Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
Opis
Wskazania:Chlorowodorek naltreksonu stosuje się w skojarzeniu z innymi lekami lub innymi metodami leczenia, aby pomóc pacjentom uzależnionym od narkotyków, takich jak heroina (opioidy), przezwyciężyć uzależnienie. Jest on również wskazany jako lek wspomagający utrzymanie abstynencji w leczeniu uzależnienia od alkoholu. Naltrekson blokuje receptory w mózgu, a w ten sposób blokuje działanie opioidów. Pacjenci nie doświadczają juz stanu euforii, którego doświadczali po przyjęciu opioidów.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zalecana dawka to 1 tabletka na dobę, chyba ze lekarz przepisze inaczej.
Lek Naltrexone Hydrochloride Accord nalezy przyjmować doustnie, popijając niewielką ilością płynu.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Naltrexone Hydrochloride Accord nie wolno stosować żadnych innych opioidów przez okres 7–10 dni. Przed rozpoczęciem leczenia lekarz może wykonać badanie, aby ustalić czy w organizmie pacjenta nie ma pozostałości tych leków.
Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od podania dawki wynoszącej pół tabletki na dobę (25 mg), którą później zwiększa się do jednej tabletki na dobę (50 mg).
Lek Naltrexone Hydrochloride Accord należy stosować wyłącznie w celu leczenia zaburzenia, na które lekarz przepisał ten lek.
Działanie
Długo działający, swoisty antagonista opioidowy o nieznacznej komponencie agonistycznej. Wiąże się kompetycyjnie z receptorami zlokalizowanymi w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym, blokując dostęp egzogennych opioidów do tych receptorów. Naltrekson nie powoduje uzależnienia fizycznego ani psychicznego, a na jego działanie antagonistyczne wobec receptora opioidowego nie rozwija się tolerancja. Mechanizm działania w leczeniu alkoholizmu nie został całkowicie wyjaśniony. Podejrzewa się interakcję z endogennym układem opioidowym. Istnieje hipoteza, że spożycie alkoholu u ludzi wzmacnia indukowaną przez alkohol stymulacje endogennego układu opioidowego. Leczenie naltreksonem nie polega na wywołaniu niechęci i nie powoduje negatywnych reakcji po spożyciu alkoholu. Wydaje się, że głównym skutkiem leczenia naltreksonem pacjentów uzależnionych od alkoholu jest zmniejszenie potrzeby napicia się alkoholu w czasie abstynencji i po spożyciu jego niewielkich ilości oraz zmniejszenie ryzyka nawrotu niekontrolowanych epizodów upijania się po spożyciu niewielkiej ilości alkoholu, co z kolei zwiększa szansę na przerwanie mechanizmu pozytywnych wzmocnień, prowadzących do pełnego nawrotu choroby, której towarzyszy całkowita utrata kontroli. . Po podaniu p.o. wchłania się szybko i całkowicie, a maksymalne stężenie w osoczu osiąga 1 h po podaniu. Metabolizowany w wątrobie, a głównymi metabolitami są: 6-beta-naltreksol (który jest metabolitem aktywnym) i pochodna hydroksylowa(nieczynna biologicznie). Metabolity wydalane są głównie z moczem, t1/2 wynosi odpowiednio dla naltreksonu i 6-beta-naltreksolu: 4 i 13 h. Ok. 60% dawki doustnej jest wydalane z moczem w postaci glukuronianu 6-beta-naltreksonu oraz chlorowodorku naltreksonu w ciągu 48 h.
Skład
Substancją czynną leku jest chlorowodorek naltreksonu. Każda tabletka powlekana zawiera 50 mg chlorowodorku naltreksonu.
Ponadto lek zawiera:
Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna, krospowidon, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Otoczka: hypromeloza (E464), makrogol 400, polisorbat 80 (E433), żelaza tlenek żółty (E172),
żelaza tlenek czerwony (E172), tytanu dwutlenek (E171).
Działania niepożądane
Bardzo często: nerwowość, lęk, bezsenność, ból głowy, trudności z zasypianiem, niepokój, ból brzucha, skurcz brzucha, nudności, wymioty, bóle stawów, bóle mięśni, osłabienie, astenia. Często: zmniejszony apetyt, zaburzenia afektywne, przygnębienie, drażliwość, zmiany nastroju, zawroty głowy, dreszcze, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, wzmożone łzawienie, tachykardia, kołatanie serca, zmiany zapisu EKG, ból w klatce piersiowej, biegunka, zaparcie, wysypka, zatrzymanie moczu, opóźniony wytrysk, zaburzenia erekcji, utrata apetytu, pragnienie, zwiększona ilość energii, dreszcze, nadmierne pocenie się. Niezbyt często: opryszczka wargowa, grzybica stóp, powiększenie węzłów chłonnych, omamy, stan splątania, depresja, paranoja, dezorientacja, koszmary senne, pobudzenie, spadek libido, niezwykłe sny, drżenie, senność, niewyraźne widzenie, podrażnienie oka, światłowstręt, obrzęk oka, ból oka, osłabienie siły wzroku, dolegliwości ze strony uszu, ból ucha, dzwonienie w uszach, zaburzenia równowagi, wahania ciśnienia tętniczego, rumieńce, przekrwienie błony śluzowej nosa, dyskomfort w nosie, wodnisty wyciek z nosa, kichanie, ból jamy ustnej i gardła, zwiększone wytwarzanie śluzu w oskrzelach, dolegliwości ze strony zatok, duszność, dysfonia, kaszel, ziewanie, wzdęcia, hemoroidy, owrzodzenie w obrębie przewodu pokarmowego, suchość w jamie ustnej, zaburzenia czynności wątroby, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zapalenie wątroby, zwiększenie aktywności aminotransferaz podczas leczenia (po zakończeniu stosowania leku aktywność aminotransferaz wraca do wartości wyjściowych w ciągu kilku tygodni), wyprysk, łojotok, świąd, trądzik, łysienie, ból w pachwinie, częstomocz, dyzuria, zwiększony apetyt, zmniejszenie lub zwiększenie masy ciała, gorączka, ból, zimne dłonie lub stopy, uczucie gorąca. Rzadko: pierwotna małopłytkowość immunologiczna, myśli i próby samobójcze, zaburzenia mowy. Bardzo rzadko: euforia, osutka, rabdomioliza. Doświadczenie z przedawkowaniem leku jest ograniczone, nie odnotowano objawów działania toksycznego w badaniu, w którym ochotnicy otrzymywali lek w dawce 800 mg/d przez 7 dni; postępowanie objawowe w połączeniu ze ścisłym monitorowaniem stanu chorego.
Przeciwwskazania
- jeśli pacjent ma uczulenie na chlorowodorek naltreksonu lub którykolwiek z pozostałych składników leku,
- jeśli pacjent jest uzależniony od opioidów lub jest poddany leczeniu z utrzymaniem abstynencji (odmawianie sobie), gdyż może wystąpić zespół abstynencji lub jego nasilenie,
- jeśli pacjent stale przyjmuje produkt leczniczy zawierający opioid, jak na przykład niektóre leki przeciwkaszlowe, przeciwbiegunkowe (takie jak glinka kaolinowa i morfina) i przeciwbólowe, Uwaga: chlorowodorek naltreksonu nie ma wpływu blokującego na leki przeciwbólowe, które nie zawierają opioidów (np. ibuprofen, paracetamol i kwas acetylosalicylowy),
- jeśli pacjent ma ostre zapalenie wątroby lub jeśli czynność wątroby jest zaburzona,
- jeśli pacjent ma zespół odstawienny po podaniu chlorowodorku naltreksonu,
- jeśli pacjent przyjmuje metadon.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
