Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leflunomid wskazany jest w leczeniu dorosłych pacjentów z:
• czynnym reumatoidalnym zapaleniem stawów jako produkt leczniczy należący do grupy leków przeciwreumatycznych, modyfikujących przebieg choroby (ang. DMARD – Disease-Modifying Antirheumatic Drug).
• aktywną postacią artropatii łuszczycowej.
Niedawne lub równoczesne leczenie pacjenta produktami leczniczymi z grupy DMARD (np. metotreksat), wykazującymi hepatotoksyczne lub hematotoksyczne działanie może zwiększać zagrożenie wystąpienia ciężkich działań niepożądanych; dlatego też decyzję o rozpoczęciu stosowania lefluonomidu należy poprzedzić wnikliwą analizą spodziewanych korzyści w stosunku do możliwych zagrożeń.
Co więcej, zastąpienie leflunomidu innym produktem leczniczym z grupy DMARD bez przeprowadzenia procedury wymywania (patrz punkt 4.4), może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych nawet po długim czasie od momentu zmiany produktu leczniczego.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Leczenie rozpoczyna się od dawki nasycającej 100 mg, podawanej raz na dobę przez 3 doby. Reumatoidalne zapalenie stawów: zalecana dawka podtrzymująca wynosi 10-20 mg raz na dobę, leczenie można rozpocząć od dawki 10 mg lub 20 mg, zależnie od nasilenia choroby (pominięcie dawki nasycającej może zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych). Artropatia łuszczycowa: zalecana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg raz na dobę. Działanie lecznicze rozpoczyna się zazwyczaj po 4 do 6 tygodni, a stan pacjenta może się dalej poprawiać przez 4 do 6 miesięcy. Sposób podania. Tabl. należy połykać w całości, niezależnie od posiłku.
Działanie
Lek przeciwreumatyczny o właściwościach immunomodulujących i immunosupresyjnych, o działaniu antyproliferacyjnym i przeciwzapalnym z grupy DMARD (modyfikujących przebieg choroby). Wchłaniany w jelitach (82-95% dawki), szybko i prawie całkowicie jest metabolizowany (otwarcie pierścienia) w ścianie jelit i wątrobie (metabolizm pierwszego przejścia) do aktywnego metabolitu A771726 odpowiedzialnego za działanie terapeutyczne i wielu metabolitów o mniejszym znaczeniu klinicznym (w tym TFMA = 4-trifluorometyloanilina). A771726 hamuje aktywność dehydrogenazy dihydroorotanu (DHODH) i wykazuje właściwości antyproliferacyjne. Biotransformacja leflunomidu i dalszy metabolizm A771726 odbywają się w mikrosomach i cytoplazmie komórek przy udziale wielu enzymów. Enzymy z grupy cytochromu P-450 (CYP) tylko w niewielkim stopniu biorą udział w metabolizmie leflunomidu. Maksymalne stężenie we krwi A771726 osiąga po 1-24 h (po dawce jednorazowej). Ze względu na długi okres półtrwania A771726 (ok. 2 tyg.) zastosowanie dawki nasycającej 100 mg/dobę przez 3 doby pozwala szybko osiągnąć stan równowagi dynamicznej (bez zastosowania dawki nasycającej stan równowagi osiągany jest po ok. 2 miesiącach). Przy dawkach stałych 20 mg/dobę stan równowagi we krwi wynosi około 35 µg/ml; występuje ścisła zależność między efektem klinicznym, stężeniem metabolitu w osoczu i podawaną dawką dobową. Intensywnie łączy się z albuminami osocza (frakcja wolna około 0,62%) z liniową charakterystyką w zakresie dawek terapeutycznych. U pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) lub przewlekłym upośledzeniem czynności nerek wiązanie z białkami może być zmniejszone lub bardziej zróżnicowane. Główne metabolity wydalane w równych proporcjach z moczem i kałem: z moczem - pochodne glukuronowe leflunomidu i pochodne oksanilinowe A771726; główny metabolit wydalany z kałem to A771726. U pacjentów z niewydolnością nerek: leczonych hemodializą A771726 jest szybciej eliminowany i ma krótszy biologiczny okres półtrwania; leczonych dializą otrzewnową - parametry farmakokinetyczne jak u osób zdrowych. Brak danych farmakokinetycznych w odniesieniu do pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby (ponieważ A771726 w dużym stopniu łączy się z białkami osocza, jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z żółcią należy liczyć się z zaburzeniem tych procesów w niewydolności wątroby).
Skład
Lek zawiera substancję: leflunomid w dawce 20 mg
Działania niepożądane
Często: leukopenia (liczba leukocytów >2 G/l); lekkie reakcje alergiczne; zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK); parestezje, ból głowy, zawroty głowy, neuropatia obwodowa; łagodne zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi; biegunka, nudności, wymioty, zaburzenia dotyczące błony śluzowej jamy ustnej (np. aftowe zapalenie jamy ustnej, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej), bóle brzucha; zwiększenie wartości parametrów czynności wątroby (aktywności aminotransferaz, zwłaszcza AlAT, rzadziej gamma-GT, fosfatazy zasadowej i stężenia bilirubiny); nasilone wypadanie włosów, wyprysk, wysypka (w tym wysypka grudkowo-plamkowa), świąd, suchość skóry; zapalenie pochewek ścięgien; jadłowstręt, zmniejszenie masy ciała (zazwyczaj nieznaczne), osłabienie. Niezbyt często: niedokrwistość, nieznaczna małopłytkowość (liczba płytek <100 G/l), hipokaliemia, hiperlipidemia, hipofosfatemia, niepokój; zaburzenia smaku, pokrzywka, zerwanie ścięgna. Rzadko: ciężkie zakażenia, w tym posocznica, która może zakończyć się zgonem, pancytopenia (prawdopodobnie spowodowana mechanizmem przeciwproliferacyjnym), leukopenia (liczba leukocytów <2 G/l), eozynofilia, zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej (LDH), ciężkie zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, śródmiąższowa choroba płuc (w tym śródmiąższowe zapalenie płuc), która może zakończyć się zgonem, zapalenie wątroby, żółtaczka/cholestaza. Bardzo rzadko: agranulocytoza, ciężkie reakcje anafilaktyczne/rzekomoanafilaktyczne, zapalenie naczyń, w tym zapalenie naczyń z martwicą skóry, zapalenie trzustki, ciężkie uszkodzenie wątroby, takie jak niewydolność wątroby i ostra martwica wątroby, które mogą prowadzić do zgonu, toksyczne martwicze oddzielanie naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy. Częstość nieznana: hipourykemia, skórny toczeń rumieniowaty, łuszczyca krostkowa lub nasilenie łuszczycy, osutka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS), niewydolność nerek, minimalne (odwracalne) zmniejszenie stężenia plemników, całkowitej ilości i ruchliwości plemników. Tak jak inne leki o działaniu immunosupresyjnym, leflunomid może zwiększać wrażliwość pacjentów na zakażenia, w tym zakażenia oportunistyczne. Dlatego może się zwiększyć częstość zakażeń (zwłaszcza zapalenia błony śluzowej nosa, zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc). Stosowanie niektórych leków immunosupresyjnych zwiększa ryzyko nowotworów złośliwych, zwłaszcza zaburzeń limfoproliferacyjnych. Poprzedzające, jednoczesne lub następujące po podawaniu leflunomidu stosowanie preparatów o możliwym działaniu mielotoksycznym może być związane z większym ryzykiem niepożądanych działań hematologicznych.
Interakcje
Nasilenie działań niepożądanych może wystąpić, jeśli preparaty o działaniu toksycznym na wątrobę lub układ krwiotwórczy podawane były krótko przed lub jednocześnie z leflunomidem albo gdy takie preparaty podawano po leczeniu leflunomidem bez okresu wymywania. Dlatego w początkowym okresie po zmianie preparatów zaleca się ścisłe kontrolowanie aktywności enzymów wątrobowych i parametrów hematologicznych. U pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów nie wykazano interakcji farmakokinetycznej między leflunomidem i metotreksatem. Zaleca się, aby pacjenci leczeni leflunomidem nie otrzymywali kolestyraminy lub węgla aktywowanego, gdyż prowadzi to do szybkiego i znaczącego zmniejszenia w osoczu stężenia A771726 (czynnego metabolitu leflunomidu). Pacjent otrzymujący NLPZ i (lub) kortykosteroidy może przyjmować je nadal po rozpoczęciu leczenia leflunomidem. Nie są dokładnie znane enzymy biorące udział w metabolizmie leflunomidu i jego metabolitów. W badaniu in vivo wykazano brak znaczącej interakcji z cymetydyną (niespecyficznym inhibitorem cytochromu P450). Podanie pojedynczej dawki leflunomidu osobom otrzymującym wielokrotne dawki ryfampicyny (niespecyficznego induktora cytochromu P450) powodowało zwiększenie o około 40% stężenia A771726, przy czym wartość AUC nie zmieniła się znacząco, mechanizm tego działania nie jest jasny. Badania in vitro wykazują, że A771726 hamuje aktywność izoenzymu CYP2C9 cytochromu P450. W badaniach klinicznych nie obserwowano żadnych objawów związanych z bezpieczeństwem jednoczesnego stosowania leflunomidu z NLPZ, metabolizowanymi przez CYP2C9. Zaleca się ostrożność, gdy leflunomid stosuje się jednocześnie z innymi niż NLPZ lekami metabolizowanymi przez CYP2C9, takimi jak fenytoina, warfaryna, fenprokumon i tolbutamid. W badaniu, w którym zdrowe ochotniczki otrzymywały jednocześnie leflunomid i trójfazowy doustny środek antykoncepcyjny zawierający 30 µg etynyloestradiolu, nie stwierdzono zmniejszenia skuteczności tabletki antykoncepcyjnej ani zmiany parametrów farmakokinetycznych A771726. Brak dostępnych danych klinicznych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwie stosowania szczepień podczas leczenia leflunomidem. Jednak nie zaleca się szczepień szczepionkami zawierającymi żywe atenuowane szczepy drobnoustrojów. Jeśli rozważane jest podanie szczepionki zawierającej żywe szczepy już po odstawieniu leku, należy wziąć pod uwagę długi okres półtrwania leflunomidu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na leflunomid (zwłaszcza, jeśli u pacjenta występował wcześniej zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy), na orzeszki ziemne lub soję, lub na którąkolwiek substancje pomocniczą. Zaburzenia czynności wątroby. Ciężkie niedobory odporności, np. AIDS. Znaczne zaburzenia czynności szpiku kostnego lub znaczna niedokrwistość, leukopenia, neutropenia lub małopłytkowość, spowodowana przez inne czynniki niż reumatoidalne zapalenie stawów lub artropatia łuszczycowa. Ciężkie zakażenia. Umiarkowana do ciężkiej niewydolność nerek ze względu na niedostateczne doświadczenie kliniczne w tej grupie pacjentów. Ciężka hipoproteinemia, np. w zespole nerczycowym. Ciąża, okres karmienia piersią. Kobiety w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej antykoncepcji w trakcie leczenia leflunomidem i tak długo po jego zakończeniu, dopóki stężenie czynnego metabolitu w osoczu jest większe niż 0,02 mg/l.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
