Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Leczenie ostrych i przewlekłych niepowikłanych zakażeń dolnych dróg moczowych wywołanych przez pałeczki okrężnicy (Escherichia coli).
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Pierwszy dzień leczenia: 2 tabl. 4 razy na dobę; następne dni: 2 tabl. 3 razy na dobę. Nawracające zakażenia układu moczowego u kobiet. W przypadku wystąpienia przynajmniej 3 epizodów zakażenia układu moczowego w ciągu ostatnich 12 miesięcy: 2 tabl. na noc przez okres 6-12 miesięcy. Dzieci w wieku powyżej 2 lat do 14 lat: 5 do 7 mg/kg mc./dobę w 2 lub 3 dawkach podzielonych (tabl. można rozkruszyć i wymieszać z mlekiem). U dzieci w wieku poniżej 2 lat należy ustalić dawkę bezpośrednio z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność u małych dzieci ze względu na możliwość zadławienia tabletką. Lek stosuje się przez 7 - 8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kurację można powtórzyć po 10-15 dniach. Sposób podania. Lek należy przyjmować doustnie podczas posiłków zawierających białko, które powoduje zwiększenie dostępności biologicznej pochodnych nitrofuranu
Działanie
Furazydyna, inaczej furagina jest pochodną nitrofuranu. Wywiera działanie bakteriostatyczne na szerokie spektrum drobnoustrojów, obejmujące część bakterii Gram-dodatnich (Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis) i wiele szczepów Gram-ujemnych (Enterobacteriaceae: Salmonella, Shigella, Proteus, Klebsiella, Escherichia, Enterobacter). Pochodne nitrofuranu wykazują działanie przeciwpierwotniakowe i tylko niewielkie działanie przeciwgrzybicze. Nie wpływają na pałeczki ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) i na większość szczepów pałeczek odmieńca (Proteus vulgaris). Furazydyna wykazuje najsilniejsze działanie w środowisku kwaśnym (pH 5,5), środowisko zasadowe osłabia jej działanie. Działanie bakteriostatyczne furazydyny jest związane z obecnością grupy nitrowej przy pierścieniu furanowym (aromatycznym). Pochodne nitrofuranu są redukowane do związków aktywnych przez bakteryjne flawoproteiny. Aktywne związki przekształcają bakteryjne białka rybosomalne i inne substancje uczestniczące w syntezie białek i kwasów nukleinowych oraz w procesach oddychania komórkowego. Po podaniu doustnym furazydyna wchłania się bardzo szybko i uzyskuje Cmax w surowicy w ciągu ok. 0,5 h. Stężenia we krwi i tkankach są niewielkie. Jest wydalana z moczem, w którym osiąga stężenia terapeutyczne. Przyjmowanie furaginy z pokarmem wysokobiałkowym zwiększa jej dostępność biologiczną i zwiększa stężenie leku w moczu.
Skład
1 tabl. zawiera 50 mg furazydyny (poprzednio stosowana nazwa: furagina). Preparat zawiera sacharozę.
Działania niepożądane
Lek jest zazwyczaj bardzo dobrze tolerowany. Najczęściej występują: nudności, ból głowy, nadmiernie oddawanie gazów. Rzadziej (nie więcej niż u 1% pacjentów): sinica wskutek methemoglobinemii, niedokrwistość megaloblastyczna lub hemolityczna u osób z niedoborem G-6-PD, zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór wit. B), ostre, podostre i przewlekłe reakcje nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu, dotyczące układu oddechowego (gorączka, dreszcze, kaszel, ból w klatce piersiowej, wysięk do jamy opłucnowej), zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne, ból brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu (najczęściej pałeczkami z grupy Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida), świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu wątroby.
Interakcje
Furazydyna jest antagonistą kwasu nalidyksowego, hamującym jego działanie bakteriostatyczne. Leki urykozuryczne, takie jak probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpirazon zmniejszają wydzielanie kanalikowe pochodnych nitrofuranu i mogą powodować kumulację furazydyny w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu poniżej minimalnego stężenia bakteriostatycznego, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności terapeutycznej. Jednoczesne podawanie leków alkalizujących, które zawierają trójkrzemian magnezu zmniejsza wchłanianie furazydyny. Antybiotyki aminoglikozydowe i tetracykliny podawane razem z furazydyną nasilają jej działanie przeciwbakteryjne. Chloramfenikol i rystomycyna zwiększają działanie hemotoksyczne. Atropina opóźnia wchłanianie pochodnych nitrofuranu, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się. Jednoczesne przyjmowanie witamin z grupy B zwiększa wchłanianie pochodnych nitrofuranu.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne nitrofuranu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz). Rozpoznana polineuropatia (np. cukrzycowa). Niedobór G-6-PD. I trymestr ciąży.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
