Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie schizofrenii. Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej. Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej. Zapobieganie nawrotom epizodów maniakalnych i depresji u pacjentów z zaburzeniami dwubiegunowymi, którzy odpowiadali na leczenie kwetiapiną.
Dawkowanie
Preparat ma postać tabletek powlekanych. Przeznaczony jest do stosowania doustnego. Stosuj preparat zgodnie z zaleceniami. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu skonsultuj się z lekarzem.
Leczenie schizofrenii.
Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:
50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. Dniu 300–450 mg/dobę. Lekarz może zalecić zmianę dawki w zakresie 150–750 mg/dobę, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta.
Leczenie epizodów maniakalnych o umiarkowanym i ciężkim nasileniu w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Dorośli. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w 2 dawkach podzielonych:
100 mg/dobę w 1. dniu, 200 mg/dobę w 2. dniu, 300 mg/dobę w 3. dniu i 400 mg/dobę w 4. dniu. Po 4. dniu dawkę można zwiększać (na polecenie lekarza) maksymalnie o 200 mg/dobę, do 800 mg/dobę w 6. dniu. Dawka podtrzymująca wynosi 200–800 mg/dobę zależnie od reakcji chorego i tolerancji, zwykle 400–800 mg/dobę.
Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Dorośli. Podawać 1 ×/dobę, wieczorem.
50 mg/dobę w 1. dniu, 100 mg/dobę w 2. dniu, 200 mg/dobę w 3. dniu i 300 mg/dobę w 4. dniu. Zalecana dawka wynosi 300 mg/d; zależnie od odpowiedzi pacjenta dawkę można zwiększyć do 600 mg/d. Nie wykazano dodatkowych korzyści związanych ze zwiększeniem dawki do 600 mg/d w porównaniu z grupą przyjmującą 300 mg/d w leczeniu krótkotrwałym.
Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej u pacjentów z epizodami maniakalnymi lub depresyjnymi reagującymi na leczenie kwetiapiną.
Dorośli. Zaleca się kontynuowanie stosowania dawek ustalonych indywidualnie podczas wcześniejszego leczenia; zwykle 300–800 mg/dobę w 2 dawkach podzielonych; należy stosować najmniejsze skuteczne dawki.
Preparat stosuje się doustnie, niezależnie od posiłków.
U osób w podeszłym wieku konieczne może być wolniejsze zwiększanie dawki i podawanie mniejszej dawki dobowej w porównaniu z dawkami stosowanymi u młodszych pacjentów, zależnie od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leczenia przez pacjenta.
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u pacjentów po 65. roku życia z epizodami depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej.
Nie ma potrzeby modyfikowania dawek u chorych z zaburzeniami czynności nerek.
U osób z zaburzeniami czynności wątroby początkowo 25 mg/dobę, dawkę należy zwiększać (pod kontrolą lekarza) codziennie o 25–50 mg do osiągnięcia dawki terapeutycznej.
Działanie
Lek z grupy neuroleptyków, należący do grupy pochodnych diazepiny, stosowany w leczeniu schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej.
Substancją czynną preparatu jest kwetiapina. Mechanizm jej działania przeciwpsychotycznego polega na oddziaływaniu z różnymi układami przekaźnikowymi. Największe powinowactwo wykazuje do receptorów serotoninergicznych w mózgu (5-HT2) i dopaminergicznych (D1i D2). Uważa się, że za przeciwpsychotyczne działanie kliniczne i stosunkowo małą częstość pozapiramidowych działań niepożądanych, odpowiada bardziej wybiórcze działanie na receptory 5HT2 i średnie na receptory D. Kwetiapina wykazuje też powinowactwo do receptorów histaminowych i 1-adrenergicznych oraz mniejsze powinowactwo do receptorów 2-adrenergicznych i serotoninowych 5HT1A. Powinowactwo kwetiapiny do muskarynowych receptorów cholinergicznych lub receptorów benzodiazepinowych jest nieznaczne. Kwetiapina wykazuje aktywność w testach aktywności przeciwpsychotycznej, takich jak test odruchu unikania. Hamuje także działanie agonistów dopaminy. Zwiększenie stężenia metabolitów dopaminy jest neurochemicznym wskaźnikiem blokady receptorów D2.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 300 mg kwetiapiny . Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Ketilept może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych.
Bardzo często mogą wystąpić: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia trójglicerydow w osoczu, zwiększenie stężenia cholesterolu całkowitego (głownie frakcji LDL), zmniejszenie stężenia frakcji HDL cholesterolu, przyrost masy ciała, zawroty głowy, senność, bóle głowy, suchość w jamie ustnej, objawy odstawienne.
Często mogą wystąpić: leukopenia, zmniejszona liczba neutrofili, zwiększona eozynofili, hiperprolaktynemia, zmniejszenie stężenia całkowitej T4, zmniejszenie stężenia wolnej T4, zmniejszenie stężenia całkowitej T3, zwiększenie stężenia TSH, zwiększone łaknienie, zwiększone stężenie cukru we krwi do poziomu hiperglikemicznego, dziwne sny i koszmary senne, myśli i zachowania samobójcze, omdlenia, objawy pozapiramidowe, dyzartria, nieostre widzenie, tachykardia, kołatanie serca, niedociśnienie ortostatyczne, zapalenie błony śluzowej nosa, duszność, zaparcia, niestrawność, wymioty, zwiększone stężenie aminotransferaz (AlAT, AspAT), zwiększone stężenie gamma glutamylotransferazy we krwi, łagodna postać astenii, obrzęk obwodowy, rozdrażnienie, gorączka.
Niezbyt często mogą wystąpić: małopłytkowość, anemia, zmniejszona liczba płytek krwi, nadwrażliwość (włącznie z reakcjami nadwrażliwości dotyczącymi skóry), zmniejszenie stężenia wolnej T3, niedoczynność tarczycy, hiponatremia, cukrzyca, drgawki, zespół niespokojnych nóg, późne dyskinezy, wydłużenie odcinka QT, bradykardia, zaburzenia połykania, zaburzenia seksualne.
Rzadko mogą wystąpić: agranulocytoza, zespół metaboliczny, somnambulizm i powiązane reakcje takie jak mówienie przez sen i zaburzenie jedzenia związane ze snem, zakrzepica żylna, zapalenie trzustki, żółtaczka, zapalenie wątroby, priapizm (długotrwały, bolesny wzwód bez pobudzenia seksualnego), mlekotok, obrzęk piersi, zaburzenia miesiączkowania
Bardzo rzadko mogą wystąpić: reakcje anafilaktyczne, nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego, obrzęk naczynio-ruchowy, zespół Stevensa i Johnsona, radbomiozlia (rozpad mięśni), złośliwy zespół neuroleptyczny, hipotermia, wzrost aktywności kinazy fosfokreatynowej we krwi.
Ponadto, z nieznaną częstością, mogą wystąpić: neutropenia, toksyczna rozpływna martwica naskórka, rumień wielopostaciowy, zespół odstawienia leku u noworodka.
Interakcje
Przeciwwskazane jest równoległe stosowanie kwetiapiny i inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P-450.
Nie zaleca się także stosowania kwetiapiny jednocześnie z sokiem grejpfrutowym.
Należy zachować ostrożność stosując preparat równolegle z następującymi lekami:
· inne leki działające na ośrodkowy układ nerwowy oraz alkohol
· walproinian litu, szczególnie u dzieci i młodzieży
· karbamazepina, fentyoina, tiorydazyna (może zaistnieć potrzeba zwiększenia dawki kwetiapiny przez lekarza)
· które mogą wydłużać odstęp QT.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu.
Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest również równoległe stosowanie: inhibitorów izoenzymu CYP3A4 cytochromu P450, takich jak inhibitory proteazy stosowane w leczeniu HIV, leki przeciwgrzybicze z grupy azoli, erytromycyna, klarytromycyna i nefazodon.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
