Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
Zapobieganie i leczenie alergicznego, sezonowego zapalenia błony śluzowej nosa (w tym kataru siennego) oraz całorocznego zapalenia błony śluzowej nosa.
Dawkowanie
Donosowo. Podstawowym warunkiem skuteczności leku jest jego regularne stosowanie. Należy poinformować pacjenta o braku natychmiastowego działania leczniczego. Pełne działanie lecznicze występuje po 3-4 dniach regularnego stosowania w przypadku leczenia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa lub po kilku tygodniach w przypadku leczenia polipów nosa. Zapobieganie i leczenie alergicznego, sezonowego zapalenia błony śluzowej nosa oraz całorocznego zapalenia błony śluzowej nosa. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 2 dawki aerozolu do każdego otworu nosowego raz na dobę, najlepiej rano. W niektórych sytuacjach wskazane jest podanie 2 dawek do każdego otworu nosowego 2 razy na dobę. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki do każdego otworu nosowego na dobę. Należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się takie same dawki jak u dorosłych. Dzieci od 4 do 11 lat: 1 dawka do każdego otworu nosowego raz na dobę, najlepiej rano. W niektórych sytuacjach wskazane jest podanie 1 dawki do każdego otworu nosowego 2 razy na dobę. Nie należy podawać więcej niż 2 dawki do każdego otworu nosowego na dobę. Należy stosować najmniejszą dawkę zapewniającą skuteczną kontrolę objawów. Objawowe leczenie polipów nosa. Dorośli. Leczenie początkowe: 2 dawki aerozolu do każdego otworu nosowego dwa razy na dobę (rano i wieczorem) przez 1 do 2 mies. Konieczność leczenia zalecaną dawką leku w 2. miesiącu należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta po zakończeniu 1. miesiąca leczenia. Nie należy podawać więcej niż 4 dawki do każdego otworu nosowego na dobę. Leczenie podtrzymujące: 2 dawki aerozolu do każdego otworu nosowego raz na dobę. Nie należy podawać więcej niż 2 dawki do każdego otworu nosowego na dobę. Konieczność leczenia przez okres dłuższy niż 3 miesiące należy ustalić indywidualnie dla każdego pacjenta. U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się takie same dawki jak u dorosłych. Nie zaleca się stosowania leku w leczeniu polipów nosa u dzieci i młodzieży, ze względu na brak wystarczających danych.
Działanie
Glikokortykosteroid wykazujący silne miejscowe działanie przeciwzapalne po podaniu na błonę śluzową nosa. Bezpośrednie wchłanianie przez błonę śluzową nosa jest pomijalne z powodu słabej rozpuszczalności w wodzie, a większość leku jest ostatecznie połykana. Lek wiąże się z białkami osocza w umiarkowanie dużym stopniu (91%). Propionian flutykazonu jest szybko usuwany z krwiobiegu, głównie w wyniku metabolizmu wątrobowego do nieaktywnej pochodnej karboksylowej. Reakcja ta jest katalizowana przez CYP3A4. Połknięta część dawki propionianu flutykazonu ulega w dużym stopniu metabolizmowi pierwszego przejścia. T0,5 wynosi 7,8 h.
Skład
1 dawka aerozolu do nosa zawiera 50 µg propionianu flutykazonu.
Działania niepożądane
Bardzo często: krwawienie z nosa. Często: ból głowy, wrażenie nieprzyjemnego smaku, wrażenie nieprzyjemnego zapachu, suchość i podrażnienie błony śluzowej nosa i gardła. Bardzo rzadko: reakcje nadwrażliwości, reakcje anafilaktyczne, skurcz oskrzeli, wysypka skórna, obrzęk naczynioruchowy (głównie obrzęk twarzy, jamy ustnej, języka i gardła), jaskra, wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, zaćma, perforacja przegrody nosowej. Częstość nieznana: nieostre widzenie, owrzodzenie błony śluzowej nosa. Podczas donosowego stosowania kortykosteroidów, szczególnie jeżeli stosowane są w dużych dawkach przez długi okres, mogą wystąpić objawy ogólnoustrojowe. Wystąpienie tych działań jest znacznie mniej prawdopodobne niż podczas doustnego stosowania kortykosteroidów. Możliwe działania ogólnoustrojowe obejmują: zespół Cushinga, cushingoidalne rysy twarzy, zahamowanie czynności kory nadnerczy, spowolnienie wzrostu u dzieci i młodzieży i rzadziej, szereg objawów psychicznych lub zmian zachowania, w tym nadmierną aktywność psychoruchową, zaburzenia snu, lęk, depresję lub agresję (szczególnie u dzieci).
Interakcje
W normalnych warunkach po podaniu donosowym, w osoczu krwi występują małe stężenia propionianu flutykazonu w wyniku nasilonego metabolizmu pierwszego przejścia oraz dużego klirensu osoczowego, zależnego od aktywności CYP3A4 w jelicie cienkim i wątrobie. Dlatego znaczące klinicznie interakcje propionianu flutykazonu są mało prawdopodobne. Badanie interakcji propionianu flutykazonu podawanego zdrowym ochotnikom wykazało, że rytonawir (bardzo silny inhibitor CYP3A4) może znacznie zwiększać stężenie propionianu flutykazonu w osoczu, w wyniku czego dochodzi do znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Po wprowadzeniu leku do obrotu donoszono o przypadkach występowania klinicznie istotnych interakcji u pacjentów otrzymujących rytonawir i donosowo lub wziewnie flutykazonu propionian, co prowadziło do wystąpienia ogólnoustrojowych działań kortykosteroidów, w tym zespołu Cushinga i zahamowania czynności kory nadnerczy. Dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania propionianu flutykazonu i rytonawiru, chyba że korzyść z takiego leczenia przewyższa ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych kortykosteroidów. W małym badaniu przeprowadzonym u zdrowych ochotników ketokonazol (niewiele słabszy od rytonawiru inhibitor CYP3A) spowodował zwiększenie ekspozycji na propionian flutykazonu o 150% po podaniu wziewnym pojedynczej dawki. To spowodowało większe zmniejszenie stężenia kortyzolu w osoczu, w porównaniu do podania samego propionianu flutykazonu. Jednoczesne stosowanie z innymi silnymi inhibitorami CYP3A, takimi jak itrakonazol, może także spowodować zwiększenie ekspozycji ogólnoustrojowej na propionian flutykazonu i ryzyka wystąpienia ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Zalecana jest ostrożność i należy unikać, jeśli to możliwe, długotrwałego stosowania z takimi lekami. Spodziewane jest, że jednoczesne podawanie innych silnych inhibitorów CYP3A, w tym preparatów zawierających kobicystat, zwiększy ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Badania wykazały, że inne inhibitory CYP3A4 powodują pomijalne (erytromycyna) i niewielkie (ketokonazol) zwiększenie ogólnoustrojowej ekspozycji na propionian flutykazonu bez znaczącego zmniejszenia stężenia kortyzolu w surowicy. Należy unikać łączenia leków, chyba że korzyść przewyższa zwiększone ryzyko ogólnoustrojowych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów; w takim przypadku pacjenta należy obserwować w celu wykrycia ogólnoustrojowych działań niepożądanych glikokortykosteroidów.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na propionian flutykazonu lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
