Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza pod postacią częstoskurczu komorowego.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: początkowo 80 mg na dobę w 1-2 dawkach. Jeżeli dawka ta jest nieskuteczna, można stosować większe dawki - 160-320 mg na dobę, w dwóch dawkach co 12 h. W leczeniu częstoskurczu komorowego stosuje się na ogół większe dawki leku. U niektórych chorych z zagrażającymi życiu komorowymi zaburzeniami rytmu serca może być konieczne podawanie dawki dobowej 480-640 mg.; takie dawkowanie może być stosowane wyłącznie pod nadzorem specjalisty i wyłącznie wtedy, gdy korzyść z leczenia przewyższa ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, głównie efektu proarytmicznego. Dzieci: lek nie jest przeznaczony do stosowaniu dzieci. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby zmiana dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek: CCr >60: dawka zwykle stosowana; CCr 30-60 ml/min - 1/2 dawki zwykle stosowanej; CCr 10-30 ml/min - 1/4 dawki zwykle stosowanej; CCr Początek leczenia preparatem oraz zwiększanie dawki powinny odbywać się w warunkach szpitalnych. Dawkę leku należy zwiększać stopniowo co 2-3 dni w celu osiągnięcia stałego stężenia leku we krwi i umożliwienia monitorowania wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG; tętno nie powinno być wolniejsze niż 55 uderzeń/min. Sposób podania. Tabletki należy przyjmować przed posiłkiem, popijając odpowiednią ilością płynu. Posiłki, zwłaszcza mleczne, zmniejszają wchłanianie leku.
Działanie
Lek o działaniu przeciwarytmicznym, blokujący nieselektywnie receptory ß-adrenergiczne. Preparat jest mieszaniną izomerów lewo- i prawoskrętnych sotalolu, dlatego też wykazuje działanie zarówno przeciwarytmiczne (izomery d i l), jak i ogólne ß-adrenolityczne (izomer l). Ze względu na działanie polegające na wydłużeniu czasu trwania potencjału czynnościowego, sotalol należy do III klasy leków przeciwarytmicznych, a ze względu na działanie ß-adrenolityczne - do klasy II (wg klasyfikacji Vaughana-Williamsa). Sotalol działa ß-adrenolitycznie w dawce 25 mg, a przeciwarytmicznie w dawce 160 mg na dobę. Bezpośredni mechanizm działania przeciwarytmicznego polega na wydłużeniu czasu trwania potencjału czynnościowego i wydłużeniu całkowitego okresu refrakcji przedsionków, komór i przedsionkowo-komorowych dróg przewodzenia. Sotalol zwalnia rytm zatokowy, hamuje przewodzenie w pęczku Hisa. Efektem działania leku jest wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG. Sotalol zwalnia czynność serca, nie posiada działania kardiodepresyjnego, nie zmniejsza objętości i ciśnienia późnoskurczowego, nie obniża znamiennie prawidłowego ciśnienia krwi, nie zmienia ciśnienia w tętnicy płucnej. Po podaniu doustnym sotalol wchłania się szybko z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 2,5-4 h od podania. Stan stacjonarny osiąga po 2-3 dobach podawania. Pokarm zmniejsza wchłanianie sotalolu (szczególnie produkty mleczne) o 20%. Nie wiąże się z białkami i nie podlega metabolizmowi wątrobowemu. Około 80-90% leku jest wydalane z moczem, pozostała część z kałem. T0,5 wynosi około 10-20 h. Przenika przez barierę łożyska i mleka matki.
Skład
1 tabl. zawiera 80 mg chlorowodorku sotalolu. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Często: lęk, zaburzenia snu, zmiany nastroju, depresja, zawroty głowy, oszołomienie, ból głowy, parestezje, omdlenie, odczucie omdlewania, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, arytmia, duszność, ból w klatce piersiowej, bradykardia, kołatanie serca, zmiany w zapisie EKG, zaburzenia przewodzenia AV, proarytmia, niewydolność serca, niedociśnienie tętnicze, ból brzucha, nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, wzdęcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, kurcze mięśni, zaburzenia funkcji seksualnych, odczucie zmęczenia, astenia, gorączka, obrzęk. Niezbyt często: skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową lub objawami astmy w wywiadzie. Bardzo rzadko: zmniejszone wydzielanie łez. Częstość nieznana: choroba Raynauda, nasilenie chromania przestankowego, ból i ziębnięcie kończyn, wysypka, zaostrzenie objawów łuszczycy.
Interakcje
Ze względu na ryzyko wydłużenia okresu refrakcji w leczeniu przeciwarytmicznym nie należy kojarzyć sotalolu z lekami przeciwarytmicznymi klasy Ia (np. chinidyną, dizopiramidem, prokainamidem), flekainidem oraz innymi lekami przeciwarytmicznymi (np. amiodaronem i beprydylem). Należy stosować w najwyższą ostrożnością w skojarzeniu z innymi lekami, które mogą wydłużać odstęp QT (takimi jak pochodne fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, terfenadyna i astemizol) lub lekami związanymi ze zwiększonym ryzykiem zaburzeń rytmu serca typu torsade de pointes (np. erytromycyna podawana dożylnie, halofantryna, pentamidyna, chinolony przeciwbakteryjne). Leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą hamować kompensacyjne reakcje krążeniowe związane z niedociśnieniem tętniczym lub wstrząsem wywołanym przez floktafeninę. Jednoczesne stosowanie sotalolu i antagonistów wapnia (diltiazem, werapamil) może powodować niedociśnienie tętnicze, bradykardię, zaburzenia przewodzenia i niewydolność serca - należy unikać podawania tych leków podczas leczenia sotalolem. Podczas jednoczesnego stosowania z lekami moczopędnymi może wystąpić hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększając ryzyko torsade de pointes; inne leki usuwające potas, takie jak amfoterycyna B (i.v.), doustne kortykosteroidy i niektóre leki przeczyszczające o działaniu drażniącym mogą powodować hipokaliemię. Ze względu na ryzyko nadmiernego zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi, leczenie sotalolem należy przerwać na kilka dni przed stopniowym odstawieniem klonidyny. Jednoczesne stosowanie z glikozydami naparstnicy może wydłużyć czas przewodnictwa przedsionkowo-komorowego. Jednoczesne stosowanie sotalolu z rezerpiną, α-metyldopą lub guanetydyną może spowodować nadmierne zwolnienie przewodzenia w sercu oraz obniżenie ciśnienia tętniczego krwi. Sotalol może nasilić hipoglikemizujące działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny. Może być konieczne dostosowanie dawkowania leków przeciwcukrzycowych. Sotalol może maskować objawy hipoglikemii (tachykardię). Lek może nasilić blokadę nerwowo-mięśniową podczas znieczulenia ogólnego z jednoczesnym stosowaniem leków zwiotczających (d-tubokuraryna). Pacjenci przyjmujący leki działające agonistycznie na β-receptory mogą być leczeni sotalolem; jeśli skojarzone leczenie jest konieczne, dawkę β-agonisty należy zwiększyć.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sotalol, sulfonamidy lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Wrodzony lub nabyty zespół wydłużonego odstępu QT albo przyjmowanie leków, które wydłużają odstęp QT. Zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes lub przyjmowanie leków, które mogą wywołać takie zaburzenia. Niedociśnienie tętnicze (oprócz niedociśnienia spowodowanego przez arytmię). Zespół Raynauda i ciężkie zaburzenia krążenia obwodowego. Niewydolność nerek (klirens kreatyniny phaeochromocytoma). Znieczulenie ogólne, które powoduje depresję mięśnia sercowego.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
