Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany:
· w umiarkowanej i ciężkiej postaci refluksowego zapalenia przełyku
· w celu eradykacji Helicobacter pylori (H. pylori) w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami i w zapobieganiu nawrotom choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy u chorych z owrzodzeniem wywołanym przez H. pylori
· w chorobie wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy
· w zespole Zollingera-Ellisona oraz innych stanach chorobowych związanych z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.
Dawkowanie
Doustnie. Tabl. 20 mg. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat: Objawowa postać choroby refluksowej przełyku: 20 mg raz na dobę przez 2-4 tyg., przy zapaleniu przełyku stosować 4 tyg., a jeśli działanie nie jest wystarczające to preparat stosować przez kolejne 4 tyg. Po ustąpieniu objawów, objawy nawracające można kontrolować stosując 20 mg raz na dobę w razie konieczności, w przypadku niemożności opanowania objawów przy dawkowaniu w razie konieczności można rozważyć ponowne stosowanie preparatu w sposób ciągły. Długotrwałe leczenie refluksowego zapalenia przełyku oraz zapobieganie jego nawrotom: dawka podtrzymująca wynosi 20 mg na dobę, w przypadku nawrotu choroby, można ją zwiększyć do 40 mg na dobę. Po wyleczeniu nawrotu dawkę można ponownie zmniejszyć do 20 mg na dobę. Zapobieganie owrzodzeniu żołądka i dwunastnicy wywołanych przez NLPZ u dorosłych pacjentów z grupy ryzyka, wymagających długotrwałego stosowania NLPZ: 20 mg raz na dobę. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować dawki większej niż 20 mg na dobę. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u osób w podeszłym wieku. Tabletek nie należy żuć, rozgryzać ani kruszyć. Należy je przyjmować 1 h przed posiłkiem. Tabl. 40 mg. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat. Refluksowe zapalenie przełyku.: 40 mg raz na dobę, gdy nie wystąpiła reakcja na leczenie dawkę można podwoić do 80 mg na dobę przez 4-8 tyg. Dorośli: Choroba wrzodowa żołądka: 40 mg raz na dobę, gdy nie wystąpiła reakcja na leczenie dawkę można podwoić do 80 mg na dobę przez 4-8 tyg. Choroba wrzodowa dwunastnicy: 40 mg raz na dobę, gdy nie wystąpiła reakcja na leczenie dawkę można podwoić do 80 mg na dobę przez 2-4 tyg. Zespół Zollingera-Ellisona i inne choroby związane z nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego: dawka początkowa 80 mg na dobę , następnie, w razie potrzeby dawkę można zwiększyć lub zmniejszyć, w zależności od wyników badań wydzielania soku żołądkowego. Dawki dobowe większe niż 80 mg, należy podzielić i podawać dwukrotnie w ciągu doby. Możliwe jest okresowe zwiększenie dawki powyżej 160 mg na dobę, ale nie powinna być ona stosowana dłużej, niż to konieczne do uzyskania odpowiedniego hamowania wydzielania kwasu żołądkowego. Czas trwania leczenia nie jest ograniczony i powinien być dostosowany do objawów klinicznych. Eradykacja H. pylori: 40 mg 2 razy na dobę w skojarzeniu z jednym z trzech następujących schematów leczenia: schemat 1 - 2 razy na dobę po 1000 mg amoksycyliny + 2 razy na dobę po 500 mg klarytromycyny; schemat 2 - 2 razy na dobę po 400-500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu) + 2 razy na dobę po 250-500 mg klarytromycyny; schemat 3 - 2 razy na dobę po 1000 mg amoksycyliny + 2 razy na dobę po 400-500 mg metronidazolu (lub 500 mg tynidazolu). Terapia skojarzona powinna trwać 7 dni, można ją maksymalnie przedłużyć do 14 dni. Jeśli zalecane jest dalsze leczenie preparatem należy stosować dawki zalecane przy owrzodzeniu dwunastnicy i żołądka. Tabl. należy przyjmować 1 h przed śniadaniem, połykając w całości i popijając wodą. W przypadku leczenia skojarzonego, drugą tabl. należy przyjąć wieczorem, przed kolacją. Nie należy stosować dawki dobowej większej niż 20 mg pantoprazolu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Leku nie należy stosować w leczeniu skojarzonym w celu eredykacji H. pylori u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością wątroby lub zaburzeniami czynności nerek, ponieważ obecnie brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania w tych grupach pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.
Działanie
Pochodna benzoimidazolu o działaniu hamującym wydzielanie kwasu chlorowodorowego w żołądku. Przekształcana jest do czynnej postaci w kwaśnym środowisku kanalików śródkomórkowych komórek okładzinowych żołądka, gdzie hamuje aktywność enzymu H+/K+- zależnej ATP-azy, która odpowiada za końcowy etap wytwarzania kwasu solnego w żołądku. Hamowanie jest zależne od dawki i dotyczy zarówno podstawowego, jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego. Leczenie pantoprazolem prowadzi do zmniejszenia kwaśności treści żołądkowej oraz wtórnego zwiększenia stężenia gastryny proporcjonalnie do zmniejszenia kwaśności. Zwiększenie stężenia gastryny jest przemijające. Pantoprazol szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w osoczu po 2,5 h. Biodostępność całkowita pantoprazolu wynosi około 77%. Wiązanie z białkami surowicy wynosi około 98%. Pantoprazol jest niemal całkowicie metabolizowany w wątrobie. Lek wydalany jest głównie przez nerki (w około 80%) w postaci metabolitów; pozostała część wydalana jest z kałem. T0,5 fazy końcowej eliminacji wynosi około 1,5 h.
Skład
1 tabl. dojelitowa zawiera 20 mg pantoprazolu w postaci soli sodowej.
Działania niepożądane
Niezbyt często: zaburzenia snu, ból i zawroty głowy; biegunka, nudności, wymioty, uczucie pełności w jamie brzusznej, wzdęcia, zaparcia, suchość błon śluzowych jamy ustnej, ból i dyskomfort w obrębie brzucha; zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, wykwity, wypryski, świąd; złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa; astenia, zmęczenie i ogólne złe samopoczucie. Rzadko: agranulocytoza; nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny); hiperlipidemia i wzrost stężenia lipidów; wahania masy ciała; depresja (i jej zaostrzenia); zaburzenia smaku; zaburzenia widzenia, niewyraźne widzenie; zwiększenie stężenia bilirubiny; pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy; ból stawów, ból mięśni; ginekomastia; podwyższona temperatura ciała, obrzęki obwodowe. Bardzo rzadko: trombocytopenia, leukopenia, pancytopenia; dezorientacja (i jej zaostrzenia). Ponadto obserwowano: hiponatremię, hipomagnezemię, hipokalcemię z jednocześnie występującą hipomagnezemią, hipokaliemię; omamy, splątanie z zaostrzeniami (szczeg. u pacjentów predysponowanych); parestezje; uszkodzenie wątroby, żółtaczkę, niewydolność wątroby; zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło słoneczne; śródmiąższowe zapalenie nerek, które może prowadzić do niewydolności nerek.
Interakcje
Pantoprazol może zmniejszać lub zwiększać wchłanianie leków, których biodostępność jest zależna od pH (np. ketokonazol, erlotynib). Leczenie skojarzone pantoprazolu z atazanawirem nie jest zalecane. Po wprowadzeniu produktu do obrotu w pojedynczych przypadkach podczas równoczesnego stosowania z przeciwzakrzepowymi pochodnymi kumaryny zaobserwowano zmiany wartości INR. Dlatego też, u pacjentów leczonych np. fenprokumonem lub warfaryną zaleca się kontrolę czasu protrombinowego / INR po rozpoczęciu, zakończeniu lub podczas nieregularnego stosowania pantoprazolu. Podczas jednoczesnego stosowania dużych dawek metotreksatu (np. 300 mg) i inhibitorów pompy protonowej u niektórych pacjentów zaobserwowano wzrost stężenia leku w organizmie. Dlatego, w przypadku niektórych chorób, jak nowotwór i łuszczyca, gdy stosowane są duże dawki metotreksatu, zaleca się czasowe odstawienie pantoprazolu. Pantoprazol jest metabolizowany w wątrobie przez układ enzymów cytochromu P-450. Nie można wykluczyć interakcji pomiędzy pantoprazolem, a innymi związkami metabolizowanymi przez ten sam układ enzymów. W badaniach nie stwierdzano istotnych klinicznie interakcji pomiędzy pantoprazolem a lekami takimi, jak: karbamazepina, kofeina, diazepam, diklofenak, digoksyna, etanol, glibenklamid, metoprolol, naproksen, nifedypina, fenytoina, piroksykam, teofilina oraz doustne środki antykoncepcyjne. Nie stwierdzono także interakcji z podawanymi jednocześnie środkami zobojętniającymi kwas.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pantoprazol lub inne składniki leku. Jednoczesne stosowanie atazanawiru. Tabl. 40 mg: nie stosować preparatu w leczeniu skojarzonym mającym na celu eradykację H. pylori u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego zaburzeniem czynności wątroby lub nerek, ze względu na brak odpowiednich danych o skuteczności i bezpieczeństwie stosowania.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
