Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Ostrzeżenia
- Adres producenta
- Podmiot odpowiedzialny
OpisZapobieganie i leczenie objawów dławicy piersiowej; niewydolność wieńcowa; poprawa tolerancji wysiłku u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
DziałanieLek jest pochodną sydnoniminy. Aktywnym metabolitem molsydominy jest linsydomina (SIN lA) - związek zmniejszający napięcie mięśni gładkich naczyń oraz działający antyagregacyjnie. Rozkurcz mięśni gładkich powoduje m.in. zwiększenie pojemności żył pozawłośniczkowych, przez co zwiększa się pojemność łożyska żylnego i zmniejsza powrót żylny, co prowadzi do zmniejszenia ciśnienia napełniania obu komór. To z kolei zmniejsza pracę serca i poprawia warunki hemodynamiczne w krążeniu wieńcowym. Rozszerzenie naczyń tętniczych powoduje zmniejszenie oporu obwodowego, prowadzące do bezpośredniego zmniejszenia pracy serca i ciśnienia wewnątrzkomorowego ze zmniejszeniem zapotrzebowania tlenowego serca. Znosi ponadto skurcz tętnic wieńcowych i rozszerza duże gałęzie tych tętnic. Działanie antyagregacyjne molsydominy ma znaczenie kliniczne w leczeniu choroby niedokrwiennej serca. W odróżnieniu od azotanów, molsydomina nie powoduje tachyfilaksji. Po podaniu doustnym molsydomina wchłania się z przewodu pokarmowego w około 90%. Początek działania ujawnia się po około 20 min od podania, natomiast czas działania po podaniu pojedynczej dawki wynosi 4-6 h dla tabletek zwykłych oraz około 12 h dla tabletek o przedłużonym uwalnianiu. Maksymalne stężenie we krwi osiąga po 30-60 min. Biodostępność wynosi około 65%, wiąże się z białkami osocza w 11%. Molsydomina jest metabolizowana w wątrobie na drodze enzymatycznej do aktywnego metabolitu - sydnoniminy 1 (SIN-l), która następnie jest przekształcana na drodze nieenzymatycznej do N-nitrozo-N-morfolinoamino-acetonitrylu (SIN lA)-linsydominy. Molsydomina jest wydalana przede wszystkim z moczem (90-95%, w tym około 2% w postaci niezmienionej) i z kałem (3-4%). T0,5 molsydominy wynosi 1,6 h, a w przypadku ciężkiej niewydolności wątroby ulega wydłużeniu. T0,5 metabolitu - linsydominy wynosi 1-2 h; w ciężkiej niewydolności wątroby ulega wydłużeniu do około 7,5 h. Lek nie kumuluje się w organizmie.
DawkowanieDoustnie. Zwykle 1-2 mg 3-4 razy na dobę, w razie konieczności do 4 mg 3-4 razy na dobę, dawkę należy zwiększać stopniowo. W dławicy piersiowej samoistnej ostatnią dawkę molsydominy należy przyjmować przed snem.
U pacjentów z niewydolnością wątroby, szczególnie u pacjentów stosujących jednocześnie leki rozszerzające naczynia krwionośne, leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg 2 razy na dobę i stopniowo ją zwiększać. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki lub wydłużenie przerw między dawkami.
Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwieNadwrażliwość na molsydominę lub pozostałe składniki preparatu. Wstrząs. Niedociśnienie tętnicze. Ciąża, szczególnie I trymestr. Okres karmienia piersią. Jednoczesne stosowanie syldenafilu.
SkładMolsidomine
Działania niepożądanePrzejściowe bóle głowy w początkowym okresie leczenia, czasem utrata łaknienia, nudności, wymioty, biegunka, reakcje alergiczne, zaczerwienienie twarzy, niedociśnienie.
Lek stosowany zgodnie z zaleceniami nie wpływa na sprawność psychomotoryczną, zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługę maszyn.
InterakcjeMolsydomina nasila działanie preparatów rozszerzających naczynia krwionośne. Wykazano, że po łącznym zastosowaniu molsydominy i iloprostu może dojść do znacznego zahamowania agregacji płytek krwi - u pacjentów, którzy stosują terapię z użyciem iloprostu i molsydominy należy przeprowadzać badania oceniające obraz krwi oraz agregację płytek krwi. Podczas stosowania molsydominy przyjmowanie syldenafilu jest przeciwwskazane, ponieważ może wystąpić ciężkie, nieodwracalne niedociśnienie tętnicze. Pomiędzy zastosowaniem syldenafilu a molsydominą musi zostać zachowana co najmniej 24-godzinna przerwa. Alkohol nasila działanie molsydominy.
OstrzeżeniaMolsydomina nie powoduje zwykle znaczniejszego zmniejszenia ciśnienia tętniczego, jednak u pacjentów z niedociśnieniem i pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza ze zmniejszoną objętością płynów krążących i (lub) leczonych innymi lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, konieczne jest zachowanie ostrożności. Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia niedociśnienia powinni być ściśle monitorowani i mogą wymagać indywidualnego dostosowania dawki. Stosując produkt Molsidomina WZF należy zachować szczególną ostrożność: u pacjentów z kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu, zaciskającym zapaleniem osierdzia i tamponadą serca. U pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej i (lub) mitralnej. W ostrej fazie zawału mięśnia sercowego molsydominę należy podawać wyłącznie po ustabilizowaniu krążenia, pod ścisłym nadzorem lekarza i w warunkach stałego monitorowania krążenia. Molsydomina nie jest odpowiednia do leczenia ostrego napadu dławicy piersiowej. U pacjentów z niewydolnością wątroby wskazane jest rozpoczęcie leczenia od mniejszej dawki i stopniowe zwiększanie, aż do uzyskania zamierzonego efektu terapeutycznego. Dotyczy to zwłaszcza osób z niewydolnością wątroby stosujących leki rozszerzające naczynia krwionośne, u których zaleca się rozpoczynanie leczenia molsydominą od małej dawki, tj. 1 mg 2 razy na dobę. Zasadniczo, u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie zaleca się modyfikacji dawkowania molsydominy ponieważ 90 do 95% metabolitów molsydominy jest wydalane przez nerki, można rozważyć zmniejszenie dawki lub zwiększenie przerw pomiędzy kolejnymi dawkami, biorąc pod uwagę indywidualną reakcję pacjenta na produkt. Jednoczesne stosowanie molsydominy i inhibitorów PDE5 jest przeciwwskazane, ponieważ istnieje ryzyko wystąpienia znacznego i nagłego zmniejszenia ciśnienia tętniczego z omdleniem i zapaścią. Nie należy przepisywać inhibitorów PDE5 pacjentowi, który stosuje molsydominę. Przed zaleceniem stosowania molsydominy, lekarz powinien pouczyć pacjenta, aby nie przyjmować jednocześnie inhibitorów PDE5 i molsydominy oraz nie stosować molsydominy przez minimum 24 godziny po zastosowaniu syldenafilu lub wardenafilu oraz co najmniej 48 godzin po zastosowaniu tadalafilu. Molsidomina WZF 2 mg, Molsidomina WZF 4 mg. Ze względu na zawartość laktozy, produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość sacharozy, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Molsidomina WZF, 2 mg zawiera żółcień pomarańczową, lak (E 110), dlatego produkt może powodować reakcje alergiczne. Produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”. Molsidomina WZF, 4 mg zawiera czerwień koszenilową, lak (E 124), dlatego produkt może powodować reakcje alergiczne. Produkt zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”.
Adres producentaZakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.,
ul. Pelplińska 19,
83-200 Starogard Gdański,
PL
Podmiot odpowiedzialnyZakłady Farmaceutyczne Polpharma S.A.,
ul. Pelplińska 19,
83-200 Starogard Gdański,
PL
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
