Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Objawowe leczenie: reumatoidalnego zapalenia stawów, osteoartrozy (choroby zwyrodnieniowej stawów), zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów, ostrych stanów zapalnych narządu ruchu (np. zwichnięcia i skręcenia, bezpośrednie urazy, ból odcinka krzyżowo-lędźwiowego kręgosłupa, zapalenie kaletek maziowych, zapalenie pochewki maziowej ścięgien), ostrego napadu dny moczanowej, bólu menstruacyjnego (bolesne miesiączkowanie), ostrego bólu pooperacyjnego i obrzęków (np. po zabiegu chirurgicznym, po usunięciu zęba).
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież >16 lat. Reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa: zalecana dobowa dawka wynosi 550-1100 mg, w 2 dawkach podzielonych. Dawka podtrzymująca może być zwiększana lub zmniejszana w zależności od reakcji pacjenta na leczenie. Nie należy przekraczać pojedynczej dawki 1100 mg. Ostre choroby narządu ruchu; bolesne miesiączkowanie; ostry ból pooperacyjny: zalecana dawka początkowa wynosi 550 mg, następnie podaje się 550 mg, co 12 h lub 275 mg co 6-8 h. Ostry napad dny moczanowej: zalecana dawka początkowa wynosi 825 mg, następnie podaje się 275 mg co 8 h. Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - młodzież ≥16 lat, mc. ≥50 kg.: zalecana dobowa dawka wynosi 550-825 mg, w 2 dawkach podzielonych. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 16 lat, ponieważ nie jest możliwe dawkowanie w oparciu o wagę ciała. U pacjentów z niewydolnością nerek z CCr powyżej 30 ml/min zmniejszenie dawki jest wymagane w celu uniknięcia kumulacji metabolitów. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z CCr poniżej 30 ml/min. U pacjentów z niewydolnością wątroby zmniejszenie dawki jest wymagane z powodu ryzyka przedawkowania. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów w podeszłym wieku należy stosować jak najmniejszą dawkę przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów. Sposób podania. Tabl. należy połykać w całości, popijając płynem, najlepiej podczas posiłku.
Działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny o działaniu przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Mechanizm działania polega na hamowaniu aktywności cyklooksygenazy. Po podaniu doustnym naproksen sodowy ulega hydrolizie w kwaśnym soku żołądkowym. Po uwolnieniu mikrocząsteczki naproksenu są szybko rozpuszczane w jelicie cienkim. Powoduje to szybsze i całkowite wchłanianie naproksenu; dlatego też efektywne przeciwbólowo stężenie w osoczu jest osiągane w krótszym czasie. Po podaniu pojedynczej dawki naproksenu sodowego Cmax występuje ciągu 1-2 h. Pokarm zmniejsza szybkość wchłaniania, jednak nie ogranicza jego zakresu. Stan stacjonarny osiągany jest po podaniu do 5 dawek, tj. w ciągu 2 do 3 dni. Ok. 70% substancji czynnej ulega wydaleniu w postaci niezmienionej metabolicznie; 60% związane jest z kwasem glukuronowym lub z innymi substancjami sprzęgającymi. Pozostałe 30% naproksenu metabolizowane jest do nieaktywnego 6-demetylonaproksenu. Ok. 95% naproksenu wydalane jest w moczu, a 5% w kale. Biologiczny T0,5 wynosi 12-15 h i nie zależy od dawkowania i stężenia naproksenu w osoczu.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 550 mg naproksenu sodowego, co odpowiada 500 mg naproksenu.
Działania niepożądane
Bardzo często: zaparcia, bóle brzucha, nudności, niestrawność, biegunka, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność, świąd, wysypka skórna, krwawienie w obrębie skóry lub błon śluzowych (wybroczyny), czerwone małe plamki na skórze spowodowane niewielkim krwawieniem w obrębie skóry lub pod skórą (plamica), szumy uszne, zaburzenia słuchu, zaburzenia widzenia, obrzęki, szybka akcja serca lub kołatanie serca, pragnienie, potliwość, trudności w oddychaniu (duszność). Niezbyt często: krwawienie i (lub) perforacja w obrębie żołądka, wymioty z krwią pochodzącą z żołądka lub przełyku, krew w stolcu, wymioty, zmiany aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka, depresja, zaburzenia snu, niezdolność do koncentracji, bezsenność, złe samopoczucie, bóle i osłabienie mięśni, utrata włosów (łysienie), fotoalergiczne zapalenie skóry, zaburzenia słuchu, zastoinowa niewydolność serca (leki takie jak Nalgesin Forte mogą w niewielkim stopniu zwiększać ryzyko ataku serca (zawał mięśnia sercowego) lub udaru, reakcje nadwrażliwości, gorączka i dreszcze, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia czynności nerek, zmiany morfologii krwi (eozynofilia, granulocytopenia, leukopenia, trombocytopenia), eozynofilowe zapalenie płuc. Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie ma wpływu lub ma nieznaczny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Interakcje
Leki z grupy NLPZ mogą nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych, takich jak warfaryna. Podczas równoczesnego stosowania NLPZ i leków przeciwpłytkowych, SSRI lub kortykosteroidów istnieje zwiększone ryzyko owrzodzenia lub krwawienia z przewodu pokarmowego. Stężenie litu w osoczu zwiększa się podczas równoczesnego stosowania naproksenu sodowego. Naproksen sodowy niemal całkowicie wiąże się z białkami osocza, toteż należy zachować ostrożność podczas równoczesnego stosowania pochodnych hydantoiny lub pochodnych sulfonylomocznika, ponieważ leki te również wiążą się z białkami osocza. Pacjenci przyjmujący jednocześnie naproksen i hydantoinę, sulfonamidy lub pochodne sulfonylomocznika, powinni być w razie potrzeby obserwowani pod kątem dostosowania dawki. Naproksen sodowy może zmniejszać natriuretyczne działanie furosemidu. Naproksen sodowy zmniejsza kanalikową sekrecję metotreksatu, toteż działanie toksyczne metotreksatu może zwiększać się podczas równoczesnego podawania obu leków. Podczas równoczesnego stosowania probenecydu biologiczny okres półtrwania naproksenu sodowego ulega wydłużeniu, a jego stężenie w osoczu wzrasta. Równoczesne stosowanie cyklosporyny może zwiększać ryzyko zaburzeń czynności nerek. NLPZ mogą zmniejszać działanie leków moczopędnych oraz innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzeniem czynności nerek (np. pacjenci odwodnieni lub osoby w podeszłym wieku z zaburzoną czynnością nerek), jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE lub antagonistów receptora angiotensyny II oraz leków hamujących cyklooksygenazę może doprowadzić do dalszego pogorszenia czynności nerek, w tym do wystąpienia ostrej niewydolności nerek, która jest jednak zwykle odwracalna; należy zachować ostrożność podczas leczenia skojarzonego, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjentów należy odpowiednio nawodnić oraz monitorować czynność nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego oraz okresowo w trakcie trwania terapii. Badania in vitro pokazały, że równoczesne stosowanie naproksenu sodowego i zydowudyny zwiększa stężenie zydowudyny w osoczu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na naproksen sodowy lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Skurcz oskrzeli w wywiadzie, astma, zapalenie błony śluzowej nosa lub pokrzywka związane ze stosowaniem kwasu acetylosalicylowego lub innych NLPZ. Czynna lub nawracająca w wywiadzie choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy (dwa lub więcej wyraźne epizody potwierdzonego owrzodzenia lub krwawienia). Krwawienie lub perforacja przewodu pokarmowego w wywiadzie, związane z wcześniejszym leczeniem NLPZ. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Ciężkie zaburzenia czynności nerek. Ciężka niewydolność serca. III trymestr ciąży.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
