku odwodnienia spowodowanego stosowaniem leków moczopędnych, przed zastosowaniem takiego środka pacjenta należy odpowiednio nawodnić); TLP i neuroleptykami (nasilenie działania hipotensyjnego i ryzyko niedociśnienia ortostatycznego); solami wapnia (ryzyko hiperkalcemii); cyklosporyną i takrolimusem (ryzyko zwiększenia stężenia kreatyniny we krwi).
Działania niepożądane
Często: reakcje nadwrażliwości (głównie dotyczące skóry, u pacjentów skłonnych do alergii oraz reakcji astmatycznych), grudkowo-plamiste wysypki. Niezbyt często: wymioty, plamica. Rzadko: ból i zawroty głowy, zmęczenie, parestezje, omdlenie, nudności, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej. Bardzo rzadko: trombocytopenia, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie tętnicze, zapalenie trzustki, niewydolność nerek, zaburzenia czynności wątroby, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, hiperkalcemia. Częstość nieznana: krótkowzroczność, zamazane widzenie, zaburzenie widzenia, zaburzenia torsade de pointes, wydłużony odstęp QT w ekg, encefalopatia wątrobowa w przebiegu niewydolności wątroby (lek należy odstawić), zapalenie wątroby, zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, nasilenie objawów współistniejącego toczna rumieniowatego układowego, nadwrażliwość na światło (lek należy odstawić), utrata potasu z hipokaliemią (o szczególnie ciężkim przebiegu u pacjentów z grup dużego ryzyka), hiponatremia, zwiększone stężenie glukozy i kwasu moczowego we krwi.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
