Spis treści
- Dawkowanie
- Działania niepożądane
- Działanie
- Interakcje
- Przeciwwskazania
- Opis
- Skład
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Nieznaczna hipokaliemia (np. dieta uboga w potas lub uzupełnianie niedoboru potasu w trakcie stosowania leków moczopędnych): zwykle 1-2 tabl. na dobę. Znaczna hipokaliemia, w zależności od stopnia niedoboru potasu: 2-6 tabl. na dobę. Przy ustalaniu dawki należy uwzględnić zawartość potasu w pożywieniu (owoce, warzywa, soki). Dzieci. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci, nie zaleca się stosowania. Szczególne grupy pacjentów. Nalezy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku, ze względu na zwiększone ryzyko hiperkaliemii, należy często kontrolować stężenie potasuw surowicy. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z niewydolnością nerek. Ze względu na zwiększone ryzyko zaburzeń elektrolitowych, należy zachować bardzo dużą ostrożność podczas stosowania chlorku potasu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, przyjmować w trakcie lub po posiłku, popijać dużą ilością wody.
Działania niepożądane
Częstość nieznana: hiperkaliemia (z ryzykiem nagłego zgonu), niemiarowość pracy serca, zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego, nudności, wymioty, wzdęcia, bóle brzucha, uczucie dyskomfortu w brzuchu, biegunka, pieczenie w żołądku i przełyku, zaparcia, niewielkie zmiany nadżerkowe w jelicie cienkim, niedrożność, krwawienia, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy (ryzyko wzrasta przy stosowaniu większych dawek), wysypka, świąd, pokrzywka.
Działanie
Preparat potasu o przedłużonym uwalnianiu. Potas jest kationem wewnątrzkomórkowym biorącym udział w wielu procesach fizjologicznych. Warunkuje prawidłową kurczliwość mięśni, odgrywa ważną rolę w przewodnictwie nerwowym i przemianie węglowodanowej. Chlorek potasu wchłania się szybko po podaniu doustnym, około 90% potasu dostarczonego z dietą ulega wchłonięciu. Chlorek potasu w preparacie jest zawieszony w podłożu nierozpuszczalnym w przewodzie pokarmowym. Substancja czynna uwalnia się z podłoża stopniowo w czasie przechodzenia tabletki przez przewód pokarmowy. Pozwala to uniknąć tworzenia się wysokich stężeń chlorku potasu, które są odpowiedzialne za powstanie owrzodzeń jelitowych. Szkielet tabletki (podłoże + otoczka) podczas tego przejścia często nie ulega deformacji i jest wydalany z kałem, co jest zjawiskiem prawidłowym i nie świadczy o braku efektu leczniczego. Potas wydalany jest głównie przez nerki. Wydzielany jest w kanaliku dalszym, gdzie zachodzi jego wymiana z jonem sodowym lub wodorowym. Nerka nie ma zdolności ograniczenia wydalania potasu, które zachodzi nawet przy znacznych niedoborach tego jonu w organizmie. Niewielkie ilości potasu są wydalane z kałem i potem.
Interakcje
Przy równoczesnym podawaniu leków wchodzących w interakcje z chlorkiem potasu należy okresowo kontrolować stężenie potasu. Zwiększenie stężenia potasu w surowicy krwi może wystąpić w przypadku jednoczesnego stosowania z: lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas, inhibitorami ACE, antagonistami receptora angiotensyny II (typu AT1), cyklosporyną, NLPZ (np.indometacyną), heparyną, glikozydami nasercowymi, lekami β-adrenolitycznymi, innymi preparatami zawierającymi potas. Jednoczesne stosowanie chlorku potasu z lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas (np. spironolakton, kanrenon, amiloryd, triamteren, eplerenon) pojedynczo lub w skojarzeniu jest przeciwwskazane. Ryzyko potencjalnie śmiertelnej hiperkaliemii jest szczególnie duże u pacjentów z niewydolnością nerek (nakładający się efekt działania diuretyków oszczędzających potas). Jednoczesne stosowanie chlorku potasu z inhibitorami ACE (np. enalaprylem, kaptoprylem) poza przypadkami hipokaliemii nie jest zalecane. Jednoczesne stosowanie tych leków wymaga szczególnej ostrożności ze względu na zwiększone ryzyko potencjalnie zakończonej zgonem hiperkaliemii, szczególnie u osób z niewydolnością nerek. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania chlorku potasu z glikozydami nasercowymi. Hiperkaliemia może powodować zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego. Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania chlorku potasu z NLPZ (np. indometacyną). NLPZ mogą spowodować hiperkaliemię, dlatego konieczna jest kontrola stężenia potasu w surowicy krwi. Stosowanie bezpośrednich inhibitorów reniny (np. aliskiren) i inhibitorów pompy protonowej w skojarzeniu z chlorkiem potasu może powodować hiperkaliemię, należy zachować ostrożność podczas ich skojarzonego stosowania. Z uwagi na wpływ leków cholinolitycznych na motorykę przewodu pokarmowego, należy stosować je z dużą ostrożnością w skojarzeniu ze stałymi doustnymi postaciami preparatów zawierających potas, szczególnie, jeśli podawane są w dużych dawkach.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na suplementację potasu (np. napadowy niedowład hiperkaliemiczny). Hiperkaliemia. Niewydolność nerek. Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas (np. spironolakton, eplerenon, triamteren, amiloryd) w monoterapii lub w połączeniu z diuretykami pętlowymi. Niewydolność nadnerczy (choroba Addisona). Hipoaldosteronizm hiporeninowy. Wrodzona paramiotonia. Zaburzenia metabolizmu (kwasica towarzysząca śpiączce cukrzycowej). Hipowolemia z hiponatremią. Ciężkie odwodnienie. Stany obejmujące rozległe zniszczenie komórek (np. ciężkie oparzenia). Krwawienia z przewodu pokarmowego. Choroba wrzodowa (zaostrzenia). Zaburzenia strukturalne lub czynnościowe utrudniające pasaż leku przez przewód pokarmowy (np. spowodowane uciskiem na przełyk wynikającym z powiększenia lewego przedsionka lub zwężenia jelita).
Opis
Profilaktyka i leczenie stanów niedoboru potasu. Niedobory potasu w organizmie powstają najczęściej na skutek: podawania leków moczopędnych, glikokortykosteroidów, glikozydów nasercowych, przewlekłych biegunek i wymiotów, w przebiegu niektórych chorób nerek. Niedobór potasu towarzyszy także takim chorobom, jak: wtórny hiperaldosteronizm, marskość wątroby z wodobrzuszem, choroby układu krążenia, cukrzyca.
Skład
1 tabl. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 750 mg chlorku potasu, co jest równoważne 391 mg potasu (10 mEq K+). Preparat zawiera laktozę i lak czerwieni koszenilowej.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
