Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Interakcje
Opis
Preparat Nimesil w saszetkach wykazuje silne działanie przeciwbólowe. Należy go więc przepisywać jedynie jako lek drugiego rzutu. Stosuje się go m.in. w przypadku bolesnego miesiączkowania. Zalecenie przyjmowania granulatu Nimesil 100 mg wskazane jest jedynie po wykonaniu niezbędnych badań klinicznych, uwzględniających ocenę ryzyka wybranego pacjenta. Sugerowana cena obejmuje 30 saszetek leku.
Dawkowanie
Lek dostępny jest w formie granulatu, zawierającego 100 mg substancji czynnej. Należy przyjmować go po posiłkach, 2 razy na dobę (osoby dorosłe i dzieci powyżej 12 lat). Preparat można stosować przez maksymalnie 15 dni z rzędu.
W przypadku pacjentów w wieku podeszłym, jak i z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem pracy nerek (klirens kreatyniny 30-80 ml/min), można podawać pełną zalecaną dawkę. Nie należy natomiast podawać leku Nimesil osobom z zaburzeniem czynności wątroby.
Działanie
Lek Nimesil w saszetkach należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, mających działanie przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Jego działanie oparte jest na hamowaniu aktywności cyklooskygenazy, która jest enzymem uczestniczącym w syntezie prostaglandyn. Preparat stosuje się doustnie, co zapewnia mu optymalną absorpcję w organizmie.
Najwyższe stężenie we krwi występuje po około 2-3 godzinach od zażycia. W 97,5% wiąże się z białkami osocza. Jego metabolizacja ma miejsce przede wszystkim w wątrobie, przy czym wykorzystuje liczne szlaki metaboliczne, włączając w to izoenzymy CYP2C9 cytochromu P-450. Produktem metabolizmu nimesulidu jest pochodna para hydroksylowa, która wykazuje aktywność farmakologiczną. Substancja aktywna jest wydalana w około 50% przez układ wydalniczy, a w 29% wraz ze stolcem. Około 1-3% preparatu w formie niezmienionej jest usuwane z organizmu wraz z moczem. T0,5 wynosi 3,2-6 h.
Skład
1 saszetka zawiera 100 mg nimesulidu. Oprócz tego w składzie znajduje się sacharoza.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, tak i Nimesil może wywoływać działania niepożądane. Do najczęstszych należą: biegunka, nudności, wymioty, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Drugimi w częstotliwości występowania są natomiast: zawroty głowy, nadciśnienie, duszność, zaparcia, wzdęcia, zapalenie błony śluzowej żołądka, krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i perforacja dwunastnicy lub żołądka (w niektórych przypadkach zakończone zgonem), świąd, wysypka, zwiększona potliwość, obrzęki. Do rzadkich objawów należą: niedokrwistość, eozynofilia, reakcje nadwrażliwości, hiperkaliemia, lęki, niepokój, koszmary senne, zamazane widzenie, tachykardia, krwawienia, zmiany ciśnienia tętniczego, uderzenia gorąca, rumień, zapalenie skóry, bolesne oddawanie moczu, krwiomocz, zatrzymanie moczu, złe samopoczucie, osłabienie. Wśród bardzo rzadkich objawów niepożądanych wyróżnia się takie reakcje jak: trombocytopenia, pancytopenia, plamica, reakcja anafilaktyczna, ból głowy, senność, zespół Reya, zaburzenia widzenia, zawroty głowy, astma, skurcz oskrzeli, bóle brzucha, niestrawność, zapalenie jamy ustnej, smoliste stolce, zapalenie wątroby, piorunujące zapalenie wątroby (w tym przypadki śmiertelne), żółtaczka, cholestaza, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, obrzęki twarzy, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, niewydolność nerek, skąpomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, hipotermia. W niektórych przypadkach zaobserwowano też: krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy oraz choroby Crohna. Ponadto przy zastosowaniu NLPZ obserwuje się również niewydolność serca.
Przeciwwskazania
Głównym przeciwwskazaniem do stosowania leku Nimesil jest nadwrażliwość na którąkolwiek substancję czynną lub pomocniczą wyrobu. Wśród objawów, świadczących o nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy, wyróżnia się m.in. skurcz oskrzeli, nieżyt nosa i wysypki, a także objawy uszkodzenia wątroby. Przeciwwskazaniem jest również dotychczasowe zażywanie środków, które mogą wykazywać działanie szkodliwe dla wątroby.
Nie należy przyjmować preparatu w przypadku uzależnienia od alkoholu, leków czy narkotyków. Zażywanie go wyklucza również choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy (tyczy się to też przewlekle pojawiających się dolegliwości), a także krwawienie z układu pokarmowego, do OUN, jak i czynne krwawienia i choroby przebiegające z krwawieniem. Przeciwwskazaniem jest również ciężkie zaburzenie krzepnięcia, niewydolność serca, nerek lub wątroby.
Ostatecznie leku Nimesil nie można stosować także u osób z objawami grypopodobnymi lub z gorączką, a także u dzieci poniżej 12 roku życia. Niewskazane jest również podawanie preparatu kobietom w III trymestrze ciąży i w okresie karmienia piersią.
Interakcje
Lek Nimesil nie powinien być łączony z innymi niesteroidowymi preparatami przeciwzapalnymi (wliczając w to inhibitory cyklooksygenazy-2), a także innymi środkami działającymi przeciwbólowo. W przypadku połączenia nimesulidu z warfaryną, ASA czy innymi lekami, mającymi właściwości przeciwzakrzepowe zwiększa się ryzyko krwotoków, dlatego nie należy stosować takich połączeń u pacjentów, którzy mają zaburzone krzepnięcie krwi. Ponadto składnik aktywny preparatu Nimesil osłabia również działanie furosemidu. Jeśli konieczne jest połączenie obu leków, należy stale monitorować parametry homeostazy. W połączeniu z kortykosteroidami, a także lakami hamującymi działanie płytek i SSR istnieje ryzyko wystąpienia wrzodów żołądka, dwunastnicy lub krwawienia z przewodu pokarmowego.
U osób ze stwierdzonymi zaburzeniami funkcjonowania nerek (np. pacjentów odwodnionych lub w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne podawanie leków hamujących cyklooksygenazę i inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II może prowadzić do dodatkowego pogorszenia czynności nerek (może też dojść do ich ostrej niewydolności), które zazwyczaj jest przemijające. Szczególna ostrożność jest wskazana przy stosowaniu połączenia obu leków u osób w podeszłym wieku. Dlatego też pacjent powinien otrzymywać odpowiednią ilość płynów, a czynność nerek powinna być stale monitorowana. Składnik aktywny Nimesilu może też przyczynić się do zwiększenia stężenia litu we krwi, dlatego też należy kontrolować jego poziom w organizmie leczonego. Nimesulid hamuje czynność izoenzymu CYP2C9 i może powodować zwiększenie stężenia we krwi leków będących substratami tego enzymu. Zwiększa stężenie metotreksatu we krwi (konieczne jest zachowanie ostrożności przy podawaniu nimesulidu w czasie krótszym niż 24 h przed podaniem metotreksatu lub po jego podaniu). Może nasilać nefrotoksyczne działanie cyklosporyny. Ponadto lek może być też wypierany z połączeń z białkami przez takie substancje jak np. tolbutamid, kwas salicylowy czy walproinowy. Nie stwierdzono jednak klinicznego znaczenia tych interakcji. Przeprowadzono badania dotyczące możliwości występowania interakcji farmakokinetycznych nimesulidu z glibenklamidem, teofiliną, warfaryną, digoksyną, cymetydyną, środkami alkalizującymi (w tym połączeniami wodorotlenku glinu i magnezu) – nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
