Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe bakterie beztlenowe, a także wrażliwe szczepy paciorkowców lub gronkowców, gdy zastosowanie innych antybiotyków jest niewłaściwe lub przeciwwskazane lub gdy leczenie innymi antybiotykami jest nieskuteczne:
· zakażenia górnych dróg oddechowych, w tym zapalenie migdałków podniebiennych, ucha środkowego
· zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym zachłystowe zapalenie płuc, ropień płuca, ropniak opłucnej
· zakażenia skóry i tkanek miękkich
· zakażenia kości i stawów, w tym zapalenie szpiku kostnego
· posocznica.
Dawkowanie
Dorośli:
Kapsułki doustne: 500 mg 3 razy na dobę, co 8 godzin, w ciężkich zakażeniach 500 mg 4 razy na dobę, co 6 godzin.
Preparat do wstrzyknięć i infuzji:
-podania domięśniowe: 600 mg co 24 godziny, w ciężkich zakażeniach 600 mg co 12 godzin lub częściej;
-podania dożylne: 600–1000 mg co 8–12 godzin we wlewie trwającym co najmniej 60 min, w ciężkich zakażeniach lekarz może zwiększyć dawkę, w zakażeniach zagrażających życiu do 8 g na dobę.
Nierozcieńczonego preparatu w postaci roztworu do wstrzyknięć i infuzji nie należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym. Po odpowiednim rozcieńczeniu preparat powinien być podawany we wlewie dożylnym trwającym co najmniej 60 minut (lub dłużej w zależności od dawki).
Dzieci po 1. miesiącu życia:
Kapsułki doustne: nie zaleca się stosowania preparatu w postaci kapsułek doustnych u dzieci ze względu na niemożność dostosowania dawki.
Preparat do wstrzyknięć i infuzji:
-podania domięśniowe: 10 mg/kg masy ciała 1 raz na dobę, w ciężkich zakażeniach 10 mg/kg masy ciała co 12 godzin lub częściej.
-podania dożylne: we wlewie 10–20 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych.
Nierozcieńczonego preparatu w postaci roztworu do wstrzyknięć i infuzji nie należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym. Po odpowiednim rozcieńczeniu preparat powinien być podawany we wlewie dożylnym trwającym co najmniej 60 minut (lub dłużej w zależności od dawki).
W przypadku zaburzeń czynności nerek lub wątroby konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza. Lekarz zwykle zaleci wydłużenie odstępów czasowych pomiędzy dawkami, a w przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek lub wątroby lekarz zaleci odpowiednio mniejszą dawkę (zwykle jest to 25–35 % dawki zalecanej u osób z prawidłową czynnością nerek).
Sposób podawania:
Preparat w postaci kapsułek przeznaczony jest do stosowania doustnego. Przez 1–2 godzin przed przyjęciem preparatu oraz przez 1–2 godzin po jego przyjęciu nie należy przyjmować pokarmów.
Czas trwania leczenia:
Lekarz określi czas trwania leczenia. W zakażeniach wywołanych przez paciorkowce leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni.
Działanie
Antybiotyk linkozamidowy. W zależności od stężenia leku i wrażliwości drobnoustroju linkomycyna działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Drobnoustroje wrażliwe na linkomycynę - bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus (wyłącznie szczepy wrażliwe na metycylinę), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, paciorkowce zieleniące, Corynebacterium diphtheriae; bakterie beztlenowe i mikroaerofilne – Clostridium perfringens, Clostridium tetani i Propionibacterium acnes. Linkomycyna wykazuje oporność krzyżową z klindamycyną. W przypadku metycylinoopornego Staphylococcus aureus oraz niektórych gatunków Clostridium obserwowano spadek wrażliwości na klindamycynę/linkomycynę wraz z upływem czasu. Przy większych stężeniach linkomycyny jej wiązanie z białkami jest słabsze. We krwi płodowej, płynie otrzewnowym i w płynie z jamy opłucnej można uzyskać stężenia leku sięgające 25-30% stężenia we krwi, w mleku kobiecym odpowiednio 50-100%, w tkance kostnej około 40%, a w otaczających tkankach miękkich 75%. Chociaż linkomycyna wydaje się przenikać do płynu mózgowo-rdzeniowego, jej stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym wydaje się niewystarczające do leczenia zapalenia opon mózgowych. Jest metabolizowana w wątrobie. T0,5 wynosi ok. 5 h. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek T0,5 może się wydłużać. Antybiotyk jest wydalany głównie z żółcią i w małych ilościach z moczem. Hemodializa i dializa otrzewnowa nie usuwają linkomycyny z krwi.
Skład
1 ml roztworu zawiera 300 mg linkomycyny w postaci chlorowodorku. Roztwór zawiera alkohol benzylowy.
Działania niepożądane
Poinformuj lekarza jeżeli stosujesz:
erytromycynę, lub inne antybiotyki z grupy makrolidów
leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe
leki zawierające kaolin i/lub pektynę.
Nie należy równolegle z linkomycyną stosować erytromycyny, ani innych antybiotyków z grupy makrolidów, ponieważ mogą one wzajemnie osłabiać swoje działanie. Linkomycyna może nasilać działanie leków blokujących połączenia nerwowo-mięśnowe. Jeżeli leki takie są stosowane równolegle z preparatem należy zachować ostrożność. Leki zawierające kaolin i pektynę hamują istotnie wchłanianie doustnie przyjmowanej linkomycyny. Dlatego leki te należy przyjmować co najmniej 2 godziny wcześniej lub 3–4 godzin później niż linkomycynę, aby uniknąć interakcji. Drobnoustroje oporne na działanie klindamycyny są również oporne na działanie linkomycyny (tzw. oporność krzyżowa).
Wpływ preparatu na wyniki badań laboratoryjnych:
Preparat może mieć wpływ na wyniki oznaczeń aktywności fosfatazy zasadowej we krwi.
Interakcje
Linkomycyna może nasilać działanie leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Wykazuje oporność krzyżową z klindamycyną. Niezgodności farmaceutyczne. Nowobiocyna, kanamycyna, fenytoina podawane we wspólnym wstrzyknięciu wykazują niezgodność fizyczną z linkomycyną.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na linkomycynę, klindamycynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Wcześniaki lub noworodki.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
