Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas leczenia tylko losartanem lub tylko hydrochlorotiazydem.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. U pacjentów, u których odpowiedź na leczenie nie jest zadawalająca, dawkę można zwiększyć do 2 tabl. raz na dobę (maksymalna dawka dobowa). Działanie hipotensyjne uzyskuje się w ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia. Przed zastosowaniem ustalonej dawki preparatu złożonego zaleca się indywidualne dostosowanie dawki każdego ze składników preparatu. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki poszczególnych składników (losartanu i hydrochlorotiazydu). Lek może być stosowany jednocześnie z innymi preparatami przeciwnadciśnieniowymi. Szczególne grupy pacjentów. Dostosowanie początkowego dawkowania u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml/min) nie jest konieczne. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać popijając szklanką wody.
Działanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. U pacjentów, u których odpowiedź na leczenie nie jest zadawalająca, dawkę można zwiększyć do 2 tabl. raz na dobę (maksymalna dawka dobowa). Działanie hipotensyjne uzyskuje się w ciągu 3-4 tyg. od rozpoczęcia leczenia. Przed zastosowaniem ustalonej dawki preparatu złożonego zaleca się indywidualne dostosowanie dawki każdego ze składników preparatu. Zaleca się stopniowe zwiększanie dawki poszczególnych składników (losartanu i hydrochlorotiazydu). Lek może być stosowany jednocześnie z innymi preparatami przeciwnadciśnieniowymi. Szczególne grupy pacjentów. Dostosowanie początkowego dawkowania u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml/min) nie jest konieczne. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku.Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków. Tabletki należy połykać popijając szklanką wody.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 50 mg losartanu potasu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.
Działania niepożądane
W kontrolowanych badaniach klinicznych dotyczących leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego zawroty głowy były jedynym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem leku, występującym z częstością większą niż w grupie placebo u co najmniej 1% pacjentów. Poza tym działaniem, po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano - rzadko: zapalenie wątroby, hiperkaliemię, zwiększenie aktywności AlAT. Dodatkowe działania niepożądane, które obserwowane dla jednego ze składników. Losartan - często: bezsenność, ból i zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, kaszel, zakażenie górnych dróg oddechowych, przekrwienie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok, zaburzenie zatok, ból brzucha, nudności, biegunka, niestrawność, skurcze mięśni, ból pleców, ból nóg, ból mięśni, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, hiperkaliemia, nieznaczne zmniejszenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny, hipoglikemia; niezbyt często: niedokrwistość, plamica Schönleina-Henocha, wybroczyny, hemoliza, anoreksja, dna, niepokój, zaburzenia lękowe, zaburzenia paniczne, dezorientacja, depresja, niezwykłe sny, zaburzenia snu, senność, zaburzenia pamięci, nerwowość, parestezje, neuropatia obwodowa, drżenie, migrena, omdlenie, niewyraźne widzenie, pieczenie lub kłucie w oku, zapalenie spojówek, zmniejszenie ostrości widzenia, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum w uszach, niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, ból zamostkowy, dławica piersiowa, blokada AV stopnia II, udar naczyniowy mózgu, zawał mięśnia sercowego, kołatanie serca, niemiarowość (migotanie przedsionków, skurcz zatokowy, częstoskurcz, częstoskurcz komorowy, migotanie komór), zapalenie naczyń, dyskomfort gardłowy, zapalenie gardła, zapalenie krtani, duszność, zapalenie oskrzeli, krwawienie z nosa, katar, przekrwienie dróg oddechowych, zaparcie, ból zębów, suchość w ustach, wzdęcia, zapalenie żołądka, wymioty, łysienie, zapalenie skóry, suchość skóry, rumień, uderzenia gorąca z zaczerwienieniem, uczulenie na światło, świąd, wysypka, pokrzywka, potliwość, ból ramion, obrzęk stawów, ból w kolanie, ból mięśniowo-szkieletowy, ból barku, sztywność, ból stawów, zapalenie stawów, ból biodra, fibromialgia, osłabienie mięśni, moczenie nocne, częste oddawanie moczu, zakażenie dróg moczowych, obniżony popęd płciowy, zaburzenia erekcji/impotencja, obrzęk twarzy, gorączka, nieznacznie zwiększone stężenie mocznika i kreatyniny we krwi; rzadko: nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, w tym obrzęk krtani i głośni powodujący niedrożność dróg oddechowych i (lub) obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka; u niektórych z pacjentów obrzęk naczynioruchowy zgłaszano w przeszłości w związku z podawaniem innych leków, w tym inhibitorów ACE; bardzo rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny; nieznana częstość: małopłytkowość, zapalenie trzustki, zaburzenia czynności wątroby, rabdomioliza, objawy grypopodobne, złe samopoczucie, hiponatremia. Hydrochlorotiazyd - często: ból głowy; niezbyt często: agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi, plamica, małopłytkowość, anoreksja, hiperglikemia, hiperurykemia, hipokaliemia, hiponatremia, bezsenność, przemijające niewyraźne widzenie, widzenie na żółto, zapalenie naczyń powodujące martwicę (zapalenie naczyń, zapalenie naczyń skóry), zespół ostrego wyczerpania oddechowego (w tym zapalenie płuc oraz obrzęk płuc), zapalenie ślinianki, skurcze, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie, żółtaczka (cholestaza wewnątrzwątrobowa), zapalenie trzustki, nadwrażliwość na światło, pokrzywka, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, skurcze mięśni, cukromocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek, gorączka, zawroty głowy; rzadko: reakcje anafilaktyczne. Badania farmako-epidemiologiczne wykazały zwiększone ryzyko rozwoju nowotworu skóry, który nie jest czerniakiem (rak podstawnokomórkowy, rak kolczystokomórkowy) przy stosowaniu zwiększonych skumulowanych dawek hydrochlorotiazydu.
Interakcje
Podwójna blokada układu RAA, np. poprzez zastosowanie antagonisty receptora angiotensyny II z inhibitorem ACE lub aliskirenem zwiększa częstość występowania niedociśnienia, hiperkaliemii oraz zaburzeń czynności nerek, w porównaniu z zastosowaniem leku z grupy antagonistów układu RAA w monoterapii - takie połączenie nie jest zalecane; jeśli takie skojarzenie jest konieczne, powinno odbywać się pod nadzorem specjalisty łącznie z dokładnym monitorowaniem czynności nerek, stężenia elektrolitów oraz ciśnienia krwi. Antagonistów receptora angiotensyny II oraz inhibitorów ACE oraz nie należy stosować jednocześnie u pacjentów z nefropatią cukrzycową. Stosowanie z aliskirenem jest przeciwwskazane u pacjentów z cukrzycą lub zburzeniem czynności nerek (GFR2). Preparat może zwiększać stężenie litu we krwi, nasilając jego toksyczność - jeżeli jednoczesne zastosowanie jest konieczne, należy uważnie monitorować stężenie litu we krwi. Nie zaleca się stosowania z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (takimi jak: spironolakton, triamteren, amiloryd), suplementami potasu, zamiennikami soli kuchennej zawierającymi potas i innymi substancjami, które mogą powodować zwiększenie stężenia potasu we krwi (np. heparyną), ze względu na ryzyko wystąpienia hiperkaliemii. Kortykosteroidy, środki przeczyszczające, ACTH, amfoterycyna i.v., glicyryzyna stosowane z preparatem zwiększają ryzyko hipokaliemii. Hipokaliemia po zastosowaniu hydrochlorotiazydu zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca, które mogą wystąpić po podaniu następujących leków (należy monitorować stężenie potasu we krwi oraz EKG): leki przeciwarytmiczne klasy Ia (chinidyna, hydrochinidyna, dyzopiramid), leki przeciwarytmiczne klasy III (amiodaron, sotalol, dofetylid, ibutylid), leki przeciwpsychotyczne (tiorydazyna, chloropromazyna, lewomepromazyna, trifluoperazyna, cyjamemazyna, sulpiryd, sultopryd, amisulpryd, tiapryd, pimozyd, haloperydol, droperydol) a także beprydyl, cyzapryd, difemanil, erytromycyna i.v., halofantryna, mizolastyna, pentamidyna, sparfloksacyna, terfenadyna, winkamina i.v. Wywołana tiazydami hipokaliemia lub hipomagnezemia może sprzyjać powstawaniu zaburzeń rytmu serca wywalanych glikozydami naparstnicy (należy monitorować stężenie potasu, magnezu we krwi oraz EKG). NLPZ (w tym selektywne inhibitory COX-2, kwas acetylosalicylowy w dawkach przeciwzapalnych) mogą osłabiać hipotensyjne działanie preparatu; ponadto zwiększa się ryzyko pogorszenia czynności nerek - z tego względu zaleca się kontrolę czynności nerek na początku leczenia skojarzonego, później okresowo, jak również zapewnienie odpowiedniego nawodnienia pacjenta. Leki przeciwnadciśnieniowe nasilają hipotensyjne działanie preparatu. Stosowanie preparatu z baklofenem, amifostyną, alkoholem, barbituranami, lekami narkotycznymi, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, neuroleptykami może powodować niedociśnienie (także niedociśnienie ortostatyczne). Hydrochlorotiazyd może nasilać działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających mięśnie szkieletowe (np. tubokuraryny); może osłabiać reakcję na aminy presyjne (adrenalina, noradrenalina), jednak nie w takim stopniu, aby wyeliminować działanie zwiększające ciśnienie; może zwiększać stężenie wapnia we krwi (jeśli zajdzie potrzeba stosowania suplementów wapnia, należy monitorować stężenie wapnia we krwi i odpowiednio dostosować dawkę); może zmniejszyć wydalanie nerkowe leków cytotoksycznych (np. cyklofosfamid, metotreksat) i nasilić ich mielotoksyczność; może nasilać działanie toksyczne salicylanów (stosowanych w dużych dawkach) na o.u.n.; może zwiększać stężenie kwasu moczowego we krwi i z tego względu może być konieczne zwiększenie dawki leków stosowanych w leczeniu dny (probenecydu, sulfinpirazonu). Jednoczesne stosowanie tiazydowych leków moczopędnych może zwiększać częstość występowania reakcji nadwrażliwości na allopurynol. Jednoczesne leczenie cyklosporyną może zwiększyć ryzyko hiperurykemii i powikłań typu dny. Tiazydy mogą zmniejszać tolerancję glukozy - może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych. Metformina powinna być ostrożnie stosowana (istnieje ryzyko kwasicy mleczanowej z powodu potencjalnej niewydolności nerek wywołanej przez hydrochlorotiazyd). Żywice jonowymienne (cholestyramina i kolestypol) zmniejszają wchłanianie tiazydowych leków moczopędnych. Leki antycholinergiczne (np. atropina, biperyden) mogą zwiększyć biodostępność diuretyków tiazydowych poprzez zmniejszenie perystaltyki jelit i zmniejszenie współczynnika opróżniania żołądka. U pacjentów otrzymujących hydrochlorotiazyd jednocześnie z karbamazepiną może wystąpić hiponatremia. U pacjentów z odwodnieniem wywołanym lekami moczopędnymi istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia ostrej niewydolności nerek, zwłaszcza po podaniu dużych dawek produktów zawierających jod; przed podaniem tych leków pacjenta należy ponownie nawodnić. Zgłaszano pojedyncze przypadki niedokrwistości hemolitycznej u pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone metyldopą i hydrochlorotiazydem. Ryfampicyna (induktor enzymów wątrobowych) i flukonazol (inhibitor CYP2C9) zmniejszają stężenie czynnego metabolitu losartanu - kliniczne znaczenie tych interakcji nie jest znane.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na losartan, hydrochlorotiazyd lub inne pochodne sulfonamidowe lub pozostałe składniki preparatu. Oporna na leczenie hipokaliemia, hiponatremia lub hiperkalcemia. Objawowa hiperurykemia (dna moczanowa). Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, zastój żółci, niedrożność dróg żółciowych. Ciężkie zaburzenia czynności nerek (klirens kreatyniny 2).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
