Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Schizofrenia. Leczenie objawów maniakalnych w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Schizofrenia. Dawka dobowa przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 50 mg (1. dzień), 100 mg (2. dzień), 200 mg (3. dzień), 300 mg (4. dzień). Od 4. dnia dawkę należy stopniowo zwiększać do skutecznej dawki dobowej 300-450 mg. W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę można dostosowywać w zakresie od 150 do 750 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. Epizody maniakalne związane z chorobą dwubiegunową. Dawka dobowa przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 100 mg (1. dzień), 200 mg (2. dzień), 300 mg (3. dzień), 400 mg (4. dzień). Następnie dawka może być zwiększana maksymalnie o 200 mg na dobę do dawki dobowej 800 mg w 6. dniu leczenia. W zależności od indywidualnej odpowiedzi klinicznej i tolerancji, dawkę można dostosowywać w zakresie od 200 do 800 mg na dobę; zwykle skuteczna dawka wynosi 400-800 mg na dobę w 2 dawkach podzielonych. Epizody depresji związane z chorobą dwubiegunową. Całkowite dawki dobowe wynoszą odpowiednio: 50 mg (1. dzień), 100 mg (2. dzień), 200 mg (3. dzień) i 300 mg (4. dzień). Zalecana dawka dobowa wynosi 300 mg raz dziennie przed snem. W pojedynczych przypadkach korzystne może być stosowanie dawki 600 mg. U niektórych pacjentów, w przypadku problemów wynikających z gorszej tolerancji leczenia, w badaniach klinicznych wykazano, że można rozważyć zmniejszenie dawki do minimum 200 mg. Zapobieganie nawrotom w chorobie dwubiegunowej. Pacjenci, u których wystąpiła odpowiedź na leczenie kwetiapiną w ostrym leczeniu choroby dwubiegunowej, powinni kontynuować przyjmowanie kwetiapiny w tej samej dawce, w celu zapobiegania nawrotom epizodów maniakalnych, maniakalno-depresyjnych lub depresyjnych w przebiegu choroby dwubiegunowej. Dawka może być dostosowana w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta, w zakresie dawek od 300 mg do 800 mg na dobę, podawane 2 razy na dobę. Ważne jest, aby w terapii podtrzymującej stosować najmniejsze skuteczne dawki leku. U pacjentów z niewydolnością wątroby zaleca się rozpoczynać leczenie od dawki 25 mg na dobę i zwiększać codziennie o 25 lub 50 mg/dobę aż do osiągnięcia dawki skutecznej. U pacjentów w podeszłym wieku dawka dobowa może być mniejsza i konieczne może być wolniejsze tempo zwiększania dawki. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek. Sposob podania. Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez.
Działanie
Kwetiapina jest atypowym lekiem przeciwpsychotycznym. Kwetiapina i jej aktywny farmakologicznie metabolit - N-dealkilokwetiapina działają na wiele receptorów neuroprzekaźników. Działanie przeciwpsychotyczne wynika głównie z blokowania w mózgu receptorów serotoninowych (5-HT2) oraz dopaminowych (D1 i D2). Dodatkowo N-dealkilokwetiapina wykazuje silne powinowactwo do transportera norepinefryny (NET). Kwetiapina i N-dealkilokwetiapina mają także duże powinowactwo do receptorów histaminowych i α1-adrenergicznych oraz mniejsze powinowactwo do receptorów a2-adrenergicznych i serotoninowych 5-HT1. Powinowactwo do receptorów cholinergicznych muskarynowych oraz benzodiazepinowych jest nieznaczne. Kwetiapina dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego (pokarm nie wpływa na biodostępność leku). Wiąże się z białkami osocza w 83%. Jest w znacznym stopniu metabolizowana w wątrobie, głównie z udziałem CYP3A4. Mniej niż 5% leku jest wydalane w postaci niezmienionej z kałem i moczem. Około 73% metabolitów kwetiapiny jest wydalane z moczem, 21% z kałem. T0,5 kwetiapiny w fazie eliminacji wynosi około 7 h, N-dealkilokwetiapiny - 12 h.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 100 mg kwetiapiny w postaci fumaranu. Tabletki zawierają laktozę.
Działania niepożądane
Bóle i zawroty głowy, senność (bardzo często). Zmiany obrazu krwi, omdlenia, przyśpieszona praca serca, niedociśnienie, nieżyt nosa, suchość błony śluzowej nosa, zaparcia, niestrawność, osłabienie, obrzęki obwodowe, zwiększenie masy ciała, zaburzenia funkcji wątroby (często).Niezbyt często reakcje nadwrażliwości, napady padaczkowe, zwiększenie stężenia triglicerydów (po posiłkach) i cholesterolu całkowitego we krwi. Żółtaczka, bolesne usztywnienie członka, złośliwy zespół neuroleptyczny (gwałtowny wzrost temperatury do 40-42°C). Zwiększenie poziomu cukru we krwi, cukrzyca, dyskinezy późne, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, zespół Stevensa-Johnsona. W przypadku wystąpienia innych niewymienionych działań niepożądanych, należy o nich poinformować lekarza. Występowanie po zastosowaniu leku takich działań niepożądanych jak np. senność, zawroty i bóle głowy stwarza niebezpieczeństwo związane z prowadzeniem pojazdów i obsługą maszyn.
Interakcje
Podczas jednoczesnego stosowanie kwetiapiny z inhibitorami CYP3A4 zwiększa się AUC kwetiapiny - łączne podawanie jest przeciwwskazane. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z sokiem grejpfrutowym. Leki indukujące enzymy wątrobowe (m.in. karbamazepina, fenytoina) zwiększają klirens kwetiapiny i zmniejszają jej stężenie we krwi, osłabiając skuteczność leczenia kwetiapiną - u pacjentów stosujących leki indukujące enzymy wątrobowe leczenie kwetiapiną można rozpocząć tylko wtedy, gdy korzyści z leczenia kwetiapiną przewyższają ryzyko odstawienia leku przyspieszającego metabolizm wątrobowy; wszystkie zmiany leczenia lekiem indukującym należy przeprowadzać stopniowo i, jeśli to konieczne, zastąpić lekiem niewykazującym właściwości indukujących, np. walproinianem. Farmakokinetyka kwetiapiny nie zmienia się znacząco podczas jednoczesnego stosowania z imipraminą (inhibitor CYP2D6), fluoksetyną (inhibitor CYP3A4 i CYP2D6), rysperydonem, haloperydolem lub cymetydyną. Stosowanie kwetiapiny w skojarzeniu z tiorydazyną powoduje zwiększenie klirensu kwetiapiny o około 70%. Farmakokinetyka litu nie zmienia się podczas jednoczesnego stosowania z kwetiapiną. Farmakokinetyka walproinianu sodu i kwetiapiny nie podlega klinicznie istotnym zmianom podczas jednoczesnego stosowania obu leków. Należy zachować szczególną ostrożność, stosując kwetiapinę jednocześnie z innymi lekami działającymi na o.u.n. lub z alkoholem, z lekami wydłużającymi odstęp QT oraz z preparatami wpływającymi na gospodarkę elektrolitową. Należy unikać stosowania kwetiapiny i innych leków przeciwpsychotycznych.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na kwetiapinę lub inne składniki preparatu. Nie stosować jednocześnie z inhibitorami cytochromu P450 3A4, takimi jak: inhibitory proteazy HIV, azolowe preparaty przeciwgrzybicze, erytromycyna, klarytromycyna, nefazodon.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
