Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
Opis
WskazaniaSingulair jest stosowany pomocniczo w leczeniu astmy u pacjentów z astmą o łagodnym lub umiarkowanym nasileniu, u których efekty leczenia za pomocą wziewnych kortykosteroidów i stosowanych doraźnie krótko działających leków ß-adrenomimetycznych są niezadowalające. Singulair może być również stosowany zamiast małych dawek wziewnych kortykosteroidów u pacjentów z astmą przewlekłą o łagodnym nasileniu, u których w ostatnim okresie nie obserwowano ciężkich napadów astmy wymagających stosowania doustnych kortykosteroidów, oraz u pacjentów, którzy nie potrafią stosować kortykosteroidów wziewnych. Singulair jest też stosowany w profilaktyce astmy, w której skurcz oskrzeli wywołany jest głównie przez wysiłek fizyczny. U pacjentów z astmą oskrzelową, Singulair 10 mg stosowany w leczeniu astmy łagodzi jednocześnie objawy sezonowego alergicznego nieżytu nosa. Uwaga! Nie stosować w leczeniu ostrego napadu astmy.
Dawkowanie
Dorośli i młodzież powyżej 15. roku życia:
Astma lub astma i występujący jednocześnie sezonowy alergiczny nieżyt nosa: 1 tabletka 10 mg 1 raz na dobę, podawana wieczorem. Preparat może być przyjmowany niezależnie od posiłków.
Dzieci 6. do 14. roku życia:
1 tabletka 5 mg 1 raz na dobę, podawana wieczorem. Preparat należy przyjąć 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku.
Dzieci 2. do 5. roku życia:
1 tabletka 4 mg 1 raz na dobę, podawana wieczorem. Preparat należy przyjąć 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po posiłku. Dzieci powinny przyjmować preparat pod nadzorem osoby dorosłej. Dla dzieci, które mają problem z przyjmowaniem preparatu w postaci tabletek do rozgryzania i żucia dostępna jest postać granulatu (zobacz Singulair Mini).
Dla dzieci w wieku od 6. miesiąca do 2. roku życia przeznaczony jest preparat Singulair Mini w postaci granulatu.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest montelukast. Należy on do grupy leków o działaniu przeciwzapalnym zwanych antagonistami receptora leukotrienowego. Mechanizm działania montelukastu polega na hamowaniu aktywacji receptorów leukotrienowych znajdujących się w drogach oddechowych. Aktywacja tych receptorów przez leukotrieny będące mediatorami stanu zapalnego prowadzi do zwiększenia przepuszczalności naczyń w błonie śluzowej oskrzeli, obrzęków, nasilenia wydzielania śluzu oraz do skurczu oskrzeli. Leukotrieny uwalniane są w drogach oddechowych z komórek tucznych (mastocytów) i granulocytów kwasochłonnych (eozynofili). Preparat hamuje działanie leukotrienów. Łagodzi objawy zapalne takie jak obrzęk i podrażnienie, hamuje wydzielanie nadmiernej ilości gęstego śluzu, wstrzymuje gromadzenie się komórek stanu zapalnego (w tym eozynofili) a także działa rozszerzająco na oskrzela i poprawia wentylację płuc. Przeciwdziała skurczom oskrzeli wywołanym przez wysiłek fizyczny.
Skład
Jedna tabletka do rozgryzania i żucia zawiera 4 mg montelukastu w postaci montelukastu sodowego.
mannitol, celuloza mikrokrystaliczna, hydroksypropyloceluloza (E 463), żelaza tlenek czerwony (E 172), kroskarmeloza sodowa, aromat wiśniowy, aspartam (E 951) i magnezu stearynian.
Działania niepożądane
Po zastosowaniu preparatu mogą wystąpić: bóle głowy, senność, ból brzucha, wzmożone pragnienie.
Do rzadkich działań niepożądanych, lub działań niepożądanych, których częstotliwość nie została określona należą: zawroty głowy, zaburzenia snu, osłabienie, zmęczenie, złe samopoczucie, parestezje, drażliwość, omamy, pobudzenie, zachowania agresywne, niepokój, drgawki, kołatania serca, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, nudności, wymioty, bóle stawów i mięśni, kurcze mięśni, zwiększona skłonność do krwawień, reakcje nadwrażliwości (wysypka, świąd, pokrzywka), nacieki eozynofilów w wątrobie.
Do rzadkich ale ciężkich działań niepożądanych należą: reakcje nadwrażliwości typu anafilaktycznego (ciężka pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy ust, języka, gardła mogący utrudniać oddychanie i/lub przełykanie i inne). Jeżeli zauważysz pojawianie się objawów reakcji anafilaktycznej powinieneś natychmiast przerwać stosowanie preparatu i niezwłocznie szukać pomocy lekarskiej. Rzadko może wystąpić zwiększenie aktywności aminotranferaz w surowicy (ALT, AST), cholestatyczne zapalenie wątroby. Bardzo rzadko stosowanie montelukastu może powodować zmiany nastroju a także wystąpienie myśli i prób samobójczych.
Przeciwwskazania
Należy zachować szczególna ostrożność w następujacych przypadkach:
Nigdy nie należy stosować preparatu Singulair do przerwania ostrego napadu astmy! W przypadku ostrego napadu astmy należy zastosować lek wziewny z grupy beta–mimetyków o szybkim początku działania (np. salbutamol).
Preparat nie zastępuje działania wziewnych lub doustnych kortykosteroidów. Rozpoczynając leczenie preparatem nie należy przerywać przyjmowania stosowanych dotychczas kortykosteroidów wziewnych lub w tabletkach.
Rzadko, u niektórych osób przyjmujących leki przeciwastmatyczne, w tym montelukast, może wystąpić eozynofilia (zwiększenie liczby eozynofili, czyli granulocytów kwasochłonnych we krwi).
Należy zachować ostrożność i w przypadku wystąpienia eozynofilii, zaobserwowania wysypki, nacieków zapalnych w obrębie skóry, nasilenia się objawów ze strony układu oddechowego, wystąpienia zaburzeń czynności serca i/lub neuropatii (bólu, drętwienia, mrowienia, pieczenia czy osłabienia kończyn) należy skonsultować się z lekarzem.
Osoby chore na astmę, u których występuje nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy, pomimo leczenia montelukastem, powinny nadal unikać stosowania kwasu acetylosalicylowego i innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych.
Nie należy spodziewać się, że montelukast wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów, jednakże w przypadku wystąpienia takich działań niepożądanych preparatu jak senność lub zawroty głowy zdolność prowadzenia pojazdów czy obsługi urządzeń mechanicznych może zostać upośledzona.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
