Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Cukrzyca wymagająca leczenia insuliną.
Dawkowanie
Podskórnie w okolice brzucha, pośladki, udo lub górną część ramienia. Należy zmieniać miejsca iniekcji, aby uniknąć zgrubień. Dawkę i częstotliwość stosowania leku ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta. Podczas leczenia należy regularnie oznaczać stężenie glukozy we krwi i w moczu. Zapoznaj się z właściwościami leku opisanymi w ulotce przed jego zastosowaniem. Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności podaną na opakowaniu (etykiecie). Nie należy stosować leku po terminie ważności. Przechowuj lek w szczelnie zamkniętym opakowaniu, w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci, zgodnie z wymogami producenta.
Działanie
Insulina ludzka dwufazowa zawierająca insulinę rozpuszczalną (o krótkim czasie działania) i insulinę izofanową (o pośrednim czasie działania). Insulina ludzka zawarta w preparacie wytwarzana jest z zastosowaniem metody rekombinacji DNA. Insulina wpływa na zmniejszenie stężenia glukozy w surowicy krwi poprzez związanie ze specyficznymi receptorami zlokalizowanymi na powierzchni komórek, w insulinowrażliwych tkankach, głównie w wątrobie, mięśniach i tkance tłuszczowej. Powoduje to zahamowanie wytwarzania glukozy w wątrobie (glukogenolizy i glukoneogenezy) oraz nasilenie transportu glukozy do komórek mięśniowych i tłuszczowych i zwiększenie wewnątrzkomórkowego zużycia glukozy. Insulina hamuje lipolizę tłuszczów i pobudza syntezę kwasów tłuszczowych, obniżając tym samym tworzenie ciał ketonowych. Hormon pobudza również syntezę białek i hamuje ich rozpad w mięśniach i innych tkankach organizmu. Czas hipoglikemizującego działania preparatu liczony od chwili podskórnego jej wstrzyknięcia (w przybliżeniu): początek działania - 30 min, maksimum działania - 2-8 h, całkowity czas działania - do 24 h. W tkance podskórnej, po wstrzyknięciu preparatu insuliny, dochodzi do uwolnienia monomerów i dimerów insuliny. Przez ścianę naczyń włosowatych wchłaniają się głównie monomery. Na wchłanianie insuliny z tkanki podskórnej ma wpływ wiele czynników, między innymi: cechy preparatu, miejsce wstrzyknięcia (udo, ramię), grubość podskórnej tkanki tłuszczowej, różnice osobnicze pacjentów i różne czynniki fizjologiczne, np. temperatura ciała, wysiłek fizyczny. Insulina jest głównie metabolizowana w wątrobie i nerkach. T0,5 insuliny z surowicy krwi, po podskórnym wstrzyknięciu, wynosi kilka minut. W niewydolności nerek ulega on wydłużeniu.
Skład
Preparat zawiera substancję: insulina ludzka, insulina dwufazowa
Działania niepożądane
Często: miejscowe reakcje alergiczne, objawy w miejscu wstrzyknięcia (zaczerwienie, obrzęk, świąd, ból i krwiak w miejscu wstrzyknięcia). Niezbyt często: zanik lub przerosty tkanki podskórnej. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości. Na początku leczenia insuliną, w czasie zmiany preparatu, w przypadku stresu lub nadmiernego wysiłku fizycznego - gdy występują duże wahania stężenia glukozy we krwi - może wystąpić upośledzenie zdolności do prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń będących w ruchu; należy kontrolować stężenie glukozy w czasie dłuższej podróży.
Interakcje
Leki, które mogą nasilać hipoglikemizujące działanie insuliny: leki β-adrenolityczne (np. propranolol), inhibitory MAO, salicylany, analogi somatostatyny (np. oktreotyd), alkohol etylowy. Leki, które mogą osłabiać działanie insuliny: estrogeny (w tym doustne środki antykoncepcyjne, HTZ), hormony tarczycy, związki litu, danazol, środki sympatykomimetyczne (np. epinefryna, terbutalina), kwas nikotynowy, glikokortykosteroidy, fenytoina. Doustne leki przeciwcukrzycowe zmniejszają zapotrzebowanie na insulinę.
Przeciwwskazania
Hipoglikemia, nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu (z wyjątkiem sytuacji, gdy podawanie preparatu jest częścią programu odczulania).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
