Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Działania niepożądane
- Przeciwwskazania
Opis
Infanrix hexa jest to szczepionka przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi acelularna, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B rekombinowana (adsorbowana), poliomyelitis inaktywowana i przeciwko Haemophilus influenzae typ b skoniugowana, adsorbowana, w postaci proszku i zawiesiny do sporządzenia zawiesiny do wstrzykiwań.
Szczepionka Infanrix hexa jest wskazana do szczepienia pierwotnego i uzupełniającego dzieci przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, poliomyelitis i zakażeniom wywoływanym przez Haemophilus influenzae typu b.
Dawkowanie
Domięśniowo (zaleca się, aby każda kolejna dawka była podawana w inne miejsce), według kalendarza szczepień i zaleceń lekarza.
Szczepienie powinno być poprzedzone przeprowadzeniem dokładnego wywiadu lekarskiego (ze szczególnym uwzględnieniem poprzednich szczepień i działań niepożądanych, które mogły być nimi spowodowane) oraz badaniem lekarskim.
Tak jak w przypadku innych szczepionek, szczepionka Infanrix hexa nie powinna być osobom w okresie ostrych i ciężkich chorób gorączkowych. Łagodna infekcja nie jest przeciwwskazaniem do zastosowania szczepionki.
Działanie
Szczepionka skojarzona przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B, poliomyelitis i zakażeniom wywołanym przez Haemophilus influenzae typ b (dla oznaczenia tej bakterii stosowany jest skrót Hib). Szczepionka zawiera toksoid błoniczy, toksoid tężcowy, 3 rodzaje bezkomórkowych antygenów krztuśca (toksoid krztuścowy, hemaglutyninę włókienkową oraz pertaktynę), antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B, inaktywowany wirus polio (antygen D wirusów polio typu 1, 2 i 3) oraz polisacharyd otoczkowy Haemophilus influenzae typ b.
Toksoid jest toksyną bakteryjną, która w procesie przygotowywania szczepionki została pozbawiona właściwości toksycznych, lecz nadal zdolna jest do wywołania odpowiedzi immunologicznej. Toksoidy i bezkomórkowe antygeny krztuśca zostały adsorbowane (skoncentrowane i unieruchomione) na wodorotlenku glinu. Wodorotlenek glinu dodatkowo wzmacnia odpowiedź immunologiczną. Antygen wirusa zapalenia wątroby typu B stanowi oczyszczone białko powierzchniowe wirusa pozyskiwane z hodowli drożdży dzięki zastosowaniu metod inżynierii genetycznej. Oczyszczone białko wirusowe zostało adsorbowane na fosforanie glinu. Jeżeli chodzi o poliomyelitis, to należy zaznaczyć, że od 2016 roku w Polsce szczepienia realizowane są tylko szczepionką inaktywowaną (oznaczaną skrótem IPV z ang. inactivated polio vaccine). Wszystkie 3 typy wirusa polio zawarte w szczepionce zostały inaktywowane. Celem inaktywacji jest zachowanie zdolności antygenów wirusa do wywołania odpowiedzi immunologicznej bez wywoływania zachorowania. W procesie przygotowania szczepionki wirusy polio namnażane były w komórkach Vero, linii komórkowej pochodzącej z nerki małpy. Kolejnym antygenem zawartym w szczepionce jest polisacharyd otoczkowy uzyskiwany z hodowli bakterii Haemophilus influenzae typ b. Antygen ten po związaniu z białkiem nośnikowym (w tym przypadku toksoidem tężcowym) zwiększa swoją immunogenność i skuteczniej indukuje swoistą odpowiedź immunologiczną u niemowląt.
Szczepionkę stosuje się w celu uzyskania swoistej odporności i zapobiegania zachorowaniom na błonicę, tężec, krztusiec, WZW typu B, poliomyelitis i zakażenia wywołane przez Hib. Szczepionka ma za zadanie spowodować wystąpienie odpowiedzi immunologicznej, którą jest wytworzenie przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom zawartym w szczepionce. Dzięki mechanizmom pamięci immunologicznej, u osób, u których wystąpi oczekiwana odpowiedź na szczepienie, reakcja układu odpornościowego podczas następnego kontaktu z czynnikiem chorobotwórczym będzie szybka i swoista, co zmniejszy ryzyko wystąpienia zachorowania.
Czynne uodpornienie przeciw błonicy, tężcowi, krztuścowi, WZW typu B, poliomyelitis iHib jest uzyskiwane po wykonaniu szczepienia podstawowego obejmującego 3 dawki pierwotne oraz 1 dawkę uzupełniającą, zgodnie z Programem Sczepień Ochronnych. Należy jednak pamiętać, że swoista odporność maleje z czasem i dlatego oprócz szczepienia podstawowego konieczne jest szczepienie przypominające.
Działania niepożądane
Miejsce podania
bardzo częste: ból, zaczerwienienie, obrzęk
częste: reakcja w miejscu podania
bardzo rzadkie: naciek w miejscu podania*, rozległy obrzęk*
Objawy ogólnoustrojowe bardzo częste: gorączka ≥ 38oC
częste: nietypowy płacz, niepokój
niezbyt częste: zmęczenie
bardzo rzadkie: reakcje alergiczne (w tym wysypka* i świąd*), reakcje anafilaktoidalne (w tym pokrzywka*)
Układ pokarmowy bardzo częste: zmniejszenie łaknienia
częste: biegunka, zapalenie jelit, nieżyt żołądkowo-jelitowy
niezbyt częste: ból brzucha, wymioty, zaparcie
Mechanizmy odpornościowe
częste: infekcja wirusowa, drożdżyca, zapalenie ucha środkowego
niezbyt częste: zakażenie
Przeciwwskazania
Przeciwwskazaniem do podania szczepionki jest:
• nadwrażliwość po wcześniejszym podaniu szczepionek przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, polio lub Hib
• encefalopatia o nieznanej etiologii, która wystąpiła w ciągu 7 dni po podaniu szczepionki zawierającej antygeny krztuśca (w takim przypadku należy zrezygnować ze szczepienia przeciw krztuścowi i kontynuować cykl szczepień szczepionkami przeciwko błonicy, tężcowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, poliomyelitis i Hib).
Nie podawać szczepionki donaczyniowo ani śródskórnie.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
