Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
Opis
Substancja czynna, chlorowodorek naltreksonu, należy do grupy leków działających na układ nerwowy – leków stosowanych w leczeniu uzależnień.
W jakim celu stosuje się lek NaltexChlorowodorek naltreksonu stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami lub innymi metodami leczenia, aby pomóc pacjentom uzależnionym od narkotyków, takich jak heroina (opioidy), przezwyciężyć uzależnienie. Jest on również wskazany jako lek wspomagający utrzymanie abstynencji w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Naltrekson blokuje receptory w mózgu, a w ten sposób blokuje działanie opioidów. Pacjenci nie doświadczają już stanu euforii, którego doświadczali po przyjęciu opioidów.
Dawkowanie
Zalecana dawka to 1 tabletka na dobę, chyba że lekarz przepisze inaczej.
- Lek Naltex należy przyjmować doustnie, popijając niewielką ilością płynu.
- Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Naltex nie wolno stosować żadnych innych opioidów przez okres 7–10 dni. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz może wykonać badanie, aby ustalić czy w organizmie pacjenta nie ma pozostałości tych leków. Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od podania dawki wynoszącej pół tabletki na dobę (25 mg), którą później zwiększa się do jednej tabletki na dobę (50 mg).
- Lek Naltex należy stosować wyłącznie w celu leczenia zaburzenia, na które lekarz przepisał ten lek.
- Ważne, aby lek przyjmować i dawkować ściśle według zaleceń lekarza.
- Ważne, aby kontynuować przyjmowanie leku Naltex przez okres jaki zalecił lekarz. Leczenie może trwać przez trzy miesiące lub dłużej, zależnie od decyzji lekarza. Lek Naltex należy stosować w połączeniu z innymi metodami leczenia.
Przeciwwskazania
Kiedy nie przyjmować leku Naltex:
- jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek naltreksonu lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów lub jest poddany leczeniu z utrzymaniem abstynencji (odmawianie sobie), gdyż może wystąpić zespół abstynencji lub jego nasilenie,
- jeśli pacjent stale przyjmuje produkt leczniczy zawierający opioid, jak na przykład niektóre leki przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe (takie jak glinka kaolinowa i morfina) i przeciwbólowe,
Uwaga: chlorowodorek naltreksonu nie ma wpływu blokującego na leki przeciwbólowe, które nie zawierają opioidów (np. ibuprofen, paracetamol i kwas acetylosalicylowy),
- jeśli pacjent ma ostre zapalenie wątroby lub jeśli czynność wątroby jest zaburzona,
- jeśli pacjent ma zespół odstawienny po podaniu chlorowodorku naltreksonu,
- jeśli pacjent przyjmuje metadon.
Skład
- Substancją czynną leku jest chlorowodorek naltreksonu. Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg chlorowodorku naltreksonu.
- Ponadto lek zawiera: Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, krzemionka oloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Otoczka: hypromeloza (E464), makrogol 400, polisorbat 80 (E433), żelaza tlenek żółty (E172), żelaza tlenek czerwony (E172), tytanu dwutlenek (E171).
Działania niepożądane
Bardzo często (mogą wystąpić u więcej niż u 1 pacjenta na 10):
- trudności z zasypianiem,
- lęk lub nerwowość,
- skurcze i bóle brzucha,
- nudności i (lub) wymioty
- osłabienie,
- ból stawów i (lub) mięśni,
- ból głowy,
- szybkie lub nieregularne bicie serca,
- niepokój.
Często (mogą wystąpić u mniej niż 1 pacjenta na 10):
- drażliwość,
- zmiany nastroju,
- przypływ energii,
- przygnębienie,
- zawroty głowy,
- dreszcze,
- nasilone pocenie się,
- zawroty głowy pochodzenia błędnikowego,
- wzmożone łzawienie,
- przyspieszona akcja serca,
- kołatanie serca,
- zmiana zapisu EKG,
- ból w klatce piersiowej,
- biegunka,
- zaparcia,
- wysypka,
- zatrzymanie moczu,
- opóźniony wytrysk,
- zaburzenia erekcji,
- utrata apetytu,
- pragnienie.
Niezbyt często (mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów):
- niektóre zakażenia (np. opryszczka wargowa, grzybica stóp),
- obrzęk, powiększenie węzłów chłonnych,
- omamy,
- stan splątania,
- depresja,
- paranoja,
- dezorientacja,
- koszmary senne,
- pobudzenie,
- spadek popędu płciowego,
- niezwykłe sny,
- drżenie,
- denność,
- niewyraźne widzenie,
- podrażnienie oka,
- światłowstręt,
- obrzęk oczu,
- ból oczu,
- przemęczenie wzroku,
- dolegliwości uszne,
- ból ucha,
- dzwonienie w uszach,
- zawroty głowy,
- wahania ciśnienia krwi,
- wypieki (rumieńce),
- przekrwienie błony śluzowej nosa i uczucie dyskomfortu,
- kichanie,
- zwiększone wytwarzanie śluzu w oskrzelach,
- dolegliwości ze strony zatok,
- zaburzenia głosu,
- duszność, trudności w oddychaniu,
- kaszel,
- ziewanie,
- katar,
- wzdęcia,
- hemoroidy,
- wrzody,
- suchość w jamie ustnej,
- zaburzenia czynności wątroby (w tym zapalenie wątroby),
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
- przetłuszczająca się skóra,
- świąd,
- trądzik,
- wypadanie włosów,
- ból w pachwinie,
- częstsze oddawanie moczu,
- zapalenie pęcherza moczowego,
- zwiększony apetyt,
- spadek masy ciała,
- przyrost masy ciała,
- gorączka,
- ból,
- zimne dłonie lub stopy,
- uczucie gorąca.
Rzadko (mogą wystąpić u 1 na 1000 pacjentów):
- myśli samobójcze,
- próby samobójcze,
- zaburzenia krzepnięcia krwi,
- zaburzenia mowy.
Bardzo rzadko (mogą wystąpić u 1 na 10 000 pacjentów):
- euforia,
- wysypka skórna/ wykwity
- uszkodzenie mięśni szkieletowych.
Przechowywanie
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
