Spis treści
- Opis
- Skład
- Działanie
- Działania niepożądane
- Dawkowanie
- Interakcje
Opis
Milurit to lek który zawiera allopurynol, analog hipoksantyny, jest to związek organiczny wydalany wraz z moczem, powstaje w przemianach metabolicznych puryn. Milurit działa poprzez hamowanie aktywności oksydazy ksantynowej, enzymu uczestniczącego w przekształcaniu hipoksantyny w ksantynę i ksantyny w kwas moczowy. Lek Milurit prowadzi do zmniejszenia stężenia kwasu moczowego we krwi i w moczu, co zapobiega powstawaniu kryształów kwasu moczowego w tkankach i/lub nasila ich rozpad. Pierwsze efekty działania preparatu występują zwykle w 4. dniu leczenia a maksymalne działanie osiągane jest po upływie 2 tygodni.
Skład
1 tabletka zawiera 200mg allopurynolu. Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, powidon K-25, talk, magnezu
stearynian, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A).
Działanie
Milurit stosuje się długotrwale w celu zapobiegania dnie moczanowej i może być stosowany w innych
stanach związanych z nadmiarem kwasu moczowego w organizmie, takich jak kamienie nerkowe i
inne choroby nerek oraz kiedy pacjent otrzymuje leczenie z powodu nowotworu lub ma zaburzenia
czynności niektórych enzymów.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane, związane ze stosowaniem leku Milurit, występują rzadko w populacji
leczonych pacjentów i w większości przypadków mają niewielkie nasilenie. Częstość występowania
działań niepożądanych zwiększa się w przypadkach współistniejącej choroby nerek i (lub) wątroby.
Jeśli w czasie przyjmowania leku Milurit u pacjenta wystąpi którekolwiek z niżej wymienionychdziałań niepożądanych, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z
lekarzem.
Niezbyt często (mogą występować do 1 na 100 osób)Reakcje alergiczne
Objawami mogą być:
• wysypka skórna, złuszczanie się skóry, owrzodzenie warg i jamy ustnej
• obrzęk twarzy, rąk, ust, języka lub gardła
• trudności w połykaniu lub oddychaniu
• bardzo rzadko nagły świszczący oddech, kołatanie serca lub ucisk w klatce piersiowej i
zapaść.
Nie należy przyjmować więcej tabletek, o ile lekarz nie powiedział pacjentowi, że ma to zrobić.
Rzadko (mogą występować do 1 na 1000 osób)• gorączka i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni (objawy grypopodobne) i ogólnie złe
samopoczucie
• zmiany skórne, na przykład owrzodzenia jamy ustnej, gardła, nosa, narządów płciowych i
zapalenie spojówek (czerwone i opuchnięte oczy), rozlane pęcherze lub złuszczanie naskórka
• ciężkie reakcje nadwrażliwości z gorączką, wysypką skórną, bólami stawów i
nieprawidłowymi wynikami badań krwi i badań czynności wątroby (mogą to być objawy
wielonarządowej nadwrażliwości)
Bardzo rzadko (mogą występować u 1 na 10 000 osób)• ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy lub gardła
• ciężka, mogąca zagrażać życiu reakcja alergiczna
Inne możliwe działania niepożądaneCzęsto (mogą występować do 1 na 10 osób):
• Wysypka
• Zwiększone stężenie TSH (hormonu kontrolującego funkcję tarczycy) we krwi
Niezbyt często (mogą występować do 1 na 100 osób):• nudności, wymioty i biegunka
• nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
Rzadko (mogą występować do 1 na 1000 osób):• bóle stawów lub bolesne obrzmienie w okolicach pachwin, pach lub szyi
• żółtaczka (zażółcenie skóry i białkówek oczu)
• zaburzenia wątroby, takie jak zapalenie wątroby
• choroby nerek
• powstawanie kamieni w drogach moczowych, objawy mogą obejmować obecność krwi w
moczu oraz ból brzucha, boku lub pachwiny
Bardzo rzadko (mogą występować do 1 na 10.000 osób):• Czasami allopurynol w postaci tabletek może wpływać na krew, co może się objawiać jako
łatwiejsze niż zwykle powstawanie siniaków lub może wystąpić ból gardła bądź też inne
objawy zakażenia. Objawy te występują zwykle u osób, które mają problemy z wątrobą lub
nerkami. Należy jak najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi.Milurit może mieć wpływ na
węzły chłonne
• wysoka temperatura
• krew w moczu, niewydolność nerek
• wymioty krwią
• duże stężenie tłuszczów we krwi
• ogólne złe samopoczucie
• osłabienie, drętwienie dłoni lub stóp, brak równowagi, mrowienie, niezdolność do ruchów
mięśni (porażenie) lub utrata świadomości
• bóle głowy, zawroty głowy, senność lub zaburzenia widzenia
• ból w klatce piersiowej, wysokie ciśnienie tętnicze lub wolne tętno
• niepłodność u mężczyzn lub niezdolność do osiągnięcia lub utrzymania erekcji
• powiększenie piersi u mężczyzn i kobiet
• zmiana rytmu wypróżnień, obecność tłuszczu w kale
• zaburzenia smaku
• zaćma (zmętnienie soczewki oka), choroba plamki żółtej oka
• wypadanie lub zmiana koloru włosów
• drgawki
• depresja
• zatrzymanie płynów prowadzące do obrzęków, szczególnie wokół kostek
• wzmożone pragnienie, zmęczenie, utrata wagi ciała (mogą to być objawy cukrzycy). Lekarz
może zalecić badanie stężenia cukru we krwi, aby ustalić czy taka jest przyczyna.
• czyraki (czyraczność, niewielkie tkliwe czerwone guzki na skórze)
• bóle mięśni
Częstość nieznana (nie można określić częstości występowania na podstawie dostępnych danych ):• bóle brzucha
Dawkowanie
Milurit należy przyjmować raz na dobę po posiłku. Tak długo, jak pacjent będzie przyjmował ten lek,
powinien pić dużo płynów (2-3 litry na dobę). Jeśli dawka dobowa przekracza 300 mg i u pacjenta
występują objawy niepożądane dotyczące przewodu pokarmowego takie jak nudności i wymioty. Aby zmniejszyć te działania, lekarz może przepisać allopurynol w dawkach podzielonych
Dorośli
Zalecana dawka początkowa wynosi 100 mg raz na dobę. Lekarz może stopniowo zwiększać dawkę,
jeśli stężenie moczanów w surowicy w odpowiedzi na lek jest niezadowalające.
Zalecane dawki podtrzymujące wynoszą:
100 do 200 mg na dobę w stanach łagodnych, 300 do 600 mg na dobę w stanach o umiarkowanym
nasileniu i 700 do 900 mg na dobę w stanach ciężkich.
Jeśli potrzebne jest ustalenie dawki w mg/kg masy ciała, należy stosować dawkę 2 do 10 mg/kg masy
ciała/dobę.
We wczesnym okresie leczenia lekarz może przepisać lek przeciwzapalny lub kolchicynę do
stosowania przez co najmniej miesiąc w celu zapobiegania wystąpieniu ataków dnawego zapalenia
stawów.
Stosowanie u dzieci i młodzieży (poniżej 15 lat)U dzieci w wieku poniżej 15 lat lek Milurit stosuje się w dawkach 10 do 20 mg/kg masy ciała na dobę,
do maksymalnej dawki 400 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Stosowanie leku u dzieci jest
rzadko wskazane, z wyjątkiem chorób nowotworowych (szczególnie białaczki) i niektórych zaburzeń
enzymatycznych, takich jak zespół Lescha-Nyhama.
Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)Lekarz zaleci najmniejszą dawkę leku Milurit, jaka będzie najlepiej kontrolować objawy.
Interakcje
Lek Milurit a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o stosowaniu obecnie lub ostatnio, a także o planowaniu przyjmowania
następujących leków:
• salicylany (stosowane w celu zmniejszenia bólu, gorączki lub zapalenia np. kwas
acetylosalicylowy)
• teofilina, lek stosowany w razie problemów z oddychaniem. Lekarz może zlecić oznaczanie
poziomu teofiliny we krwi, zwłaszcza na początku leczenia lekiem Milurit lub zmodyfikować
jego dawkę
• leki stosowane w leczeniu drgawek (padaczki) (fenytoina)
3
• ampicylina lub amoksycylina (stosowane w zakażeniach bakteryjnych). Ponieważ częstsze są
reakcje uczuleniowe, jeśli to możliwe pacjenci powinni otrzymywać inne antybiotyki.
• didanozyna, stosowana w leczeniu zakażenia wirusem HIV
• widarabina, stosowana w leczeniu zakażeń wirusowych. Uwaga: częściej mogą występować
działania niepożądane widarabiny. Należy zachować szczególne środki ostrożności w razie ich
wystąpienia.
• leki stosowane w chorobie nowotworowej; zaburzenia składu krwi występują częściej, gdy
allopurynol przyjmuje się razem z cytostatykami (np. cyklofosfamid, doksorubicyna,
bleomycyna, prokarbazyna, halogenki alkilowe) niż gdy te substancje czynne przyjmuje się
osobno.
Dlatego regularnie należy poddawać się badaniom kontrolującym morfologię krwi.
• wodorotlenek glinu; jeśli jednocześnie przyjmuje się wodorotlenek glinu, allopurynol może
mieć słabsze działanie. Należy zachować odstęp co najmniej 3 godzin między przyjmowaniem
obu leków.
• leki stosowane w celu osłabienia odpowiedzi immunologicznej (leki immunosupresyjne),
takie jak cyklosporyna (mogą częściej występować działania niepożądane cyklosporyny),
azatiopryna (konieczne jest zmniejszenie dawki azatiopryny)
• merkaptopuryna (stosowana w leczeniu białaczki). Konieczne jest zmniejszenie dawki
merkaptopuryny
• leki stosowane w leczeniu cukrzycy (chlorpropamid). Może być konieczne zmniejszenie
dawki chlorpropamidu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
• leki stosowane w leczeniu chorób serca lub wysokiego ciśnienia tętniczego, takie jak
inhibitory ACE (np. kaptopryl, ramipryl) lub leki moczopędne (diuretyki, szczególnie
diuretyki tiazydowe lub furosemid)
• leki stosowane w celu rozrzedzenia krwi (leki przeciwzakrzepowe), takie jak warfaryna,
fenprokumon i acenokumarol. Lekarz będzie częściej kontrolował parametry krzepnięcia krwi,
a w razie potrzeby zmniejszał dawkę tych leków
• inne leki stosowane w leczeniu dny moczanowej (probenecyd).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
