Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Różne postacie schizofrenii oraz ostre zaburzenia psychotyczne (także katatoniczne) z towarzyszącymi objawami pobudzenia psychoruchowego, manii i urojeń.
Dawkowanie
Doustnie. Początkowa dawka wynosi 50-100 mg na dobę, w dalszym etapie leczenia stopniowo, zwiększając dawkę do 300-600 mg na dobę w dawkach podzielonych. Maksymalna dawka lecznicza wynosi 800 mg na dobę w dawkach podzielonych. Dawka podtrzymująca wynosi 75-300 mg na dobę. Leczenie pacjentów ambulatoryjnych należy rozpocząć od najmniejszych skutecznych dawek, a następnie dawkę można zwiększyć aż do uzyskania pożądanej reakcji na leczenie. W celu uzyskania szybszej reakcji na leczenie u pacjentów hospitalizowanych można rozpocząć leczenie od większych dawek. Nie zaleca się nagłych zmian dawkowania, ponieważ zwiększa to ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Maksymalne działanie przeciwpsychotyczne uzyskuje się po 1-3 tyg. leczenia. W przypadku podawania dawki optymalnej przez dłuższy czas, należy ją stopniowo zmniejszać do najmniejszej dawki skutecznej. Odstawianie leku. Leczenie zaburzeń psychotycznych jest kuracją długotrwałą. W przypadku uzyskania zadowalającej poprawy nie jest wskazane zbyt szybkie redukowanie dawki. Dawki należy zmniejszać stopniowo przez kilka do kilkunastu miesięcy. Decyzja lekarza o przerwaniu leczenia może być oparta jedynie na doświadczeniu klinicznym z uwzględnieniem dotychczasowego przebiegu choroby oraz stanu pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. W niewydolności nerek nie ma konieczności zmiany dawkowania. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby wskazane jest stosowanie połowy dawki dla dorosłych, a w ciężkiej niewydolności wątroby przerwanie podawania leku. U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie połowy dawki dla dorosłych; takie dawkowanie zapewnia zwykle pożądane działanie lecznicze. Ze względu na brak dostatecznych danych, które pozwoliłyby ocenić bezpieczeństwo stosowania leku nie należy stosować u pacjentów w wieku poniżej 16 lat.
Działanie
Lek z grupy neuroleptyków, piperazynowa pochodna fenotiazyny. Działanie perazyny związane jest głównie z hamującym wpływem na układ dopaminergiczny o.u.n. Blokuje receptory postsynaptyczne oraz hamuje uwalnianie i wychwyt neuronalny dopaminy. Przeciwpsychotyczne działanie związane jest z blokowaniem receptorów dopaminergicznych D2, co powoduje zmniejszenie nasilenia objawów typu urojenia i omamy. Perazyna powoduje również rozluźnienie mięśni szkieletowych oraz wykazuje słabe działanie przeciwhistaminowe. Jest szybko wchłaniana z przewodu pokarmowego, stężenie maksymalne we krwi osiąga po 2-4 h od podania. Wiąże się w 95-98% z białkami osocza. Przenika przez barierę krew-mózg, osiągając wyższe stężenie w mózgu niż w osoczu. Perazyna i jej metabolity przenikają przez łożysko oraz do mleka matki. Perazyna jest metabolizowana w wątrobie. Wydalana jest z moczem oraz żółcią głównie w postaci metabolitów.
Skład
1 tabl. zawiera 25 mg perazyny w postaci dimaleinianu. 1 tabl. 25 mg zawiera 72,45 mg laktozy.
Działania niepożądane
Bardzo często: mlekotok. Często: zmiana ciśnienia wewnątrzgałkowego, obrzęk błony śluzowej nosa, zaparcia, trudności w oddawaniu moczu, zwiększenie masy ciała, suchość błon śluzowych jamy ustnej, nasilone pragnienie, zaburzenia czynności seksualnych (np. zaburzenia erekcji, ejakulacji). Niezbyt często: dyskinezy, zespół objawów parkinsonizmu, zaburzenia snu, ogólny niepokój, zwiększone występowanie koszmarów nocnych, dezorientacja i otępienie. Rzadko: zmiany czucia w dłoniach i stopach, napady drgawek, nadwrażliwość oczu na światło, ciężkie reakcje fototoksyczne, którym towarzyszy odkładanie się pigmentu, zapaść naczyniowa, ginekomastia u mężczyzn, epizody majaczenia, stany splątania. Bardzo rzadko: obrzęki, agranulocytoza, objawy pozapiramidowe (objawiające się akatyzją, często połączoną z depresją występującą po fazie maniakalnej psychozy), złośliwy zespół neuroleptyczny, zaburzenia oddychania, dolegliwości żołądkowo-jelitowe, nudności, zgorzelinowe zapalenie jelit, toczeń rumieniowaty, cholestaza. Częstość nieznana: fałszywe wyniki testów ciążowych, arytmia, obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, zmniejszenie liczby leukocytów, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmiany skórne o charakterze pokrzywki lub podrażnienia, krwawienie z nosa, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, zaburzenia miesiączkowania, powiększenie gruczołów piersiowych u kobiet. Po zastosowaniu maksymalnych dawek może dojść do ciężkiego uszkodzenia wątroby.
Interakcje
Podanie perazyny razem z: lewodopą powoduje wzajemne znoszenie ich działania; cymetydyną powoduje zwiększenie biodostępności perazyny; węglanem litu zwiększa ryzyko uszkodzenia układu nerwowego i hiperglikemii, lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne nasila działanie hipotensyjne; lekami o działaniu przeciwcholinergicznym (atropina, triheksyfenidyl) zwiększa ryzyko wystąpienia majaczeń, zmniejsza siłę działania przeciwpsychotycznego; etanolem, lekami nasennymi i uspokajającymi zwiększa działanie uspokajające i ryzyko powikłań oddechowych (porażenie ośrodka oddechowego); lekami przeciwpadaczkowymi (np. fenytoina, karbamazepina) powoduje zmniejszenie działania przeciwpsychotycznego perazyny, osłabienie działania przeciwdrgawkowego; podawanie perazyny jednocześnie z karbamazepiną powoduje zwiększenie ryzyka wystąpienia objawów neurotoksyczności i uszkodzenia elementów krwi; doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi osłabia działanie przeciwzakrzepowe; inhibitorami MAO i środkami antykoncepcyjnymi skutkuje osłabieniem działania uspokajającego perazyny oraz nasileniem występujących po niej działań niepożądanych; lekami przeciwcukrzycowymi powoduje zmniejszenie ich działania; opioidowymi lekami przeciwbólowymi oraz innymi środkami przeciwbólowymi i przeciwgorączkowymi nasila ich działanie przeciwbólowe i uspokajające; trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi (np. imipramina, amitryptylina) powoduje wzajemne zahamowanie wychwytu leków przez tkanki; lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (np. fluoksetyna, fluwoksamina, sertralina) powoduje wzajemnie zahamowanie wychwytu leków przez tkanki oraz znaczne podwyższenie stężenia perazyny we krwi; lekami mielotoksycznymi (fenylbutazon, aminofenazon, chloramfenikol) skutkuje zwiększonym ryzykiem zaburzeń hemopoezy.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne leki przeciwpsychotyczne, szczególnie pochodne fenotiazyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Złośliwy zespół neuroleptyczny w wywiadzie. Ciężkie uszkodzenie szpiku kostnego lub komórek krwi. Stany śpiączkowe. Ostre zatrucia jednym z wymienionych środków: leki nasenne, opioidy, inne leki neuroleptyczne, leki uspokajające, leki przeciwdepresyjne, alkohol. Guzy zależne od prolaktyny, ze względu na zwiększone wydzielanie prolaktyny pod wpływem perazyny. Ciężka niewydolność wątroby. Stany depresyjne. Ciąża i okres karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
