Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Preparat jest wskazany:
• w leczeniu astmy u chorych leczonych wziewnymi kortykosteroidami, którzy wymagają również stosowania długo działającego beta2–mimetyku
• w celu zmniejszenia obturacji dróg oddechowych u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), którzy wymagają długotrwałego leczenia preparatem rozszerzającym oskrzela.
Dawkowanie
Wziewnie. Dorośli i młodzież od 12 lat. Astma. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. W cięższych przypadkach można zwiększyć dawkowanie do 2 inhalacji (24 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 4 inhalacje (2 inhalacje 2 razy na dobę). Przewlekła obturacyjna choroba płuc. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 2 inhalacje (1 inhalacja 2 razy na dobę). Dzieci od 6 do 12 lat. Astma. Regularne leczenie podtrzymujące: 1 inhalacja (12 µg) 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa to 24 µg. Przewlekła obturacyjna choroba płuc - nie dotyczy. Czas działania formoterolu wynosi ok. 12 h. W trakcie leczenia należy zawsze dążyć do stosowania najmniejszej skutecznej dawki leku. Zgodnie z aktualnymi wytycznymi dotyczącymi postępowania w astmie leki z grupy długo działających β2-mimetyków można dodawać do schematu leczenia u pacjentów, u których występują problemy przy leczeniu dużymi dawkami wziewnych steroidów. Należy zalecić pacjentom, żeby nie przerywali leczenia steroidem ani nie zmieniali jego dawki po wprowadzeniu leczenia formoterolem. W przypadku zmiany z innych, stosowanych uprzednio inhalatorów na Formoterol Easyhaler należy indywidualnie dobrać sposób leczenia pacjenta (należy wziąć pod uwagę uprzednio stosowaną substancję czynną oraz schemat dawkowania i sposób podawania). Brak danych dotyczących stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. U pacjentów z ciężką marskością wątroby może dojść do zwiększenia ekspozycji na formoterol.
Działanie
Silny wybiórczy lek pobudzający receptory β2-adrenergiczne. Wywiera działanie rozszerzające oskrzela u pacjentów z odwracalną obturacją dróg oddechowych. Działanie pojawia się szybko (w ciągu 1-3 min) i utrzymuje się 12 h po podaniu wziewnym. Formoterol skutecznie zapobiega skurczowi oskrzeli wywołanemu wysiłkiem fizycznym i metacholiną. Po podaniu wziewnym ok. 80% dawki jest połykane, a następnie wchłonięte z przewodu pokarmowego. Stężenia w osoczu po podaniu wziewnym są nieoznaczalne. Wchłanianie formoterolu jest szybkie i intensywne. Maksymalna szybkość wydalania po podaniu 12-96 µg jest osiągana w ciągu 1-2 h po podaniu wziewnym. Wiązanie formoterolu z białkami osocza wynosi 61-64% (34% głównie z albuminami). Formoterol jest eliminowany głównie w wyniku metabolizmu - główną drogą biotransformacji jest bezpośrednia glukuronidacja, zaś inną drogą jest O-demetylacja, po której następuje glukuronidacja. Wiele izoenzymów CYP450 (2D6, 2C19, 2C9 i 2A6) katalizuje przekształcenie formoterolu i dlatego możliwość wystąpienia interakcji metabolicznych między lekami jest mała. Wydaje się, że eliminacja formoterolu z krwi jest wielofazowa; pozorny T0,5 zależy od rozważanego przedziału czasowego. Na podstawie pomiaru stężeń formoterolu w osoczu lub we krwi po maksymalnie 6, 8 lub 12 h po podaniu doustnym określono, że T0,5 eliminacji wynosi ok. 2-3 h. Z szybkości wydalania formoterolu z moczem między 3. a 16. h po podaniu wziewnym, wyliczono T0,5 wynoszący ok. 5 h. U osób dorosłych chorujących na astmę, w przybliżeniu 10% i 15-18% dawki wykrywano w moczu w postaci niezmienionego i sprzężonego formoterolu, po wielokrotnych dawkach, odpowiednio 12 i 24 µg.
Skład
1 dawka zawiera 12 µg dwuwodnego fumaranu formoterolu. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Często: ból głowy, drżenie, kołatanie serca. Niezbyt często: pobudzenie, niepokój, zaburzenia snu, lęk, tachykardia, skurcze mięśni, ból mięśni. Rzadko: reakcje nadwrażliwości (takie jak skurcz oskrzeli, ciężkie niedociśnienie, pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, świąd, wysypka, obrzęki obwodowe), hipokaliemia, zaburzenia rytmu serca (np.: migotanie przedsionków, częstoskurcz nadkomorowy, skurcze dodatkowe), nasilenie skurczu oskrzeli, paradoksalny skurcz oskrzeli, podrażnienie gardła i jamy ustnej, nudności. Bardzo rzadko: hiperglikemia, zawroty głowy, zaburzenia smaku, dławica piersiowa, wydłużenie odstępu QT, zmiany ciśnienia tętniczego krwi. W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić paradoksalny skurcz oskrzeli. Leczenie β2-mimetykami może prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych, glicerolu i ciał ketonowych. Laktoza jednowodna zawiera niewielkie ilości białek mleka i z tego powodu może powodować reakcje alergiczne.
Interakcje
Nie przeprowadzono badań interakcji preparatu z innymi lekami. Teoretycznie istnieje ryzyko, że jednoczesne stosowanie innych leków wydłużających odstęp QT może prowadzić do interakcji farmakodynamicznej z formoterolem zwiększając ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca. Do takich leków należą: niektóre leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna, astemizol, mizolastyna), niektóre leki przeciwarytmiczne (np. chinidyna, dyzopiramid, prokainamid), erytromycyna i trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne. Dodatkowo lewodopa, lewotyroksyna, oksytocyna i alkohol mogą zwiększać ryzyko działań niepożądanych ze strony serca po zastosowaniu β2-mimetyków. Jednoczesne podawanie innych leków sympatykomimetycznych, takich jak β2-mimetyki lub efedryna, może nasilić zarówno działania lecznicze, jak i działania niepożądane preparatu - może być konieczne dostosowanie dawki. Jednoczesne leczenie pochodnymi ksantyny, steroidami lub lekami moczopędnymi, takimi jak tiazydy i diuretyki pętlowe może nasilać potencjalne niepożądane działanie hipokaliemiczne β2-mimetyków. Hipokaliemia może zwiększać podatność na zaburzenia rytmu serca u pacjentów leczonych glikozydami naparstnicy. Istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca u pacjentów podczas jednoczesnego znieczulenia halogenowymi węglowodorami. Formoterolu nie należy stosować u pacjentów leczonych inhibitorami MAO lub do 14 dni po ich odstawieniu. Jednoczesne stosowanie formoterolu i kortykosteroidów może zwiększać hiperglikemiczne działanie tych leków. Leki przeciwcholinergiczne mogą nasilać rozszerzające oskrzela działanie formoterolu. Preparatu nie należy go stosować razem z lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne (w tym kroplami do oczu), chyba że istnieją bezwzględne wskazania do ich stosowania (β-adrenolityki mogą antagonizować lub osłabiać działanie preparatu).
Przeciwwskazania
Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość), na którykolwiek składnik preparatu.
Nie należy stosować preparatu u dzieci do 6. roku życia.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
