Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych, w tym nawracających zakażeń układu moczowego u kobiet wywołanych przez drobnoustroje Escherichia coli.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: pierwszego dnia stosowania 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych; w następne dni: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych. Leczenie trwa zwykle 7–10 dni; gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni. Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet: w przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy, preparat stosuje się w dawce 100 mg na noc przez 6-12 mies. Dzieci 2-14 lat: 5–7 mg/kg mc. na dobę w 2 dawkach podzielonych. Preparat stosuje się przez 7–8 dni; gdy zachodzi konieczność leczenie można powtórzyć po upływie 10–15 dni. Ze względu na ryzyko zadławienia należy zachować ostrożność podając preparat małym dzieciom. Jeżeli dziecko ma problemy z połykaniem tabletek, preparat można rozkruszyć i zawiesić w mleku. U dzieci poniżej 2 rż. dawkę leku powinien ustalić lekarz. Sposób podania. Preparat należy podawać podczas posiłków. Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko. Lek należy popijać dużą ilością płynów. Gdy raz lub kilka razy pominięto kolejną dawkę leku, leczenie należy kontynuować stosując poprzednio przyjmowane dawki leku.
Działanie
Pochodna nitrofuranu, chemioterapeutyk aktywny wobec Gram-dodatnich i Gram-ujemnych bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych. Spectrum działania obejmuje bakterie Gram ujemne (większość szczepów E. coli, wiele szczepów Klebsiella spp, Enterobacter spp., Citrobacter spp.) i Gram dodatnie ( wiele szczepów Staphyloccoccus spp., Enterococcus faecalis). Bakterie Pseudomonas spp., Proteus spp., Serratia spp., Acinetobacter spp. są zwykle oporne na działanie pochodnych nitrofuranów. Najsilniejsze działanie furazydyna wykazuje w środowisku kwaśnym (pH 5,5), środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Po doustnym pojedynczym podaniu - na czczo - 200 mg furazydyny, Cmax w surowicy osiągane jest po 0,5 h. Po jedzeniu, stężenie furazydyny jest 2 razy większe. Poziom wysokich stężeń furazydyny utrzymuje się przez 1 h od podania, następnie szybko spada z T0,5 eliminacji równym 1 h. W ciągu 24 h z moczem wydalanych jest 8-13% furazydyny. Nitrofurany w 85% są wydalane przez nerki na drodze sekrecji przez kanaliki, a około 15% jest metabolizowane w wątrobie i nerkach.
Skład
Preparat zawiera 100 mg furazydyny .Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Najczęściej występują: nudności, bóle głowy, nadmierne oddawanie gazów. Objawy występujące nie częściej niż u 1% pacjentów: sinica wskutek methemoglobinemii (u osób z niedoborem G-6-PD stosowanie furazydyny może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej), zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B), zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida, świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (zwykle w trakcie stosowania nitrofuranów do 2 tyg.), martwica miąższu wątroby. Przewlekłe zapalenie wątroby (czasem prowadzące do martwicy wątroby - odnotowano przypadki zgonów) występuje w przebiegu długotrwałego stosowania nitrofuranów (zwykle powyżej 6 mies.). Ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu (objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, dusznością, wysiękiem do jamy opłucnowej, zmianami w obrazie radiologicznym płuc i eozynofilią).
Interakcje
Nitrofuranów nie należy łączyć z chloramfenikolem, rystomicyną, lewomicetyną, sulfanilamidami, ponieważ możliwe jest ryzyko hamownia czynności układu krwiotwórczego. Nie należy jednocześnie z furazydyną stosować kwasu nalidyksowego i innych pochodnych chinolonowych, ponieważ zazwyczaj obserwuje się ich antagonizm. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon, zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnego stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu, powoduje hamowanie wchłaniania furazydyny i zmniejszenie aktywności przeciwbakteryjnej. Atropina spowalnia wchłanianie furazydyny, jednak ogólna ilość wchłoniętej substancji czynnej pozostaje bez zmian. Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie furazydyny. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, inne pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. I trymestr ciąży. Okres ciąży donoszonej (od 38. tyg.) i porodu, ze względu na ryzyko niedokrwistości hemolitycznej u noworodka. Dzieci w wieku do 3 miesięcy. Niewydolność nerek (CCr poniżej 60 ml/min lub podwyższone stężenie kreatyniny w surowicy). Rozpoznana polineuropatia, np. cukrzycowa. Niedobór G-6-PD.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
