Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Roksytromycyna jest stosowana w leczeniu zakażeń bakteryjnych wywołanych przez wrażliwe na nią drobnoustroje. Zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie błony śluzowej nosa i gardła, zapalenie zatok obocznych nosa wywołane przez Streptococcus pneumoniae, paciorkowce grupy A, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniae. Zapalenie ucha środkowego, najczęściej wywołane przez Haemophilus influenzae i Streptococcus pneumoniae oraz Moraxella catarrhalis i Staphylococcus epidermidis. Zakażenia dolnych dróg oddechowych: zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, ropnie płuc i rozstrzenie oskrzeli wywołane przez Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Chlamydia psittaci. Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez Staphylococcus aureus i Streptococcus pyogenes. Nierzeżączkowe zakażenia narządów rodnych wywołane przez Chlamydia trachomatis, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum. Uwaga! Przed rozpoczęciem leczenia roksytromycyną należy przeprowadzić badanie lekowrażliwości wyizolowanego drobnoustroju, wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku lekowrażliwości drobnoustroju. Po uzyskaniu wyniku antybiogramu może być konieczna odpowiednia zmiana leku. Roksytromycynę należy podawać zgodnie z oficjalnymi zaleceniami lokalnymi, dotyczącymi właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Dawkowanie
Doustnie, 30 minut przed posiłkiem. Dawkę i częstotliwość przyjmowanego leku ustala lekarz.
Działanie
Antybiotyk makrolidowy. Działa bakteriostatycznie m.in. na: Bordetella pertussis, Borrelia burgdorferi, Branhamella catarrhalis, Campylobacter coli, Campylobacter jejuni, Chlamydia trachomatis, Ch. psittaci, Ch. pneumoniae, Clostridium spp. (w tym Clostridium perfringens), Corynebacterium diphteriae, Enterococcus spp, Gardenella vaginalis, Helicobacter pylori, Legionella pneumophila, Listeria monocytogenes, Staphylococcus spp. wrażliwe na metycylinę, Mobiluncus spp., Moraxella catarrhalis, Mycoplasma pneumoniae, Neisseria meningitidis, Paseurella multocida, Peptostreptococcus spp., Porphyromonas spp., Propionibacterium acnes, Rhodococcus equi, Streptococcus spp., w tym S. pneumoniae. Szczepy średnio wrażliwe: Haemophilus influenzae, Ureaplasma urealyticum, Vibrio cholerae. Szczepy oporne: Acinetobacter spp., Bacteroides fragilis, Enterobacteriaceae, Fusobacterium, Staphylococcus spp. wrażliwe na metycylinę (S. aureus i koagulozo-ujemne), Mycoplasma hominis, Nocardia spp., Pseudomonas spp. Roksytromycyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego; pokarm zmniejsza wchłanianie leku do krwi. Wiąże się z białkami osocza w 96%. Przenika m.in. do płuc, migdałków, gruczołu krokowego w ciągu 6-12 h po podaniu doustnym. Stężenie leku w tkankach pozostaje wysokie do 12 h po podaniu. Lek metabolizowany jest głównie w wątrobie i wydalany przede wszystkim z kałem (65%), zarówno w postaci niezmienionej, jak i w postaci metabolitów. T0,5 we krwi wynosi około 10,5 h (u dzieci około 20 h).
Skład
Lek zawiera substancję: roksytromycyna w dawce 150 mg
Działania niepożądane
Mogą wystąpić: zakażenia bakteryjne lub grzybicze (kandydozy), eozynofilia, obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne, rumień wielopostaciowy, wysypka, pokrzywka, plamica, omamy, ból i zawroty głowy, parestezje, uczucie osłabienia, zaburzenia smaku (w tym brak smaku) i (lub) powonienia (w tym brak węchu), skurcz oskrzeli, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka (czasem krwawa), cholestatyczne, rzadziej ostre zapalenie wątroby (czasami z żółtaczką), zwiększenie aktywności AspAT i AlAT i ALP. W pojedynczych przypadkach: zapalenie trzustki. Częstość nieznana: ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie. Jeśli u pacjenta wystąpi którakolwiek z wyżej wymienionych reakcji uczuleniowych, należy natychmiast odstawić lek.
Interakcje
Leku nie należy stosować z alkaloidami sporyszu powodującymi skurcz naczyń krwionośnych. Nie stosować z astemizolem, cyzaprydem, pimozydem, terfenadyną oraz ostrożnie z lekami antyarytmicznymi klasy IA i III - ryzyko wydłużenia odstępu QT i (lub) arytmii (głównie typu torsade de pointes). Przy jednoczesnym stosowaniu antagonistów witaminy K zaleca się monitorowanie INR. Roksytromycyna może wypierać dizopiramid z wiązań z białkami osocza i zwiększać jego stężenie w surowicy; zaleca się monitorowanie EKG i, w miarę możliwości, stężenia dizopiramidu w surowicy. Roksytromycyna może zwiększać wchłanianie digoksyny. U pacjentów stosujących jednocześnie roksytromycynę i glikozyd nasercowy należy monitorować czynność elektryczną serca i, w miarę możliwości, stężenie glikozydu w surowicy. Roksytromycyna może zwiększać AUC i wydłużać T0,5 midazolamu. Przy jednoczesnym stosowaniu teofiliny lub cyklosporyny obserwowano zwiększenie stężenia tych leków w osoczu, jednak zwykle nie ma konieczności modyfikacji dawkowania. Brak klinicznie istotnych interakcji z karbamazepiną, ranitydyną, wodorotlenkiem glinu lub magnezu oraz doustnymi środkami antykoncepcyjnymi zawierającymi estrogeny i progestageny.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na roksytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe lub jakąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Jednoczesne stosowanie alkaloidów sporyszu o działaniu powodującym skurcz naczyń krwionośnych, cyzaprydu, astemizolu, pimozydu lub terfenadyny.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
