Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany:
· w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy potwierdzonej za pomocą endoskopii lub badania radiologicznego
· w leczeniu refluksowego zapalenia przełyku
· w długotrwałym zapobieganiu nawrotom refluksowego zapalenia przełyku
· w zespole Zollingera-Ellisona
· w leczeniu łagodnych owrzodzeń żołądka i dwunastnicy powstałych w trakcie terapii NLPZ u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ
· w zapobieganiu nawrotom wrzodów żołądka i dwunastnicy w trakcie terapii NLPZ u pacjentów z ryzykiem wystąpienia choroby wrzodowej, wymagających leczenia NLPZ
· w celu eradykacji Helicobacter pylori (H. pylori) w skojarzeniu z odpowiednimi antybiotykami oraz w zapobieganiu nawrotom owrzodzeń związanych z zakażeniem H. pylori.
Dawkowanie
Doustnie. Choroba wrzodowa dwunastnicy: 30 mg raz na dobę przez 2-4 tyg. Choroba wrzodowa żołądka: 30 mg raz na dobę przez 4-8 tyg. Refluksowe zapalenie przełyku: 30 mg raz na dobę przez 4-8 tyg. Zapobieganie refluksowemu zapaleniu przełyku: 15 raz na dobę; w razie konieczności dawkę można zwiększyć do 30 mg na dobę. Objawowa choroba refluksowa przełyku: 15 mg lub 30 mg raz na dobę przez 4 tyg.; w razie niepełnego wygojenia się zmian w czasie leczenia przez 4 tyg. dawką 30 mg zaleca się przeprowadzenie dalszych badań. Łagodne owrzodzenie żołądka i dwunastnicy u pacjentów wymagających stałego leczenia NLPZ: 30 mg raz na dobę przez 4-8 tyg.; u pacjentów, u których występują trudne do wyleczenia owrzodzenia lub ryzyko takich owrzodzeń, leczenie należy prawdopodobnie kontynuować przez dłuższy okres i (lub) większymi dawkami. Profilaktyka owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych towarzyszących leczeniu NLPZ u pacjentów z grup ryzyka (np. wiek >65 lat lub choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie), wymagających stałego leczenia NLZ: 15 mg raz na dobę; jeśli leczenie jest nieskuteczne, należy stosować dawkę 30 mg raz na dobę. Zespół Zollingera-Ellisona: dawka początkowa 60 mg raz na dobę; dawkowanie należy dobierać indywidualnie, a leczenie kontynuować tak długo, jak to jest konieczne; stosowano dawki do 180 mg na dobę; jeżeli wymagana dawka dobowa przekracza 120 mg, należy ją podawać w 2 dawkach podzielonych. Eradykacja Helicobacter pylori: 30 mg 2 razy na dobę przez 7-14 dni w połączeniu z leczeniem przeciwbakteryjnym wg jednego z poniższych schematów: a) klarytromycyna 250-500 mg 2 razy na dobę i amoksycylina 1 g 2 razy na dobę; b) klarytromycyna 250 mg 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę; c) amoksycylina 1 g 2 razy na dobę i metronidazol 400-500 mg 2 razy na dobę. Odsetek eradykacji H. pylori sięga 90% kiedy klarytromycyna stosowana jest z lansoprazolem w skojarzeniu z amoksycyliną lub metronidazolem. Schemat c) skojarzonego leczenia charakteryzuje się niższym wskaźnikiem eradykacji w porównaniu ze schematem zawierającym klarytromycynę, można go stosować w razie przeciwwskazania do eradykacji przy użyciu klarytromycyny w populacji o niewielkiej oporności na metronidazol. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się stosowania u dzieci, ponieważ bezpieczeństwo i skuteczność stosowania leku nie zostały potwierdzone w tej grupie wiekowej. Należy unikać podawania lansoprazolu małym dzieciom Sposób podania. Preparat przyjmować raz na dobę, rano (z wyjątkiem eradykacji H. pylori - 2 razy na dobę, rano i wieczorem), co najmniej 30 min przed posiłkiem. Kapsułki należy połykać w całości, popijając wodą. W przypadku trudności z przełykaniem, kapsułkę można otworzyć a peletki wymieszać z niewielką ilością wody, soku jabłkowego lub pomidorowego, lub niewielką ilość miękkiego jedzenia posypać peletkami (np. jogurt, mus jabłkowy). Kapsułki można również otworzyć i zmieszać peletki z 40 ml soku jabłkowego oraz podać przez sondę do żołądka. Tak przygotowaną zawiesinę lub mieszaninę należy podać natychmiast po przygotowaniu.
Działanie
Substancją czynną preparatu jest lanzoprazol, lek z grupy inhibitorów pompy protonowej (ta grupa leków oznaczana jest niekiedy skrótem IPP). Substancja ta blokuje enzym - pompę protonową (ATP-azę K+/H+) w komórkach okładzinowych błony śluzowej żołądka, przez co hamuje wydzielanie kwasu solnego przez te komórki. W ten sposób zmniejsza się kwasowość (zwiększa się pH) soku żołądkowego. Stopień zahamowania zależy od dawki i dotyczy zarówno podstawowego jak i stymulowanego wydzielania kwasu solnego.
Lanzoprazol jest wrażliwy na działanie kwasu w soku żołądkowym w związku z czym jest stosowany doustnie w postaciach dojelitowych. Po podaniu doustnym szybko wchłania się z dwunastnicy, stężenie maksymalne we krwi uzyskiwane jest po około 1,5–2 godziny. Pokarm spowalnia wchłanianie lanzoprazolu i zmniejsza jego dostępność biologiczną o około 25%. Po podaniu pojedynczej dawki zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego utrzymuje się ponad 24 godziny. Po 2–4 tygodniowym leczeniu za pomocą lanzoprazolu ustąpienie objawów jest osiągane u większości chorych z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy. Lanzoprazol metabolizowany jest głównie w wątrobie; 15–50% metabolitów jest wydalane z moczem, pozostała część wydala się z żółcią. U pacjentów z niewydolnością wątroby konieczne jest dostosowanie dawkowania, ponieważ wydłuża się okres półtrwania i znacznie zwiększa się dostępność biologiczna lanzoprazolu.
Skład
1 kaps. zawiera 15 mg lansoprazolu. Kapsułki zawierają sacharozę.
Działania niepożądane
Często: ból i zawroty głowy, nudności, biegunka, ból brzucha, zaparcia, wymioty, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, suchość w gardle lub jamie ustnej, polipy dna żołądka (łagodne), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, pokrzywka, świąd, osutka, zmęczenie. Niezbyt często: trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia, depresja, ból stawów, ból mięśni, złamania kości biodrowej, kości nadgarstka lub kręgosłupa, obrzęki. Rzadko: niedokrwistość, bezsenność, omamy, splątanie, niepokój, zawroty głowy z zaburzeniami równowagi, parestezje, senność, drżenia mięśniowe, zaburzenia widzenia, zapalenie języka, kandydoza przełyku, zapalenie trzustki, zaburzenia smaku, zapalenie wątroby, żółtaczka, wybroczyny, plamica, utrata owłosienia, rumień wielopostaciowy, nadwrażliwość na światło, śródmiąższowe zapalenie nerek, ginekomastia, gorączka, wzmożona potliwość, obrzęk naczynioruchowy, jadłowstręt, impotencja. Bardzo rzadko: agranulocytoza, pancytopenia, zapalenie okrężnicy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, wstrząs anafilaktyczny, zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów, hiponatremia. Częstość nieznana: hipomagnezemia, podostra postać skórna tocznia rumieniowatego.
Interakcje
Lanzoprazol jest metabolizowany w wątrobie z udziałem układu enzymatycznego cytochromu P450. Możliwe jest wystąpienie interakcji lanzoprazolu z innymi lekami metabolizowanymi przez ten układ enzymatyczny. Leki hamujące aktywność izoenzymu 2C19 (np. fluwoksamina) i 3A4 (np. ketokonazol, itrakonazol, inhibitory proteazy, makrolidy) mogą powodować zwiększenie stężenia lanzoprazolu we krwi.
Lanzoprazol zmniejsza wydzielanie kwasu solnego w soku żołądkowym i w ten sposób zmniejsza kwasowość (zwiększa pH) soku żołądkowego. Dlatego lanzoprazol może zmniejszać wchłanianie niektórych leków, takich jak np. azole przeciwgrzybicze (ketokonazol, itrakonazol) i zmniejszać skuteczność ich działania. Należy unikać takiego leczenia skojarzonego.
Preparat może znacznie zmniejszać skuteczność działania innych leków, których wchłanianie zależy od pH.
Należy zachować ostrożność, ponieważ lanzoprazol może powodować zwiększenie stężenia niektórych równolegle stosowanych leków, takich jak:
· digoksyna; należy kontrolować stężenie digoksyny, ponieważ konieczne może być dostosowanie jej dawkowania przez lekarza
· takrolimus; należy kontrolować stężenie takrolimusu, zwłaszcza na początku i po zakończeniu stosowania lanzoprazolu
· karbamazepina; może wystąpić zarówno zwiększenie stężenia karbamazepiny w osoczu jak i zmniejszenie stężenia lanzoprazolu
· fenytoina; może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki fenytoiny; zalecane jest monitorowanie stężenia fenytoiny w osoczu na początku leczenia lanzoprazolem i po jego zakończeniu.
Podczas równoległego stosowania preparatu z lekami przeciwzakrzepowymi, takimi jak warfaryna wymagane jest zachowanie ostrożności i wzmożona kontrola (np. oznaczanie czasu protrombinowego i parametru INR) na początku leczenia oraz po jego zakończeniu.
Lanzoprazol może powodować istotne klinicznie zmniejszenie stężenia równolegle stosowanej teofiliny; należy zachować ostrożność.
Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz sukralfat mogą zmniejszać dostępność biologiczną lanzoprazolu. Dlatego zaleca się przyjmowanie lanzoprazolu co najmniej godzinę przed lub po przyjęciu tych leków.
Mogą wystąpić interakcje pomiędzy lanzoprazolem a antybiotykami stosowanymi w celu eradykacji H. pylori.
Pokarm może wpływać na zmniejszenie dostępności biologicznej lanzoprazolu. Zaleca się przyjmowanie preparatu przed posiłkiem.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lansoprazol lub inne składniki preparatu.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
