Spis treści
- Opis
- Działanie
- Dawkowanie
- Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
OpisPreparat jest wskazany:
• w leczeniu astmy u chorych leczonych wziewnymi kortykosteroidami, którzy wymagają również stosowania długo działającego beta2–mimetyku
• w celu zmniejszenia obturacji dróg oddechowych u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), którzy wymagają długotrwałego leczenia preparatem rozszerzającym oskrzela.
DziałanieSilny wybiórczy lek pobudzający receptory β2-adrenergiczne. Wywiera działanie rozszerzające oskrzela u pacjentów z odwracalną obturacją dróg oddechowych. Działanie pojawia się szybko (w ciągu 1-3 min) i utrzymuje się 12 h po podaniu wziewnym. Formoterol skutecznie zapobiega skurczowi oskrzeli wywołanemu wysiłkiem fizycznym i metacholiną. Po podaniu wziewnym ok. 80% dawki jest połykane, a następnie wchłonięte z przewodu pokarmowego. Stężenia w osoczu po podaniu wziewnym są nieoznaczalne. Wchłanianie formoterolu jest szybkie i intensywne. Maksymalna szybkość wydalania po podaniu 12-96 µg jest osiągana w ciągu 1-2 h po podaniu wziewnym. Wiązanie formoterolu z białkami osocza wynosi 61-64% (34% głównie z albuminami). Formoterol jest eliminowany głównie w wyniku metabolizmu - główną drogą biotransformacji jest bezpośrednia glukuronidacja, zaś inną drogą jest O-demetylacja, po której następuje glukuronidacja. Wiele izoenzymów CYP450 (2D6, 2C19, 2C9 i 2A6) katalizuje przekształcenie formoterolu i dlatego możliwość wystąpienia interakcji metabolicznych między lekami jest mała. Wydaje się, że eliminacja formoterolu z krwi jest wielofazowa; pozorny T0,5 zależy od rozważanego przedziału czasowego. Na podstawie pomiaru stężeń formoterolu w osoczu lub we krwi po maksymalnie 6, 8 lub 12 h po podaniu doustnym określono, że T0,5 eliminacji wynosi ok. 2-3 h. Z szybkości wydalania formoterolu z moczem między 3. a 16. h po podaniu wziewnym, wyliczono T0,5 wynoszący ok. 5 h. U osób dorosłych chorujących na astmę, w przybliżeniu 10% i 15-18% dawki wykrywano w moczu w postaci niezmienionego i sprzężonego formoterolu, po wielokrotnych dawkach, odpowiednio 12 i 24 µg.
DawkowanieWziewnie. Dorośli i młodzież od 12 lat. Astma. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. W cięższych przypadkach można zwiększyć dawkowanie do 2 inhalacji (24 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 4 inhalacje (2 inhalacje 2 razy na dobę). Przewlekła obturacyjna choroba płuc. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 2 inhalacje (1 inhalacja 2 razy na dobę). Dzieci od 6 do 12 lat. Astma. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 24 µg. Przewlekła obturacyjna choroba płuc - nie dotyczy. Czas działania formoterolu wynosi ok. 12 h. W trakcie leczenia należy zawsze dążyć do stosowania najmniejszej skutecznej dawki leku. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi postępowania w astmie leki z grupy długo działających β2-mimetyków można dodawać do schematu leczenia u pacjentów, u których występują problemy przy leczeniu dużymi dawkami wziewnych steroidów. Należy zalecić pacjentom, żeby nie przerywali leczenia steroidem ani nie zmieniali jego dawki po wprowadzeniu leczenia formoterolem. W przypadku zmiany z innych, stosowanych uprzednio inhalatorów na Formoterol Easyhaler należy indywidualnie dobrać sposób leczenia pacjenta (należy wziąć pod uwagę uprzednio stosowaną substancję czynną oraz schemat dawkowania i sposób podawania). Brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększenia ekspozycji na formoterol.
Przeciwwskazania / Informacje o bezpieczeństwieNiestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość), na którykolwiek składnik preparatu.
Nie należy stosować preparatu u dzieci do 6. roku życia.
Skład1 dawka zawiera 12 µg dwuwodnego fumaranu formoterolu. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądaneCzęsto: ból głowy, drżenie, kołatanie serca. Niezbyt często: pobudzenie, niepokój, zaburzenia snu, lęk, tachykardia, skurcze mięśni, ból mięśni. Rzadko: reakcje nadwrażliwości (takie jak skurcz oskrzeli, ciężkie niedociśnienie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka, obrzęki obwodowe), hipokaliemia, zaburzenia rytmu serca (np.: migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe), nasilenie skurczu oskrzeli, paradoksalny skurcz oskrzeli, podrażnienie gardła i jamy ustnej, nudności. Bardzo rzadko: hiperglikemia, zawroty głowy, zaburzenia smaku, dławica piersiowa, wydłużenie odstępu QT, zmiany ciśnienia tętniczego krwi. W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. Leczenie β2-mimetykami może prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych. Laktoza jednowodna zawiera niewielkie ilości białek mleka i z tego powodu może powodować reakcje alergiczne.
InterakcjeNie przeprowadzono badań interakcji preparatu z innymi lekami. Teoretycznie istnieje ryzyko, że jednoczesne stosowanie innych leków wydłużających odstęp QT może prowadzić do interakcji farmakodynamicznej z formoterolem zwiększając ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca. Do takich leków należą: niektóre leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna, astemizol, mizolastyna), niektóre leki przeciwarytmiczne (np. chinidyna, dyzopiramid, prokainamid), erytromycyna i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony serca po zastosowaniu β2-mimetyków. Jednoczesne podawanie innych leków sympatykomimetycznych, takich jak β2-mimetyki lub efedryna, może nasilić zarówno działania lecznicze, jak i działania niepożądane preparatu - może być konieczne dostosowanie dawki. Jednoczesne leczenie pochodnymi ksantyny, steroidami lub lekami moczopędnymi, takimi jak tiazydy i diuretyki pętlowe może nasilać potencjalne niepożądane działanie hipokaliemiczne β2-mimetyków. Hipokaliemia może zwiększać podatność na zaburzenia rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy. Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca u pacjentów podczas jednoczesnego znieczulenia halogenowymi węglowodorami. Formoterolu nie należy stosować u pacjentów leczonych inhibitorami MAO lub do 14 dni po ich odstawieniu. Jednoczesne stosowanie formoterolu i kortykosteroidów może zwiększać hiperglikemiczne działanie tych leków. Leki przeciwcholinergiczne mogą nasilać rozszerzające oskrzela działanie formoterolu. Preparatu nie należy go stosować razem z lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne (w tym kroplami do oczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania do ich stosowania (β-adrenolityki mogą antagonizować lub osłabiać działanie preparatu).
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
