Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
- Stosowanie z innymi lekami
Opis
Zaleca się stosowanie preparatu u osób dorosłych i młodzieży powyżej 12 roku życia w przypadku zakażeń wywoływanych przez bakterie reagujące na działanie klarytromycyny, np. zakażeń gardła i zatok, zakażeń dolnych dróg oddechowych (m.in. zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc), zakażeń skóry i tkanek miękkich, wrzodów żołądka spowodowanych obecnością bakterii Helicobacter pylori.
Dawkowanie
Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania.
Dorośli i dzieci po 12. roku życia: zalecana dawka wynosi zwykle 250 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin), a w ciężkich zakażeniach 500 mg 2 razy na dobę (co 12 godzin).
Czas trwania leczenia wynosi zwykle 6–14 dni. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 2 dni po ustąpieniu objawów. Czas trwania leczenia określi lekarz. W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta-hemolizujące czas trwania leczenia nie powinien być krótszy niż 10 dni.
U dzieci do 12. roku życia należy stosować klarytromycynę w postaci granulatu do sporządzania zawiesiny doustnej.
Zakażenia Helicobacter pylori u dorosłych (leczenie skojarzone z innymi lekami): 500 mg 2 razy na dobę przez 7–14 dni, w zależności od zaleconego schematu leczenia.
U osób z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30 ml/min) konieczne jest dostosowanie dawkowania przez lekarza (zwykle lekarz zaleci zmniejszenie dawki o połowę). W tej grupie chorych nie należy stosować leku dłużej niż przez 14 dni.
W przypadku lekkich lub umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby należy zachować ostrożność.
U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania.
Sposób podawania:
Tabletki należy połykać w całości (nie rozkruszać, nie rozgryzać), popijając odpowiednią ilością płynu. Można przyjmować niezależnie od posiłku.
Działanie
Preparat działa na bazie klarytromycyny. Zaliczany jest do grupy antybiotyków makrolidowych. Substancja czynna swoim działaniem obejmuje przede wszystkim: tlenowe bakterie Gram-ujemne: Bordetella pertussis, Pasteurella multocida; Legionalla spp., Moraxella catarrhalis; tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Corynebacterium diphteriae, Streptococcus grupy F; bakterie beztlenowe: Clostridum spp. inne niż C. difficile; a także takie drobnoustroje jak: Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Clamydophila psitacci, Mycobacterium spp., Mycoplasma pneumoniae.
Skład
Substancją czynną preparatu jest klarytromycyna 500 mg
Działania niepożądane
Najczęściej możliwe: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha, wzdęcia i zaburzenia smaku. Często: bezsenność, ból głowy, zaburzenia smaku, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, wysypka, nadmierna potliwość. Niezbyt często: nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych żołądka i jelit, zapalenie pochwy), nadpłytkowość, neutropenia (zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, nerwowość, zawroty głowy, senność, drżenia, niedosłuch, szumy uszne, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, uczucie kołatania serca, krwawienie z nosa, choroba refluksowa przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, suchość w jamie ustnej, odbijanie, zaparcia, ból odbytu, zaburzenia czynności wątroby (zapalenie wątroby, cholestaza), reakcje nadwrażliwości, pokrzywka, wykwity skórne, świąd, skurcze i bóle mięśni, sztywność mięśniowo-szkieletowa, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, uczucie rozbicia, gorączka, astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (objawiające się biegunką), róża, agranulocytoza, małopłytkowość, koszmary senne, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, psychozy, depersonalizacja, mania, drgawki, węch opaczny, utrata węchu, parestezje, głuchota, zaburzenia rytmu typu torsade de pointes, migotanie komór, przebarwienie zębów możliwe do oczyszczenia przez stomatologa, ostre zapalenie trzustki, niewydolność wątroby, żółtaczka miąższowa, miopatia, rabdomioliza, niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek, nieprawidłowa barwa moczu, krwotok, zaburzenia parametrów krzepnięcia krwi (wydłużenie czasu protrombinowego, zwiększenie wartości współczynnika INR), obrzęk naczynioruchowy (możliwy utrudniający oddychanie obrzęk ust, języka, gardła i krtani), reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na substancje składowe preparatu
- zaburzenia wydolności wątroby przebiegające z zaburzeniem czynności nerek
- zbyt niski poziom potasu w organizmie
- wydłużenie odstępu QT albo arytmia komorowa (także zaburzenia typu torsade de pointes)
- równoczesne stosowanie leku z: tikagrelorem, ranolazyną; kolchicyną; astemizolem, pimozydem, cyzaprydem, terfenadyną; ergotaminą, dihydroergotaminą; statynami, metabolizowanymi przez CYP3A4 - lowastatyną, symwastatyną;
Stosowanie z innymi lekami
Bezwzględnie przeciwwskazane jest stosowanie preparatu z którymkolwiek z następujących leków:
• astemizol, cisapryd, pimozyd, terfenadyna; możliwe wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG i wystąpienie zaburzeń rytmu serca, w tym wystąpienie komorowych zaburzeń rytmu serca i niebezpiecznych dla życia zaburzeń typu torsades de pointes
• alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina); możliwe zatrucie alkaloidami sporyszu: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego
• pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam) przyjmowane doustnie
• statyny (np. lowastatyna, simwastatyna, inne statyny metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A4 cytochromu P450); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych (stosowanie klarytromycyny z lowastatyną lub simwastatyną jest przeciwwskazane, a stosowanie z innymi statynami wymaga zachowania ostrożności; należy zgłaszać lekarzowi wszelkie nieprawidłowości dotyczące funkcjonowania mięśni, w tym ból, osłabienie, obrzęk czy nadmierną wrażliwość na dotyk)
• kolchicyna; preparat może powodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej równolegle kolchicyny
• tikagrelor
• ranolazyna.
Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest z którymkolwiek z niżej wymienionych leków:
• leki zwiększające aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 takie jak: ryfampicyna, ryfabutyna, ryfapentyna, fenytoina, karbamazepina, fenobarbital, preparaty dziurawca, efawirenz, newirapina; leki te mogą powodować zmniejszenie stężenia klarytromycyny we krwi i zmniejszenie skuteczności jej działania; konieczne może być dostosowanie dawkowania klarytromycyny przez lekarza; klarytromycyna może powodować zmiany stężenia wymienionych leków
• etrawiryna; możliwa zmiana skuteczności działania klarytromycyny
• inhibitory proteazy, takie jak rytonawir, atazanawir, nelfinawir, sakwinawir; inhibitory proteazy mogą hamować metabolizm klarytromycyny i powodować zwiększenie jej stężenia we krwi - zmiana dawkowania klarytromycyny jest niezbędna u chorych z zaburzeniami czynności nerek; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia inhibitorów proteazy w osoczu; nie należy równolegle z inhibitorami proteazy stosować klarytromycyny w dawce większej niż 1000 mg na dobę
• leki przeciwarytmiczne, takie jak dizopiramid, chinidyna; w przypadku ich stosowania konieczny jest ścisły nadzór lekarski i monitorowanie odstępu QT w zapisie EKG oraz stężenia leków przeciwarytmicznych; możliwe także wystąpienie hipoglikemii, dlatego należy kontrolować stężenie glukozy we krwi
• doustne leki przeciwcukrzycowe (repaglinid, nateglinid) lub insulina; zwiększa się ryzyko wystąpienia hipoglikemii – zaleca się uważne kontrolowanie stężenia glukozy
• leki metabolizowane z udziałem izoenzymu 3A cytochromu P450, ponieważ klarytromycyna hamuje aktywność tego izoenzymu i może wpływać na zwiększenie stężeń tych leków, nasilenie ich działania i działań niepożądanych; zaleca się monitorowanie stężeń leków z tej grupy (wiadomo, że następujące leki są metabolizowane przez izoenzym 3A cytochromu P450: alprazolam, astemizol, cylostazol, cisapryd, cyklosporyna, dizopiramid, alkaloidy sporyszu (np. ergotamina), karbamazepina, lowastatyna, metyloprednizolon, midazolam, omeprazol, doustne leki przeciwzakrzepowe (np. warfaryna), kwetiapina i inne atypowe leki przeciwpsychotyczne, pimozyd, chinidyna, ryfabutyna, sildenafil, tadalafil, wardenafil, simwastatyna, takrolimus, terfenadyna, triazolam, winblastyna)
• omeprazol; klarytromycyna może powodować zwiększenie stężenia omeprazolu we krwi
• sildenafil, tadalafil, wardenafil; lekarz rozważy zmniejszenie dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna hamuje ich metabolizm i może powodować zwiększenie ich stężenia
• teofilina, karbamazepina, fenytoina, walproinian; lekarz rozważy zmianę dawkowania tych leków, ponieważ klarytromycyna wpływa na ich metabolizm i na zmianę ich stężenia; zaleca się oznaczanie stężenia wymienionych leków, jeśli stosowane są z klarytromycyną
tolterodyna; u predysponowanych genetycznie chorych konieczne zmniejszenie dawkowania tolterodyny ze względu na zahamowanie jej metabolizmu przez klarytromycynę
• pochodne benzodiazepiny (midazolam, triazolam, alprazolam) podawane dożylnie lub na błonę śluzową jamy ustnej; konieczna jest ścisła obserwacja chorego i dostosowanie dawkowania; należy kontrolować czy u chorego nie wystąpiło nasilone działanie na ośrodkowy układ nerwowy (senność, zaburzenia świadomości i inne); równoległe stosowanie klarytromycyny i wymienionych pochodnych benzodiazepiny podawanych doustnie jest przeciwwskazane
digoksyna; możliwe zwiększenie stężenia digoksyny w surowicy krwi i wystąpienie klinicznych objawów zatrucia digoksyną, w tym zagrażających życiu zaburzeń rytmu serca; należy monitorować stężenie digoksyny w surowicy
• zydowudyna; klarytromycyna może powodować zmniejszenie stężenia zydowudyny podawanej doustnie; należy zachować co najmniej 4 godzinny odstęp czasowy pomiędzy podaniami tych leków
• itrakonazol; itrakonazol hamuje aktywność izoenzymu 3A cytochromu P450 i może wpływać na metabolizm klarytromycyny a klarytromycyna może wpływać na metabolizm itrakonazolu; leki te wzajemnie wpływają na swój metabolizm i stężenie w osoczu, co może wymagać zmiany dawkowania; należy obserwować czy u chorego nie występują objawy nasilenia działania farmakologicznego
• flukonazol; flukonazol wpływa na zwiększenie stężenia klarytromycyny, zwykle modyfikacja dawkowania nie jest konieczna
• antagoniści wapnia, w tym werapamil, amlodypina, diltiazem; stężenie klarytromycyny i antagonistów wapnia może się zwiększyć i może wystąpić niedociśnienie tętnicze, bradykardia i kwasica mleczanowa
• warfaryna; równoległe stosowanie klarytromycyny i warfaryny zwiększa ryzyko ciężkiego krwotoku lub zaburzeń parametrów krzepnięcia krwi (zwiększenie wartości współczynnika INR, wydłużenie czasu protrombinowego); należy często kontrolować te parametry
• leki o działaniu ototoksycznym (uszkadzającym słuch), zwłaszcza antybiotyki aminoglikozydowe; jeżeli wystąpią objawy świadczące o uszkodzeniu narządu słuchu lub błędnika (np. szumy uszne i/lub pogorszenie słuchu), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
