Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie epizodu maniakalnego w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych
W zapobieganiu nawrotom zaburzeń afektywnych dwubiegunowych
W celu zmniejszenia nasilenia i częstości występowania kolejnych epizodów manii u chorych ze stanami maniakalnymi w wywiadzie
W celu zapobiegania występowaniu epizodów depresji w zaburzeniach depresyjnych nawracających.
Dawkowanie
Preparat ma postać tabletek. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Zwykle stosuje się 0,5–1,25 g/dobę w co najmniej 3 dawkach podzielonych. Należy utrzymać stężenie litu w surowicy w zakresie 0,5–0,8 mmol/litr. W ostrych stanach maniakalnych lekarz może zwiększyć dawkę do 1,5–2 g/dobę w co najmniej 3 dawkach podzielonych (stężenie litu w surowicy w zakresie 0,6–1,2 mmol/litr).
Preparat należy odstawiać stopniowo, przez okres minimum 2 tygodni.
Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci do 12. roku życia.
Działanie
Mechanizm działania węglanu litu nie jest dokładnie poznany. Polega on prawdopodobne na zastępowaniu jonów innych metali z grupy potasowców przez jony litu. Prowadzi to do zmian stężenia tych jonów wewnątrz i na zewnątrz komórki, oraz do zachwiania stosunku stężenia różnych jonów do siebie. Hamuje napływ jonów sodu do wnętrza komórki nerwowej, co zaburza uwalnianie dopaminy i noradrenaliny. Może również w pewnym stopniu hamować ich wychwyt zwrotny. Odgrywa to istotną rolę w przypadku nadpobudliwości ze strony układu nerwowego. U osób zdrowych lit nie wywiera działania psychotropowego. Hamuje działanie hormonu antydiuretycznego i wpływ tyreotropiny na tarczycę. W narządach obwodowych (nerki, tarczyca) sole litu hamują pobudzający wpływ tych hormonów na cyklozę adenylową.
Skład
Preparat zawiera substancję: lit (węglan litu)
Działania niepożądane
Jak każdy lek, również Lithium Carbonicum GSK może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Wystąpienie i nasilenie działań niepożądanych zależą od wrażliwości chorego oraz stężenia leku w osoczu.
W początkowym okresie leczenia często mogą wystąpić: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, osłabienie siły mięśniowej, uczucie znużenia. Podczas kontynuowania leczenia objawy te stają się mniej nasilone.
Ponadto mogą wystąpić: drżenia mięśniowe, guz rzekomy mózgu, ataksja, ruchy, nasilenie odruchów ścięgnistych, objawy pozapiramidowe, nietrzymanie moczu lub stolca, drgawki, senność, splątanie, zaburzenia pamięci, śpiączka, zaburzenia widzenia, niewyraźna mowa, bóle głowy, zaburzenia rytmu serca, niedociśnienie, omdlenia, bradykardia, obrzęki obwodowe, zapaść sercowa, zaburzenia czynności węzła zatokowego, nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, anoreksja, obrzęk ślinianek, glikozuria, zmniejszenie klirensu kreatyniny, albuminuria, skąpomocz, objawy cukrzycy nerkowopochodnej (wielomocz, zwiększone pragnienie), łysienie, trądzik, łuszczyca, świąd, wysypka, owrzodzenia, nadmierne rogowacenie skóry, zapalenie grudek chłonnych mieszków włosowych, wole, niedoczynność tarczycy, nadczynność przytarczyc, suchość błon śluzowych jamy ustnej, impotencja, zwiększenie masy ciała, hiperglikemia, hiperkalcemia, alergiczne zapalenie naczyń, niedokrwistość, leukopenia, leukocytoza, obrzęki, zaburzenia smaku, próchnica.
U osób w podeszłym wieku działania niepożądane są często bardziej nasilone niż u osób młodych.
Interakcje
Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty.
Należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z następującymi lekami:
·chloropromazyna i inne pochodne fenotiazyny (mogą się nasilać objawy pozapiramidowe i powodować objawy neurotoksyczności)
·haloperydol i prawdopodobnie inne neuroleptyki (może wywołać zespół encefalopatyczny, w niektórych przypadkach może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń mózgu)
·selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) (mogą one nasilać toksyczne działanie litu)
·leki z grupy antagonistów wapnia (zwiększają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak: nudności, wymioty, biegunka, drżenia, ataksja, szum w uszach)
·leki moczopędne (zwłaszcza tiazydowe i amiloryd), a także dieta ubogosodowa, zwiększona utrata jonów sodowych (np. w przypadku nadmiernej potliwości) hamują eliminację litu i nasilają jego kumulację
·trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą powodować wystąpienie manii i szybkiej zmiany faz (manii i depresji)
·leki zwiotczające (ich działanie może się nasilać i wydłużać)
·duże dawki jodu (nasila się ich działanie hamujące na czynność tarczycy)
·pochodne amfetaminy (ich działanie jest hamowane).
Wydalanie litu z moczem mogą hamować: NLPZ (w tym selektywne inhibitory COX-2), tetracykliny, metylodopa, inhibitory ACE, antagoniści receptora angiotensyny II.
Ksantyny (np. aminofilina, kofeina, teofilina), związki alkalizujące (np. węglan sodu), mocznik, inhibitory anhydrazy węglanowej mogą nasilać eliminację litu.
Przeciwwskazania
Niestety, nawet, jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniami do stosowania preparatu są również:
·Ciężka niewydolność nerek
·świeżo przebyty zawał serca
·organiczne uszkodzenia mózgu
·białaczka
·ciąża
·okres karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
