Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Hipercholesterolemia. Leczenie pierwotnej hipercholesterolemii lub mieszanej dyslipidemii, jako uzupełnienie diety, kiedy reakcja na dietę lub inne niefarmakologiczne leczenie (np. ćwiczenia fizyczne, zmniejszenie masy ciała) jest niewystarczająca.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Hipercholesterolemia. Leczenie powinno być rozpoczęte jednocześnie ze stosowaniem diety i ćwiczeniami fizycznymi. Dawka początkowa leku wynosi 10-20 mg, raz na dobę, wieczorem. Pacjenci, u których konieczne jest znaczne obniżenie LDL-C (powyżej 45%), mogą rozpocząć od dawki 20-40 mg raz na dobę. Jeśli konieczna jest korekta dawkowania, należy ją przeprowadzić w odstępach co najmniej 4 tyg. do maksymalnie 80 mg raz na dobę. Dawka 80 mg zalecana jest tylko pacjentom z ciężką hipercholesterolemią i dużym ryzykiem powikłań ze strony układu sercowo-naczyniowego, oraz kiedy spodziewane korzyści przewyższają ryzyko. Homozygotyczna hipercholesterolemia rodzinna: Zalecana dawka początkowa symwastatyny to 40 mg raz na dobę, wieczorem. W tej grupie pacjentów, symwastatynę należy stosować jako lek uzupełniający inne metody leczenia zmniejszające stężenie lipidów (np. afereza LDL) lub jeśli takie leczenie jest niedostępne lub niewłaściwe. U pacjentów przyjmujących lomitapid jednocześnie z symwastatyną, dawka symwastatyny nie może być większa niż 40 mg na dobę. Zapobieganie zdarzeniom ze strony układu sercowo-naczyniowego: 20-40 mg raz na dobę, wieczorem. Lek jest skuteczny w monoterapii lub w skojarzeniu z preparatami wiążącymi kwasy żółciowe. Preparat należy podawać nie mniej niż 2 h przed lub nie mniej niż 4 h po podaniu preparatów wiążących kwasy żółciowe. Leczenie skojarzone. Pacjenci przyjmujący jednocześnie fibraty, z wyjątkiem gemfibrozylu lub fenofibratu, nie mogą stosować dobowej dawki symwastatyny większej niż 10 mg. Pacjenci przyjmujący jednocześnie amiodaron, amlodypinę, werapamil, diltiazem lub preparaty zawierające elbaswir lub grazoprewir nie mogą stosować dawki symwastatyny większej niż 20 mg na dobę. Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku oraz pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania; u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny Dzieci i młodzież w wieku 10-17 lat (chłopcy w fazie II i powyżej wg skali Tannera oraz dziewczęta, u których minął co najmniej rok od pierwszej miesiączki) z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną: dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę, wieczorem. Przed i w trakcie leczenia należy stosować dietę obniżającą cholesterol. Maksymalna zalecana dawka wynosi 40 mg na dobę. Należy ją dostosowywać indywidualnie w odstępach 4 tygodni lub dłuższych. Doświadczenia dotyczące stosowania leku u dzieci przed okresem dojrzewania są ograniczone.
Działanie
Aktywny metabolit symwastatyny (beta-hydroksykwas) jest inhibitorem reduktazy 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Hamowanie wytwarzania tego enzymu powoduje zmniejszenie syntezy cholesterolu na poziomie konwersji HMG-CoA do mewalonianu. Symwastatyna powoduje również indukcję receptora LDL, co prowadzi do zwiększenia katabolizmu LDL-cholesterolu. Symwastatyna zmniejsza stężenie we krwi cholesterolu całkowitego, frakcji LDL i VLDL oraz triglicerydów, ponadto powoduje niewielki wzrost stężenia HDL-cholesterolu. Obserwuje się również znaczne zmniejszenie stężenia apolipoproteiny B. Symwastatyna dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, pokarm nie wpływa na wchłanianie. Znaczny jej wychwyt następuje w wątrobie (efekt pierwszego przejścia). Mniej niż 5% dawki występuje w krążeniu w postaci aktywnego metabolitu. Maksymalne stężenie aktywnego inhibitora w osoczu osiągane jest ok. 1-2 h po podaniu. Lek i jego metabolity wiążą się z białkami osocza w ponad 95%. Symwastatyna jest substratem dla CYP3A4, głównymi metabolitami są: beta-hydroksykwas i 4 inne aktywne metabolity. 13% dawki wydalane jest z moczem, 60% z kałem.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 20 mg symwastatyny. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Rzadko: niedokrwistość, ból głowy, parestezje, zawroty głowy, neuropatia obwodowa, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, niestrawność, biegunka, nudności, wymioty, zapalenie trzustki, zapalenie wątroby, żółtaczka, wysypka, świąd, łysienie, miopatia - częściej po dawce 80 mg (w tym zapalenie mięśni), rabdomioliza (z lub bez ostrej niewydolności nerek), ból mięśni, kurcze mięśni, osłabienie, objawy zespołu nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, zespół toczniopodobny, ból mięśni typu reumatoidalnego, zapalenie skórno-mięśniowe, zapalenie naczyń, trombocytopenia, eozynofilia, przyspieszony OB, zapalenie stawów, ból stawów, pokrzywka, nadwrażliwość na światło, gorączka, zaczerwienienie, trudności w oddychaniu, złe samopoczucie), zwiększenie aktywności aminotransferaz we krwi (AlAT, AspAT, GGT), zwiększenie stężenia ALP, zwiększenie aktywności CK we krwi. Bardzo rzadko: anafilaksja, bezsenność, zaburzenia pamięci, niewydolność wątroby (bez skutku śmiertelnego i zakończona zgonem). Częstość nieznana: depresja, śródmiąższowa choroba płuc, tendinopatia (czasami powikłana zerwaniem ścięgna), immunozależna miopatia martwicza (w trakcie leczenia statynami lub po jego zakończeniu; cechy kliniczne IMNM to utrzymujące się osłabienie mięśni proksymalnych oraz zwiększona aktywność CK w surowicy, utrzymująca się mimo przerwania leczenia statynami; biopsja mięśni wykazuje martwiczą miopatię bez istotnego zapalenia; poprawa następuje w wyniku stosowania leków immunosupresyjnych), zaburzenia erekcji. U pacjentów przyjmujących statyny, w tym symwastatynę, zgłaszano przypadki zwiększenia stężenia HbA1c i glukozy we krwi na czczo. Obserwowano także rzadkie przypadki zaburzeń funkcji poznawczych (np. utrata pamięci, słaba pamięć, amnezja, zaburzenia pamięci, splątanie) u pacjentów przyjmujących statyny, w tym symwastatynę; zgłaszanie zaburzenia były na ogół łagodne i ustępowały po przerwaniu leczenia statyną; obserwowano zmienny czas do wystąpienia (od 1 dnia do kilku lat) i ustąpienia objawów (mediana 3 tyg.). Działania niepożądane charakterystyczne dla statyn: zaburzenia snu (w tym koszmary senne), zaburzenia seksualne, cukrzyca (częstość zależy od występowania lub braku czynników ryzyka, tj. stężenie glukozy we krwi na czczo ≥5,6 mmol/l, BMI >30 kg/m2, zwiększone stężenie triglicerydów, nadciśnienie tętnicze krwi w wywiadzie). Nie jest znany długoterminowy wpływ symwastatyny na rozwój fizyczny, intelektualny i dojrzewanie płciowe dzieci i młodzieży.
Interakcje
Przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny z itrakonazolem, ketokonazolem, pozakonazolem, worykonazolem, inhibitorami proteazy wirusa HIV (np. nelfinawirem), erytromycyną, klarytromycyną, telitromycyną, boceprewirem, telaprewirem, nefazodonem, kobicystatem oraz gemfibrozylem, cyklosporyną i danazolem. Ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia miopatii lub rabdomiolizy, nie należy przekraczać dawki 10 mg symwastatyny na dobę u pacjentów przyjmujących jednocześnie fibraty z wyjątkiem fenofibratu. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania fenofibratu z symwastatyną, ponieważ każdy z tych preparatów podawany w monoterapii może spowodować miopatię. Nie należy stosować symwaststyny w dawkach większych niż 20 mg na dobę u pacjentów stosujących amiodaron, amlodypinę, werapamil lub diltiazem. Zgłaszano rzadkie przypadki rabdomiolizy związane z jednoczesnym stosowaniem symwastatyny i flukonazolu - należy zachować ostrożność. Należy unikać jednoczesnego przyjmowania symwastatyny i soku grejpfrutowego. U pacjentów stosujących jednocześnie symwastatynę, zwłaszcza w wyższych dawkach, z innymi lekami uznanymi za mające umiarkowany wpływ na CYP3A4, ryzyko wystąpienia miopatii może być większe (może być konieczne dostosowanie dawki). Symwastatyny nie wolno stosować jednocześnie z kwasem fusydowym podawanym ogólnoustrojowo a także w ciągu 7 dni od zakończenia leczenia kwasem fusydowym. U pacjentów, u których ogólnoustrojowe podawanie kwasu fusydowego jest konieczne, należy przerwać leczenie statynami na cały okres terapii kwasem fusydowym. Istnieją doniesienia o przypadkach rabdomiolizy (w tym niektórych zakończonych zgonem) wśród pacjentów leczonych skojarzeniem kwasu fusydowego i statyn. Pacjentowi trzeba zalecić, aby w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów w postaci osłabienia, bólu lub tkliwości mięśni, natychmiast zgłosił się do lekarza. Leczenie statyną można wznowić po upływie 7 dni od podania ostatniej dawki kwasu fusydowego. W wyjątkowych okolicznościach, gdy konieczne jest podawanie ogólnoustrojowe kwasu fusydowego, np. w ramach leczenia ciężkich zakażeń, jednoczesne stosowanie symwastatyny i kwasu fusydowego można rozważyć wyłącznie w przypadkach indywidualnych, pod ścisłym nadzorem lekarza. Ryzyko rozwoju miopatii i rabdomiolizy może być zwiększone w wyniku jednoczesnego podawania lomitapidu z symwastatyną, dlatego w przypadku pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną przyjmujących jednocześnie lomitapid dawka symwastatyny nie może być większa niż 40 mg na dobę. Kwas symwastatyny jest substratem dla białka transportowego OATP1B1. Jednoczesne podawanie leków będących inhibitorami białka transportowego OATP1B1 może prowadzić do podwyższonego stężenia kwasu symwastatyny w osoczu oraz podwyższonego ryzyka wystąpienia miopatii. Obserwowano przypadki rozwoju miopatii/rabdomiolizy podczas przyjmowania symwastatyny jednocześnie z niacyną w dawkach modyfikujących stężenie lipidów (≥1 g/dobę). Ze względu na zwiększone ryzyko występowania miopatii nie zaleca się jednoczesnego podawania symwastatyny z niacyną w dawkach modyfikujących stężenie lipidów (≥1 g/dobę) pacjentom pochodzenia azjatyckiego. U pacjentów z niewydolnością nerek zgłaszano przypadki miopatii i rabdomiolizy podczas jednoczesnego stosowania kolchicyny i symwastatyny - zalecane jest uważne monitorowanie pacjentów. Ponieważ ryfampicyna jest induktorem CYP3A4, u pacjentów długotrwale przyjmujących ryfampicynę (np. leczonych na gruźlicę) jednocześnie z symwastatyną, skuteczność leczenia symwastatyną może być zmniejszona. Symwastatyna nie wpływa na stężenie w osoczu innych substancji metabolizowanych przez CYP3A4. U pacjentów przyjmujących leki przeciwzakrzepowe pochodne kumaryny, czas protrombinowy należy ocenić zarówno przed rozpoczęciem terapii symwastatyną, jak i odpowiednio często w początkowym okresie trwania terapii, aby upewnić się, czy nie występują istotne zmiany w czasie protrombinowym. Po stwierdzeniu stabilności czasu protrombinowego należy go oceniać z częstością zalecaną podczas terapii pochodnymi kumaryny. Powyższą procedurę należy powtórzyć w przypadku zmiany dawki symwastatyny lub przerwania stosowania tego leku. U pacjentów nie przyjmujących leków przeciwzakrzepowych, jednoczesne przyjmowanie symwastatyny nie było związane z występowaniem krwawień lub zmian czasu protrombinowego.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na symwastatynę lub pozostałe składniki preparatu. Czynna choroba wątroby lub utrzymujące się, niewyjaśnione zwiększenie aktywności aminotransferaz w surowicy. Ciąża i okres karmienia piersią. Jednoczesne podawanie silnych inhibitorów CYP3A4 (substancji powodujących w przybliżeniu co najmniej pięciokrotne zwiększenie wartości AUC) (np. itrakonazol, ketokonazol, pozakonazol, worykonazol, inhibitory proteazy wirusa HIV (np. nelfinawir), erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, boceprewir, telaprewir, nefazodon oraz preparaty zawierające kobicystat). Jednoczesne podawanie gemfibrozylu, cyklosporyny lub danazolu. U pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną stosujących lomitapid przeciwwskazane jest stosowanie symwastatyny w dawkach większych niż 40 mg na dobę.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
