Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Naturalny estrogen. Hormonalna terapia zastępcza w leczeniu objawów niedoboru estrogenów związanego z menopauzą u kobiet po histerektomii.
Zapobieganie osteoporozie u kobiet po menopauzie, u których stwierdza się podwyższone ryzyko złamań w przyszłości oraz nietolerancję lub przeciwwskazanie do stosowania innych produktów leczniczych zalecanych do zapobiegania osteoporozie.
Doświadczenie związane z leczeniem kobiet w wieku ponad 65 lat jest ograniczone.
Dawkowanie
Zewnętrznie. Po usunięciu folii ochronnej plaster nakleja się na czystą, suchą, zdrową i nieuszkodzoną skórę tułowia, poniżej talii (nie stosować na piersi lub w ich okolicy). Plastry należy zmieniać co 3-4 dni przez 3 tyg., po czym następuje 7-dniowa przerwa, w czasie której może wystąpić krwawienie z odstawienia. Leczenie bez przerwy zaleca się kobietom po histerektomii oraz tym, u których występują poważne objawy związane z zespołem niedoboru estrogenów. W leczeniu podtrzymującym zaleca się stosowanie najniższej dawki skutecznej: u kobiet po histerektomii nie należy przekraczać dawki 100 µg na dobę, u pacjentek z zachowaną macicą 50 µg na dobę. U kobiet z zachowaną macicą lek stosuje się łącznie z cyklicznie podawanym progestagenem (przez ostatnie 10-14 dni miesiąca kalendarzowego podczas nieprzerwanego stosowania preparatu lub przez 10-12 dni 21-dniowego cyklu stosowania preparatu). W przypadku odklejenia się plastra należy natychmiast założyć nowy, zachowując jednak dotychczasowy termin zmiany plastra. Leczenie powinno być kontynuowane tak długo, jak długo korzyści płynące ze złagodzenia ciężkich objawów przewyższają ryzyko wynikające ze stosowania HTZ.
Działanie
Naturalny żeński hormon płciowy - estradiol, w postaci plastrów do podawania drogą przezskórną. Skutecznie wyrównuje niedobór estrogenów u kobiet po menopauzie. Dawka 50 µg na dobę zapobiega pomenopauzalnej utracie masy kostnej. Zmniejsza uderzenia gorąca, poprawia wskaźnik objawów menopauzalnych Kuppermana oraz obraz cytologii pochwy. Przezskórna droga podania nie powoduje stymulacji syntezy białek w wątrobie, a przez to brak jest wpływu na stężenie występujących w osoczu substratów reniny, globuliny wiążącej hormony tarczycy, globuliny wiążącej hormony płciowe oraz globuliny wiążącej kortyzol. Prawdopodobnie brak również wpływu na czynniki krzepnięcia. Estradiol, uwalniany w sposób ciągły z plastra, osiąga stężenie terapeutyczne we krwi w ciągu 4 h. T0,5 we krwi po zdjęciu plastra wynosi 5-11 h. Średnie stężenie we krwi wynosi 44 pg/ml. Średni wskaźnik stężeń estradiolu do estrolu we krwi w okresie stosowania plastra wynosi 0,93.
Skład
W 1 plastrze o pojedynczej membranie znajduje się 3,2 mg mikronizowanego półwodnego estradiolu, co odpowiada 3,10 mg estradiolu. W ciągu 24 h z przylepca uwalnia się 50 µg 17β-estradiolu.
Działania niepożądane
Często: rak piersi, zwiększenie masy ciała, wysypka, ból uogólniony i miejscowy, kandydoza narządów płciowych, krwawienie z dróg rodnych, rumień i podrażnienie w miejscu stosowania plastra, obrzęk. Rzadko: zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. U kobiet z zachowaną macicą ryzyko hiperplazji błony śluzowej trzonu macicy oraz raka endometrium wzrasta wraz z czasem trwania stosowania samych estrogenów. Dodanie progestagenu do terapii estrogenowej znacząco zmniejsza to ryzyko. Inne działania niepożądane wykazane w związku z leczeniem estrogenem / progestagenem: łagodne i złośliwe estrogenozależne nowotwory, np. rak błony śluzowej macicy, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zawał mięśnia sercowego i udar mózgu, choroby pęcherza moczowego, zaburzenia w obrębie skóry i tkanki podskórnej (ostuda, rumień wielopostaciowy, rumień guzowaty, plamica naczyniowa), ryzyko demencji.
Interakcje
Metabolizm estrogenów (i progestagenów) może ulec nasileniu na skutek równoczesnego stosowania substancji pobudzających działanie enzymów metabolizujących leki, w szczególności enzymów cytochromu P450, takich jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenobarbital, fenytoina, karbamazepina) oraz leki przeciwinfekcyjne (np. ryfampicyna, ryfabutyna, newirapina, efawirenz). Rytonawir i nelfinawir są znanymi silnymi inhibitorami izoenzymów cytochromu P450, jednak przy jednoczesnym stosowaniu z hormonami steroidowymi mają właściwości pobudzające te enzymy. Preparaty ziołowe zawierające dziurawiec zwyczajny mogą indukować metabolizm estrogenów (i progestagenów). Skutkiem klinicznym zwiększonego metabolizmu estrogenów może być ich słabsze działanie i zmiana profilu krwawień z dróg rodnych. Przy podaniu przezskórnym efekt pierwszego przejścia w wątrobie nie występuje i z tego powodu substancje indukujące aktywność enzymów mogą mieć mniejszy wpływ na estrogeny podawane przezskórnie w porównaniu do hormonów podawanych doustnie.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nowotwory złośliwe piersi (rozpoznane, podejrzewane lub w wywiadzie). Złośliwy nowotwór estrogenozależny (np. rak endometrium) rozpoznany lub podejrzewany. Nieleczona hiperplazja endometrium. Przebyta idiopatyczna lub aktualna żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (np. zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna). Czynna lub ostatnio przebyta choroba zakrzepowo- zatorowa tętnic (np. dusznica bolesna, zawał serca). Krwawienia z dróg rodnych o nieznanej etiologii. Ostra choroba wątroby lub choroba wątroby w wywiadzie, do czasu gdy wyniki prób czynnościowych wątroby nie powrócą do wartości prawidłowych. Porfiria.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
