Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie stanów związanych ze zwiększoną aktywnością osteoklastów: przerzutów nowotworowych do kości (z przewagą procesów litycznych) i szpiczaka mnogiego; hiperkalcemii w przebiegu chorób nowotworowych; choroby Pageta kości.
Dawkowanie
Lek podaje się wyłącznie w postaci dożylnej infuzji. Szybkość wlewu nie powinna być większa niż 60 mg/godzinę (1 mg/min), a stężenie pamidronianu w płynie infuzyjnym nie większe niż 90 mg/250 ml. U pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek szybkość infuzji nie powinna przekraczać 20 mg/h. Dawkę 90 mg należy podawać w 250 ml płynu infuzyjnego w infuzji trwającej 2 h. Jednakże u pacjentów ze szpiczakiem mnogim i u pacjentów z hiperkalcemią w przebiegu chorób nowotworowych, nie zaleca się stosowania dawki większej niż 90 mg w 500 ml płynu infuzyjnego, w infuzji trwającej 4 h. Przerzuty nowotworowe do kości (z przewagą procesów litycznych) i szpiczak mnogi. Zalecana dawka to 90 mg w pojedynczej infuzji podawanej co 4 tyg. U pacjentów z przerzutami do kości, poddawanych chemioterapii w odstępach 3 tyg., preparat można stosować co 3 tyg. Hiperkalcemia w przebiegu chorób nowotworowych. Pacjenci muszą zostać odpowiednio nawodnieni roztworem soli fizjologicznej przed podaniem preparatu i podczas jego stosowania. Całkowita dawka, którą należy podać w czasie jednej kuracji zależy od początkowego stężenia wapnia w surowicy. Przy stężeniu wapnia całkowitego <3,0 mmol/l (<12 mg/100 ml) zalecana całkowita dawka preparatu wynosi 15-30 mg, przy stężeniu wapnia 3-3,5 mmol/l (12-14 mg/100 ml) - 30-60 mg, przy stężeniu wapnia 3,5-4 mmol/l (14-16 mg/100 ml) - 60-90 mg, przy stężeniu >4 mmol/l (>16 mg/100 ml) - 90 mg. Całkowita dawka może być podana w jednej infuzji, jak również w kilku wlewach w ciągu 2-4 kolejnych dni. Maksymalna dawka na pełną kurację wynosi 90 mg. Dotyczy to pierwszego jak i następnych kursów podawania leku. Istotne zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy występuje w ciągu 24-48 h po podaniu; normalizacja stężenia wapnia - w ciągu 3-7 dni. Jeżeli nie osiągnie się normalizacji stężenia wapnia w tym czasie można podać kolejne dawki preparatu. Okres trwania odpowiedzi może być różny u poszczególnych pacjentów, a leczenie może być powtórzone w każdym przypadku nawrotu hiperkalcemii. Lek może być mniej skuteczny w miarę zwiększania liczby stosowanych kursów leczniczych. Choroba Pageta kości. Zalecana dawka na jeden cykl leczenia wynosi 180-210 mg. Preparat można podać zarówno w postaci 6 dawek po 30 mg raz na tydzień (dawka całkowita 180 mg), jak również 3 dawek po 60 mg co drugi tydzień. W przypadku stosowania pojedynczej dawki 60 mg, zaleca się rozpoczęcie leczenia od dawki 30 mg (całkowita dawka 210 mg). Sposób podawania w którym pomija się dawkę początkową, może być powtórzony po 6 mies., aż do uzyskania remisji choroby oraz w przypadku wystąpienia nawrotu.
Preparat należy rozpuścić w jałowej wodzie do wstrzykiwań (dołączonej do opakowania), a następnie przygotowany roztwór rozcieńczyć w płynie infuzyjnym nie zawierającym jonów wapnia (np. 0,9% roztwór NaCl lub 5% roztwór glukozy).
Działanie
Bisfosfonian hamujący osteoklastyczną resorpcję kości
Skład
Lek zawiera substancję: pamidronian disodowy
Działania niepożądane
Bardzo często: gorączka i objawy grypopochodne czasami ze złym samopoczuciem, dreszczami, uczuciem zmęczenia i nagłym zaczerwienieniem twarzy, hipokalcemia, hipofosfatemia. Często: przemijający ból kości, bóle stawów, bóle mięśni, uogólnione bóle, nudności, wymioty, brak łaknienia, ból brzucha, biegunka, zaparcie, zapalenie błony śluzowej żołądka, nadciśnienie tętnicze, zapalenie spojówek, niedokrwistość, trombocytopenia, limfocytopenia, wysypka, reakcje alergiczne włącznie z reakcjami rzekomoanafilaktycznymi (skurcz oskrzeli, duszność, obrzęk naczynioruchowy), odczyny w miejscu wstrzyknięcia (ból, zaczerwienienie, obrzmienie, stwardnienie, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył), objawowa hipokalcemia (parestezja, tężyczka), ból głowy, bezsenność, senność, hipokaliemia, hipomagnezemia, zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy krwi. Niezbyt często: kurcze mięśni, niestrawność, niedociśnienie tętnicze, drgawki, pobudzenie, zawroty głowy, letarg, zapalenie błony naczyniowej oka (zapalenie tęczówki, zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego), ostra niewydolność nerek, świąd, nieprawidłowe wskaźniki prób czynnościowych wątroby, zwiększone stężenie mocznika w surowicy krwi. Rzadko: ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków nerkowych łącznie z niewydolnością, zespół nerczycowy. Bardzo rzadko: lewokomorowa niewydolność krążenia (duszność, obrzęk płuc), zastoinowa niewydolność serca (obrzęki) w związku z przeciążeniem płynami, pogorszenie istniejących chorób nerek, krwiomocz, zapalenie twardówki, zapalenie nadtwardówki, widzenie żółtych barw, leukopenia, wstrząs anafilaktyczny, hiperkaliemia, hipernatremia. Ponadto obserwowano pojedyncze przypadki zwiększonej częstości występowania migotania przedsionków.
Interakcje
Nie obserwowano interakcji pomiędzy pamidronianem a lekami powszechnie stosowanymi w terapii nowotworów. Pamidronian disodu i kalcytonina stosowane jednocześnie u pacjentów z ciężką hiperkalcemią działały synergicznie, co prowadziło do szybszego zmniejszania stężenia wapnia w surowicy krwi. Należy zachować ostrożność podczas podawania pamidronianu z innymi potencjalnie nefrotoksycznymi lekami. U pacjentów ze szpiczakiem mnogim ryzyko zaburzenia czynności nerek może zwiększyć się przy jednoczesnym podawaniu z talidomidem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inne bisfosfoniany.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
