Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany w leczeniu cukrzycy typu 2, gdy za pomocą diety i ćwiczeń fizycznych nie można uzyskać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
Dawkowanie
Doustnie. Dawkę ustala się indywidualnie. Zalecana dawka początkowa wynosi 5 mg na dobę. U pacjentów z łagodną cukrzycą, pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów z niewydolnością wątroby leczenie rozpoczyna się od dawki 2,5 mg na dobę. Zazwyczaj dawkę zwiększa się o 2,5-5 mg w zależności od stężenia glukozy we krwi. Pomiędzy zmianami dawkowania powinno upłynąć minimum kilka dni. Maksymalna dawka jednorazowa wynosi 15 mg; jeżeli dawka dobowa jest większa niż 15 mg, należy ją podawać w dawkach podzielonych przed posiłkami (zwykle 2 razy na dobę). Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg. Preparat powinien być przyjmowany 30 min przed posiłkiem. U pacjentów w podeszłym wieku, osłabionych, niedożywionych, z nieregularną podażą kalorii, zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek dawka początkowa i podtrzymująca powinna być zmniejszona. U pacjentów leczonych poprzednio doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi dawkowanie uzależnione jest od stanu klinicznego pacjenta i dotychczasowego leczenia; w przypadku zmiany pochodnych sulfonylomocznika o wydłużonym okresie półtrwania (np. chlorpropamid) na glipizyd należy monitorować pacjenta przez 1-2 tyg. Stosowanie glipizydu u pacjentów leczonych insuliną: przy zapotrzebowaniu na insulinę do 20 j.m. można odstawić insulinę i rozpocząć leczenie zaleconą dawką glipizydu; dawkę można modyfikować co kilka lub kilkanaście dni; przy zapotrzebowaniu na insulinę powyżej 20 j.m. dawkę insuliny zmniejszyć o połowę i rozpocząć leczenie zaleconą dawką glipizydu, dalsze zmniejszenie dawki insuliny w zależności od indywidualnej reakcji. Gdy pacjent przyjmuje ponad 40 j.m. insuliny wskazana jest hospitalizacja w okresie zmiany leczenia. W przypadku gdy w celu uzyskania prawidłowej glikemii do terapii glipizydem dołącza się pochodną biguanidu, glipizyd należy podawać w tej samej dawce, a pochodną biguanidu zacząć podawać od najmniejszej zalecanej dawki i zwiększać stopniowo do uzyskania prawidłowej glikemii.
Działanie
Doustny lek hipoglikemizujący, pochodna sulfonylomocznika. Działa stymulująco na wydzielanie insuliny przez komórki beta trzustki, szczególnie w odpowiedzi na posiłek, wywiera też wpływ pozatrzustkowy - wzmaga działanie insuliny. Po podaniu doustnym wchłania się jednostajnie, szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie w osoczu występuje po 1-3 h. T0,5 wynosi 2-4 h. Jednoczesne spożycie pokarmu zwalnia wchłanianie o ok. 40 min. Wiąże się z białkami osocza w 98-99%. Metabolizowany jest przede wszystkim w wątrobie. Lek wydalany jest z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów, 10% w postaci niezmienionej.
Skład
Lek zawiera substancję: glipizyd w dawce 5 mg
Działania niepożądane
Mogą wystąpić: nudności, biegunka, zaparcie, ból żołądka, ból i zawroty głowy, senność, drżenie, splątanie, zaburzenia widzenia (nieostre widzenie, podwójne widzenie, nieprawidłowe widzenie), hipoglikemia, hiponatremia, reakcja disulfiramowa po spożyciu alkoholu (nietolerancja alkoholu), żółtaczka cholestatyczna (wymagająca odstawienia leku), zaburzenia czynności wątroby, toksyczne zapalenie wątroby, zaburzenia hematologiczne (leukopenia, pancytopenia, agranulocytoza, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna), skórne reakcje alergiczne (rumień, wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, świąd, wyprysk), nadwrażliwość na światło, niewielkie lub umiarkowane zwiększenie aktywności AspAT, fosfatazy zasadowej, LDH oraz stężenia kreatyniny i azotu mocznikowego we krwi.
Interakcje
Działanie hipoglikemizujące glipizydu mogą nasilać: mikonazol, flukonazol, NLPZ, inhibitory MAO, inhibitory ACE (kaptopryl, enalapryl), β-adrenolityki, inhibitory receptora H2, salicylany, leki silnie wiążące się z białkami osocza (sulfonamidy, chloramfenikol, probenecyd, pochodne kumaryny). Działanie hipoglikemizujące glipizydu mogą osłabiać: danazol, tiazydy i inne leki moczopędne, kortykosteroidy, pochodne fenotiazyny, preparaty tarczycy, estrogeny, doustne środki antykoncepcyjne, fenytoina, kwas nikotynowy, sympatykomimetyki (np. salbutamol, terbutalina), antagoniści wapnia, izoniazyd. Przy jednoczesnym stosowaniu glipizydu z tymi lekami należy monitorować stężenie glukozy we krwi. Po spożyciu alkoholu może wystąpić reakcja disulfiramowa.
Przeciwwskazania
Nie możesz stosować preparatu jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, na inne pochodne sulfonylomocznika lub na sulfonamidy.
Nie można także stosować preparatu w przypadku:
· cukrzycy typu 1 (insulinozależnej)
· śpiączki cukrzycowej, kwasicy ketonowej związanej z cukrzycą
· ciężkich zaburzeń czynności nerek i/lub wątroby (w takim przypadku konieczne jest stosowanie insuliny)
· chorób nerek lub wątroby
· zaburzeń czynności tarczycy
oraz
· gdy stosowany jest mikonazol.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane w ciąży i w okresie karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
