Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania
- Skład
- Działania niepożądane
- Przechowywanie
Opis
Lek Imuran zawiera jako substancję czynną azatioprynę. Należy ona do grupy leków nazywanych lekami immunosupresyjnymi, czyli zmniejszającymi siłę działania układu odpornościowego.
Imuran może być stosowany w celu ułatwienia przyjęcia przeszczepionego organu (takiego jak nowa nerka, serce lub wątroba) przez organizm lub w leczeniu niektórych chorób, w przebiegu których układ odpornościowy reaguje przeciwko własnemu organizmowi (choroby autoimmunologiczne).
Działanie
Choroby autoimmunologicznych mogą obejmować:
• ciężkie reumatoidalne zapalenie stawów (choroba, w której układ odpornościowy atakuje komórki powlekające stawy, powodując obrzęk, ból, sztywność stawów)
• toczeń rumieniowaty układowy (choroba, w której układ odpornościowy atakuje wiele organów i tkanek, w tym skórę, stawy, nerki, mózg i inne organy, powodując nadmierne zmęczenie, gorączkę, sztywność i ból stawów),
• zapalenie skórno-mięśniowe i (lub) zapalenie wielomięśniowe (grupa chorób powodujących zapalenie mięśni, osłabienie siły mięśniowej i wysypkę na skórze),
• autoimmunologiczne przewlekłe aktywne zapalenie wątroby (choroba, w której układ odpornościowy atakuje komórki wątroby powodując zapalenie wątroby, zmęczenie, bóle mięśni, zażółcenie skóry i gorączkę)
• pęcherzyca zwykła (choroba, w której układ odpornościowy atakuje komórki skóry powodując powstawanie pęcherzy na skórze, w jamie ustnej, nosie, gardle i na narządach płciowych)
• guzkowe zapalenie tętnic (rzadka choroba, która powoduje zapalenie naczyń krwionośnych)
• autoimmunologiczna niedokrwistość hemolityczna (poważne zaburzenie krwi w którym organizm niszczy krwinki czerwone szybciej niż je produkuje, z objawami osłabienia i skrócenia oddechu),
• przewlekła samoistna plamica małopłytkowa oporna na leczenie (stan, w którym liczba płytek krwi jest mała, co może powodować łatwiejsze lub nadmierne powstawanie siniaków i krwawienie).
Imuran może być także stosowany w leczeniu choroby zapalnej jelit (choroba Leśniowskiego-Crohnamlub wrzodziejące zapalenie jelita grubego).
Lekarz wybrał ten lek, ponieważ jest on właściwy do zastosowania u pacjenta i w jego chorobie. Imuran może być stosowany jako jedyny lek, ale częściej jest stosowany jednocześnie z innymi lekami.
Dawkowanie
Ilość przyjmowanego leku Imuran może się różnić u poszczególnych pacjentów. Dawka zależy od leczonej choroby i ustala ją lekarz.
Imuran można przyjmować z posiłkiem lub na pusty żołądek, ale wybrany sposób przyjmowania leku powinien być taki sam każdego dnia. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać nudności podczas przyjmowania po raz pierwszy leku Imuran. Przyjmowanie tabletek po posiłkach może łagodzić te objawy.
• Podczas stosowania leku Imuran lekarz będzie wykonywał regularne badania kontrolne krwi pacjenta. Ma to na celu sprawdzenie liczby i rodzaju komórek krwi oraz upewnienie się, że wątroba pacjenta pracuje prawidłowo.
• Lekarz może także zlecić wykonanie innych badań krwi oraz moczu, aby monitorować czynność nerek i mierzyć stężenia kwasu moczowego. Kwas moczowy jest naturalnie występującą substancją a jego stężenie może się zwiększać podczas stosowania leku Imuran.
Duże stężenia kwasu moczowego mogą uszkodzić nerki.
Niekiedy lekarz może zmienić stosowaną dawkę leku Imuran na podstawie wyników tych badań.
Tabletki należy połykać w całości. Tabletek nie należy żuć, dzielić ani kruszyć.
Ważne jest, aby opiekunowie byli świadomi potrzeby bezpiecznego obchodzenia się z tym lekiem.
Jeśli pacjent lub opiekun pacjenta ma kontakt z uszkodzonymi tabletkami, powinien natychmiast umyć ręce. W celu uzyskania porady należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.
Zalecana dawka to:Osoby dorosłe po przeszczepieniu narządu: W pierwszej dobie stosuje się zwykle do 5 mg na kilogram masy ciała, następnie zwykle stosuje się dawkę od 1 do 3 mg na kilogram masy ciała na dobę. W trakcie leczenia lekarz dostosuje dawkę w zależności od reakcji organizmu pacjenta na lek.
Osoby dorosłe z innymi chorobami: Zwykle dawka początkowa to od 1 mg do 3 mg na kilogram masy ciała, następnie zwykle stosuje się dawkę od 1 do 3 mg na kilogram masy ciała na dobę.
W trakcie leczenia lekarz dostosuje dawkę w zależności od reakcji organizmu pacjenta na lek.
U pacjentów w podeszłym wieku może być konieczne stosowanie mniejszej dawki.
U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek lub wątroby może być konieczne stosowanie mniejszej dawki.
Stosowanie u dzieciDzieci po przeszczepieniu narządu: Dawkowanie u dzieci po przeszczepieniu narządu jest takie
same jak u osób dorosłych.
Dzieci z innymi chorobami: Dawkowanie u dzieci z innymi chorobami jest takie same jak u osób
dorosłych.
Dzieci z nadwagą mogą wymagać zastosowania większej dawki.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Imuran:
• jeśli pacjent ma uczulenie na azatioprynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
• jeśli pacjent ma uczulenie na merkaptopurynę (lek, który jest podobny do azatiopryny, substancji aktywnej leku Imuran).
Skład
- Substancją czynną leku jest azatiopryna. Każda tabletka zawiera odpowiednio 25 mg lub 50 mg azatiopryny.
- Pozostałe składniki to: laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, kwas stearynowy, magnezu stearynian, hypromeloza, makrogol 400; tabletki leku Imuran, 25 mg, zawierają również tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek żółty (E172) i żelaza tlenek czerwony (E172).
Działania niepożądane
Należy przerwać przyjmowanie leku Imuran i natychmiast zwrócić się do lekarza jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek z poniższych ciężkich działań niepożądanych, ponieważ
konieczna może być natychmiastowa pomoc medyczna:
• reakcje nadwrażliwości (jest to
niezbyt częste działanie niepożądane które może dotyczyć do 1 na 100 osób) z objawami, takimi jak:
- ogólne zmęczenie, zawroty głowy, nudności, wymioty, biegunka lub ból brzucha
- obrzęk powiek, twarzy lub warg
- zaczerwienienie skóry lub wysypka skórna (w tym powstawanie pęcherzy, świąd lub złuszczanie się skóry)
- ból mięśni lub stawów
- nagły świszczący oddech, kaszel lub trudności z oddychaniem.
W niewielu przypadkach rekacje te mogą zagrażać życiu (jest to
bardzo rzadkie działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów) .
• wysypka skórna lub zaczerwienienie skóry, które mogą się rozwinąć w zagrażające życiu rekacje skórne, w tym rozległą wysypkę z pęcherzami i złuszczaniem naskórka, występujące szczególnie w okolicy ust, nosa, oczu i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona), rozległe złuszczanie naskórka (martwica toksyczno-rozpływna naskórka) (mogą to być
bardzo rzadkie działania niepożądane, które mogą dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów)
• przemijające zapalenie płuc (powodujące zadyszkę, kaszel i gorączkę) (może to być
bardzo rzadkie działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów)
• problemy z krwią lub szpikiem kostnym; objawy obejmują: osłabienie, zmęczenie, bladość, łatwiejsze powstawanie siniaków, nietypowe krwawienia lub zakażenia (mogą to być
bardzo częste działania niepożądane, które mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)
• stosowanie leku Imuran w połączeniu z innym lekiem immunosupresyjnym może powodować zakażenie wirusem, który uszkadza mózg. Może to powodować bóle głowy, zmiany w zachowaniu, zaburzenia mowy, pogorszenie zdolności, takich jak pamięć, uwaga i podejmowanei decyzji (zaburzenie funcji poznawczych) i może prowadzić do zgonu (stan znany jako postępująca leukoencefalopatia wieloogniskowa związana wirusem JC) (może to być
bardzo rzadkie działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 000 pacjentów).
Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym lub lekarzem specjalistą, ponieważ pacjent może wymagać natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych:
• wysoka temperatura (gorączka) lub inne objawy zakażenia, takie jak: ból gardła, ból w jamie ustnej, dolegliwości ze strony dróg moczowych lub zakażenie wewnątrz klatki piersiowej powodujące zadyszkę i kaszel (mogą to być
bardzo częste działania niepożądane, które mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)
• problemy z wątrobą, co może spowodować żółte zabarwienie skóry lub białek oczu (żółtaczka) (mogą to być
niezbyt częste działania niepożądane, które mogą dotyczyć do 1 na 100 osób)
• różne rodzaje nowotworów, w tym nowotwory krwi, układu chłonnego i skóry (mogą to być
rzadkie działania niepożądane, które mogą dotyczyć do 1 na 1 000 pacjentów)
• wysypka (wypukłe, czerwone, różowe lub fioletowe grudki bolesne podczas dotyku),szczególnie na ramionach, rękach, palcach, twarzy i szyi, z występującą jednocześniegorączką (zespół Sweeta, znany także jako ostra gorączkowa dermatoza neutrofilowa).
Częstość występowania tych działań niepożądanych jest nieznana (nie może być określona napodstawie dostępnych danych).
• określony rodzaj chłoniaków (hepatospleniczny chłoniak T-komórkowy). Może wystąpić krwawienie z nosa, zmęczenie, nadmierna potliwość w nocy, utrata wagi i niewyjaśniona gorączka (wysoka temperatura) (częstość występowania tych działań niepożądanych nie jest znana – nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Przechowywanie
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze do 25C. Chronić od światła.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
