Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, pochodna tienopirydyny, inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez nukleotyd ADP. Agregacja płytek krwi jest jednym z etapów fizjologicznego procesu krzepnięcia krwi. Jednakże, procesy formowania zakrzepów patologicznych mogą prowadzić do zawału serca, udaru i zakrzepicy naczyń obwodowych. Aby zapobiegać tym zdarzeniom, stosuje się leki hamujące agregację płytek krwi. Klopidogrel jest prolekiem, tzn. nie wykazuje działania farmakologicznego i wymaga przekształcenia do postaci aktywnej. Działanie przeciwpłytkowe wykazuje jego czynny metabolit powstający w wątrobie z udziałem izoenzymów cytochromu P450. Czynny metabolit klopidogrelu nieodwracalnie wiąże się z receptorami płytek krwi dla ADP i w ten sposób hamuje indukowaną przez ADP agregację płytek krwi. Płytki poddane działaniu klopidogrelu pozostają pod jego wpływem przez resztę życia (około 7–10 dni) i musi odtworzyć się nowa generacja płytek w ustroju by nastąpił powrót do ich prawidłowej czynności. Jeśli działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie klopidogrelem powinno zostać przerwane odpowiednio wcześniej (7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym).
Klopidogrel szybko się wchłania i w wątrobie ulega przekształceniu do postaci aktywnej. Stężenie maksymalne klopidogrelu uzyskiwane jest w ciągu 45 minut, a czynnego metabolitu w ciągu 30–60 minut po przyjęciu leku. Działanie klopidogrelu rozpoczyna się w pierwszej dobie jego przyjmowania, a działanie maksymalne uzyskiwane jest między 3.–7. dobą jego stosowania.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: 75 mg raz na dobę, z posiłkiem lub bez. Pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej 300 mg i następnie kontynuować dawką 75 mg raz na dobę (z ASA w dawce 75-325 mg na dobę). Ponieważ większe dawki ASA były związane z większym ryzykiem krwawienia, zaleca się żeby dawka ASA nie była większa niż 100 mg. Optymalny czas trwania leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane z badań klinicznych potwierdzają stosowanie do 12 mies., a maksymalnie korzystny efekt obserwowano po 3 mies. Pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od dawki nasycającej 300 mg a następnie podawać dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z ASA i lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U pacjentów >75 lat leczenie klopidogrelem należy rozpocząć bez podawania dawki nasycającej. Leczenie skojarzone należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co najmniej 4 tyg. Nie badano korzyści z jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4 tyg. w tym modelu leczenia. Pacjenci z migotaniem przedsionków: klopidogrel należy podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie należy rozpocząć i kontynuować stosowanie ASA (75-100 mg na dobę). Pominięcie dawki: przed upływem 12 h od przewidzianego czasu przyjęcia dawki - niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę i przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie; po upływie 12 h - przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie i nie przyjmować podwójnej dawki.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest klopidogrel, pochodna tienopirydyny, inhibitor agregacji płytek krwi indukowanej przez nukleotyd ADP. Agregacja płytek krwi jest jednym z etapów fizjologicznego procesu krzepnięcia krwi. Jednakże, procesy formowania zakrzepów patologicznych mogą prowadzić do zawału serca, udaru i zakrzepicy naczyń obwodowych. Aby zapobiegać tym zdarzeniom, stosuje się leki hamujące agregację płytek krwi. Klopidogrel jest prolekiem, tzn. nie wykazuje działania farmakologicznego i wymaga przekształcenia do postaci aktywnej. Działanie przeciwpłytkowe wykazuje jego czynny metabolit powstający w wątrobie z udziałem izoenzymów cytochromu P450. Czynny metabolit klopidogrelu nieodwracalnie wiąże się z receptorami płytek krwi dla ADP i w ten sposób hamuje indukowaną przez ADP agregację płytek krwi. Płytki poddane działaniu klopidogrelu pozostają pod jego wpływem przez resztę życia (około 7–10 dni) i musi odtworzyć się nowa generacja płytek w ustroju by nastąpił powrót do ich prawidłowej czynności. Jeśli działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie klopidogrelem powinno zostać przerwane odpowiednio wcześniej (7 dni przed planowanym zabiegiem chirurgicznym).
Klopidogrel szybko się wchłania i w wątrobie ulega przekształceniu do postaci aktywnej. Stężenie maksymalne klopidogrelu uzyskiwane jest w ciągu 45 minut, a czynnego metabolitu w ciągu 30–60 minut po przyjęciu leku. Działanie klopidogrelu rozpoczyna się w pierwszej dobie jego przyjmowania, a działanie maksymalne uzyskiwane jest między 3.–7. dobą jego stosowania.
Skład
Lek zawiera substancję: klopidogrel w dawce 75 mg
Działania niepożądane
Krwawienie jest najczęściej występującym działaniem niepożądanym, w tym krwawienia z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, krwiaki i siniaki, bóle brzucha, biegunka. Niezbyt często: krwawienie wewnątrzczaszkowe (w tym przypadki śmiertelne), krwawienie do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe, dosiatkówkowe), krwiomocz, krwawienie do skóry (plamica), wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili, zmniejszenie liczby płytek, małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia. Ponadto, niezbyt często możliwe: bóle głowy, zawroty głowy, parestezje, wrzody żołądka i dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej żołądka, wymioty, nudności, zaparcia, wzdęcia, wysypka, świąd. Rzadko: neutropenia (w tym ciężka), krwotok pozaotrzewnowy, ginekomastia. Bardzo rzadko lub z nieznaną częstością: zakrzepowa plamica małopłytkowa, niedokrwistość aplastyczna, ciężka agranulocytoza, ciężka małopłytkowość, hemofilia nabyta, granulocytopenia, niedokrwistość, ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń, niedociśnienie tętnicze, krwawienie z dróg oddechowych (krwioplucie, krwotok płucny), krwotok z przewodu pokarmowego, krwotok pozaotrzewnowy zakończony zgonem, krwawienia w układzie mięśniowo-szkieletowym (w tym dostawowe), zespół Kounisa związany z alergiczną reakcja na klopidogrel (alergiczna dławica piersiowa związana ze skurczem naczyń wieńcowych, alergiczny zawał serca), choroba posurowicza, krzyżowe reakcje nadwrażliwości na inne leki z grupy tienopirydyn, omamy, stany splątania, zaburzenia smaku, skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego (w tym wrzodziejące i limfocytowe), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaburzenia czynności wątroby, ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, zapalenie kłębuszków nerkowych, zaburzenia czynności nerek, gorączka, bóle mięśniowe, bóle stawów, reakcje anafilaktyczne i podobne do anafilaktycznych, pokrzywka, wysypka, liszaj płaski, ciężkie reakcje skórne (martwica toksyczna rozpływna naskórka, zespół Stevensa i Johnsona, rumień wielopostaciowy, ostra uogólniona osutka krostkowa), obrzęk naczynioruchowy, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi.
Interakcje
Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i doustnych leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to zwiększać intensywność krwawień. Chociaż podawanie klopidogrelu w dawce 75 mg na dobę nie wpłynęło na farmakokinetykę S-warfaryny ani na wartość INR u pacjentów leczonych długotrwale warfaryną, jednoczesne podawanie klopidogrelu i warfaryny zwiększa ryzyko krwawienia z uwagi na niezależny wpływ na hemostazę. Należy zachować ostrożność stosując klopidogrel u pacjentów, którzy otrzymują jednocześnie inhibitory glikoprotein IIb/IIIa. Kwas acetylosalicylowy (ASA) nie modyfikuje hamowania przez klopidogrel agregacji płytek indukowanej ADP, natomiast klopidogrel nasila działanie ASA na indukowaną kolagenem agregację płytek. Jednak jednoczesne stosowanie 500 mg ASA 2 razy na dobę w ciągu 1 dnia nie przedłuża znacząco czasu krwawienia indukowanego przyjmowaniem klopidogrelu. Możliwa jest interakcja farmakodynamiczna pomiędzy klopidogrelem a ASA, prowadząca do zwiększenia ryzyka krwawienia, dlatego jednoczesne stosowanie tych leków wymaga zachowania ostrożności. W badaniach klinicznych stosowanie klopidogrelu nie wymagało modyfikowania dawki heparyny, ani nie zmieniało wpływu heparyny na krzepnięcie krwi. Jednoczesne podawanie heparyny nie wpływa na hamowanie agregacji płytek indukowane przez klopidogrel. Farmakodynamiczna interakcja pomiędzy klopidogrelem a heparyną jest możliwa i może prowadzić do zwiększenia ryzyka krwawienia, dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych leków. Bezpieczeństwo jednoczesnego podawania klopidogrelu, leków trombolitycznych swoistych lub nieswoistych dla fibryny oraz heparyn oceniano u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego - częstość występowania klinicznie znaczącego krwawienia była podobna, jak obserwowana przy jednoczesnym podawaniu leków trombolitycznych i heparyny z ASA. W badaniu klinicznym jednoczesne podawanie klopidogrelu i naproksenu zwiększało utratę krwi z przewodu pokarmowego. Nie jest obecnie potwierdzone, czy istnieje zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego podczas stosowania wszystkich NLPZ i dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania NLPZ (w tym inhibitorów COX-2) i klopidogrelu. Ponieważ selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) wpływają na aktywację płytek krwi i zwiększają ryzyko krwawienia, należy zachować ostrożność stosując jednocześnie SSRI i klopidigrel. Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do aktywnego metabolitu częściowo przez CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego izoenzymu może zmniejszać kliniczną skuteczność preparatu - należy unikać jednoczesnego podawania klopidogrelu oraz silnych i umiarkowanych inhibitorów CYP2C19, np.: fluwoksaminy, fluoksetyny, moklobemidu, worykonazolu, flukonazolu, tyklopidyny, cyprofloksacyny, cymetydyny, karbamazepiny, okskarbazepiny, chloramfenikolu. Nie zaleca się równoczesnego stosowania klopidogrelu i omeprazolu lub ezomeprazolu (inhibitory CYP2C9). Pantoprazol i lanzoprazol w mniejszym stopniu zmniejszają ekspozycję na metabolit klopidogrelu; klopidogrel można stosować z pantoprazolem. Brak dowodów wskazujących na to, aby inne leki zmniejszające wydzielanie soku żołądkowego, takie jak leki blokujące receptor H2 (poza cymetydyną, która jest inhibitorem CYP2C19) lub leki zobojętniające sok żołądkowy wpływały na przeciwpłytkowe działanie klopidogrelu. Nie obserwowano znaczących klinicznie interakcji farmakodynamicznych w przypadku jednoczesnego podawania klopidogrelu z atenololem, nifedypiną lub z oboma tymi lekami jednocześnie. Ponadto, na farmakodynamiczną aktywność klopidogrelu nie wpływało znacząco jednoczesne podawanie fenobarbitalu oraz estrogenu. Klopidogrel nie wpływa na farmakokinetykę digoksyny i teofiliny. Leki zobojętniające sok żołądkowy nie zmieniają stopnia wchłaniania klopidogrelu. Dane z badania klinicznego wskazują, że fenytoina i tolbutamid mogą być bezpiecznie podawane jednocześnie z klopidogrelem. Poza informacjami o specyficznych interakcjach, opisanych powyżej, nie przeprowadzono badań interakcji klopidogrelu z niektórymi lekami zwykle podawanymi pacjentom z zakrzepicą w przebiegu objawowej miażdżycy. Jednak pacjenci włączani do badań klinicznych z klopidogrelem otrzymywali jednocześnie wiele leków, w tym moczopędne, β-adrenolityki, inhibitory ACE, antagonistów wapnia, obniżające stężenie cholesterolu, rozszerzające naczynia wieńcowe, przeciwcukrzycowe (włącznie z insuliną), przeciwpadaczkowe, antagonistów GPIIb/IIIa, bez wystąpienia klinicznie znaczących niepożądanych interakcji.
Przeciwwskazania
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w przypadku:
• ciężkich zaburzeń czynności wątroby
• czynnego patologicznego krwawienia, takiego jak wrzód trawienny lub krwotok wewnątrzczaszkowy.
Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie ciąży.
Nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
