Spis treści
- Opis
- Dawkowanie
- Działanie
- Skład
- Działania niepożądane
- Interakcje
- Przeciwwskazania
Opis
• Leczenie uzupełniające u kobiet po menopauzie z inwazyjnym rakiem piersi we wczesnym stadium zaawansowania, z obecnością receptorów hormonalnych.
• Przedłużone leczenie uzupełniające hormononozależnego inwazyjnego raka piersi u kobiet po menopauzie, które otrzymywały wcześniej standardową terapię uzupełniającą tamoksyfenem przez 5 lat.
• Leczenie pierwszego rzutu u kobiet po menopauzie z zaawansowanym, hormonozależnym rakiem piersi
• Zaawansowany rak piersi u kobiet po menopauzie naturalnej lub wywołanej sztucznie, leczonych wcześniej antyestrogenami, u których doszło do nawrotu lub progresji choroby.
• Leczenie neoadjuwantowe u kobiet po menopauzie z HER2-ujemnym rakiem piersi z obecnością receptorów hormonalnych, które nie kwalifikują się do chemioterapii i u których nie ma wskazań do natychmiastowej operacji.
Nie wykazano sutezcności leku u pacjentek z rakiem piersi bez receptorów hormonalnych.
Dawkowanie
Doustnie. Pacjentki dorosłe, w tym w podeszłym wieku: 2,5 mg raz na dobę. U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub z obecnością przerzutów, leczenie letrozolem należy kontynuować do czasu ewidentnej progresji choroby nowotworowej. W leczeniu uzupełniającym lub przedłużonym leczeniu uzupełniającym terapię preparatem należy kontynuować przez 5 lat lub do czasu wystąpienia wznowy nowotworu, w zależności od tego co nastąpi jako pierwsze. W leczeniu uzupełniającym można też rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata a następnie tamoksyfen przez 3 lata). W leczeniu neoadjuwantowym terapię lekiem można kontynuować przez 4-8 miesięcy, aby uzyskać optymalne zmniejszenie guza. Jeśli odpowiedź jest niewystarczająca, leczenie preparatem należy przerwać i zaplanować operację i (lub) omówić z pacjentką inne możliwości leczenia. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentek z zaburzoną czynnością nerek z klirensem kreatyniny ≥10 ml/min. U pacjentek z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (stopień A lub B według skali Childa-Pugha) nie ma konieczności modyfikowania dawki. Dane dotyczące pacjentek z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby (stopień C według Childa-Pugha) są niewystarczające; pacjentki te wymagają ścisłego monitorowania. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci i młodzieży. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży do 17. rż. (dostępne dane są ograniczone). Sposób podania. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku. W razie pominięcia dawki leku, należy przyjąć ją tak szybko, jak to możliwe. Jeśli jednak nadchodzi już czas przyjęcia kolejnej dawki, należy pominąć zapomnianą dawkę leku i powrócić do zwykłego planu dawkowania. Nie należy podwajać dawki leku, ponieważ po podaniu dawek dobowych przekraczających zalecaną dawkę wynoszącą 2,5 mg obserwowano nieproporcjonalne zwiększenie pola AUC.
Działanie
Lek przeciwnowotworowy - niesteroidowy inhibitor aromatazy - enzymu przekształcającego androgeny nadnerczowe, przede wszystkim androstendion i testosteron, do estronu i estradiolu. Wybiórcze zahamowanie aromatazy powoduje zahamowanie biosyntezy estrogenów w tkankach obwodowych i w tkance nowotworowej. Letrozol unieczynnia aromatazę poprzez kompetycyjne wiązanie się z hemem cytochromu P450 aromatazy, prowadząc do zmniejszenia biosyntezy estrogenów we wszystkich tkankach, w których jest obecny. U kobiet po menopauzie z zaawansowanym rakiem piersi, leczonych dobową dawką 0,1-5 mg, letrozol zmniejsza stężenie estradiolu, estronu i siarczanu estronu we krwi o 75-95% u wszystkich leczonych pacjentek w stosunku do wartości wyjściowych. Letrozol wykazuje dużą specyficzność w hamowaniu aktywności aromatazy w związku z czym, nie ma konieczności stosowania leczenia uzupełniającego glikokortykosteroidami czy mineralokortykoidami. Po podaniu doustnym letrozol jest szybko i całkowicie wchłaniany z przewodu pokarmowego (biodostępność wynosi 99,9%). Obecność pokarmu nieznacznie zmniejsza szybkość wchłaniania leku, ale nie ma wpływu na biodostępność. Lek wiąże się z białkami osocza w około 60%. Główną drogą metabolizmu letrozolu jest redukcja do farmakologicznie nieaktywnego metabolitu - karbinolu, która przebiega przy udziale izoenzymów 3A4 i 2A6 cytochromu P-450. Jest wydalany głównie z moczem (około 90%), gdzie stwierdzono 6% dawki leku w postaci niezmienionej i 75% w postaci metabolitu. Pozostała część wydalana jest z kałem (około 3,8%). T0,5 wynosi około 2 dni.
Skład
1 tabl. powl. zawiera 2,5 mg letrozolu. Preparat zawiera laktozę.
Działania niepożądane
Bardzo często: hipercholesterolemia, uderzenia gorąca, zwiększona potliwość, bóle stawów, zmęczenie (w tym osłabienie, złe samopoczucie). Często: brak łaknienia, zwiększenie łaknienia, depresja, ból i zawroty głowy, kołatanie serca (jedynie u chorych z przerzutami), nadciśnienie, nudności, niestrawność (jedynie u chorych z przerzutami), zaparcie, bóle brzucha, biegunka, wymioty, łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, plamisto-grudkowa, łuszczycopodobna i pęcherzykowa), suchość skóry, bóle mięśni, bóle kości (jedynie u chorych z przerzutami), osteoporoza, złamania kości, zapalenie stawów, krwawienie z dróg rodnych, obrzęki obwodowe, ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała. Niezbyt często: zakażenia układu moczowego, ból guza (jedynie u chorych z przerzutami), leukopenia, lęk (w tym nerwowość), drażliwość, senność, bezsenność, zaburzenia pamięci, zaburzenia czucia (w tym parestezje i osłabienie czucia), zaburzenia smaku, zdarzenia mózgowo-naczyniowe, zespół cieśni nadgarstka, zaćma, podrażnienie oka, nieostre widzenie, tachykardia, incydenty niedokrwienia serca (pojawienie się nowej lub zaostrzenie istniejącej dławicy piersiowej, dławica wymagająca leczenia chirurgicznego, zawał mięśnia serca i niedokrwienie mięśnia serca), zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe zapalenie żył powierzchownych i głębokich), duszność, kaszel, suchość w ustach, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (jedynie u chorych z przerzutami), zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, hiperbilirubinemia, żółtaczka, świąd skóry, pokrzywka, częstsze oddawanie moczu, wydzielina z pochwy, suchość w pochwie, ból piersi, ogólny obrzęk, gorączka, suchość błon śluzowych, wzmożone pragnienie, zmniejszenie masy ciała. Rzadko: zatorowość płucna, zakrzepica tętnicza, udar niedokrwienny mózgu. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, zapalenie wątroby, obrzęk naczynioruchowy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, rumień wielopostaciowy, palec zatrzaskujący.
Interakcje
Metabolizm letrozolu przebiega częściowo z udziałem CYP2A6 i CYP3A4. Cymetydyna, słaby niespecyficzny inhibitor enzymów CYP450 nie miała wpływu na stężenia letrozolu w osoczu. Wpływ silnych inhibitorów CYP450 nie jest znany. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem letrozolu w połączeniu z estrogenami lub innymi lekami przeciwnowotworowymi poza tamoksyfenem. Tamoksyfen, inne leki antyestrogenowe i leki zawierające estrogeny mogą osłabiać farmakologiczne działanie letrozolu. Wykazano, że jednoczesne podawanie tamoksyfenu i letrozolu może prowadzić do znacznego zmniejszenia stężeń letrozolu w osoczu. Należy unikać jednoczesnego stosowania letrozolu z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub estrogenami. In vitro letrozol hamuje izoenzymy cytochromu P450 2A6 i w umiarkowanym stopniu 2C19, ale kliniczne znaczenie tego zjawiska nie jest znane. Zaleca się ostrożność w razie jednoczesnego stosowania letrozolu z lekami, których eliminacja jest zależna przede wszystkim od tych izoenzymów i które mają wąski indeks terapeutyczny (np. fenytoina, klopidogrel).
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kobiety przed menopauzą. Ciąża i okres karmienia piersią.
Pamiętaj!
Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty.
Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia.
